مرادعلی واعظی، در خصوص ویژگی‌های فردوسی، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: فردوسی توحید و اسلام را در زیباترین بیان هنری و در بطن فرهنگ ایرانی جای داده است.
وی با بیان اینکه فردوسی با میراث معنوی قبل از اسلام آشنایی کامل داشته و آن را با دانش پس از اسلام آمیخته است و با روایت‌گری حاصل از قرآن طرحی تازه، جذاب و گیرا به نام شاهنامه را می‌آفریند، تصریح کرد: فردوسی در بسیاری از اشعار و زوایای زندگی از اهل بیت(ع) و مولا علی(ع) الگو می‌گرفت.
این مدرس ادبیات دانشگاه بیرجند با اشاره به دینی و قرآنی بودن اشعار فردوسی، اظهار کرد: تأثیر فرم و محتوای قرآن بر شعر فردوسی بسیار زیاد است به‌گونه‌ای که هیچ شاعری به اندازه فردوسی به قرآن تأثی نکرده چرا که بیان پاک فردوسی در بیان بزم‌ها و رزم‌ها در ساختار و محتوا زیر نفوذ کلام‌الله مجید قرار دارد.
واعظی ادامه داد: در شاهنامه نظریه‌های انسان‌شناسی بسیار ناب و بکری وجود دارد که باید بتوانیم با تأسی گرفتن از آن ضمن شناخت خود و دنیای خویش به شناخت وجود الهی برسیم.
وی تصریح کرد: در نگاه فردوسی رستگاری از دو چشمه دانش و دین سرچشمه می‌گیرد و اگر کسی می‌خواهد به دانش و معنویت واقعی دست یابد، باید به گفتار قرآن و احادیث پیامبر(ص) عمل کند.
این مدرس ادبیات دانشگاه بیرجند ادامه داد: فردوسی با زبان و نگاه تأثیرگذار و اندیشمندانه‌اش، فرهنگ غنی ایرانی را به جهانیان معرفی می‌کند و یکی از بهترین گزینه‌ها برای دفاع از فرهنگ اصیل ایرانی در مقابل تهاجم فرهنگی آن روزگار، خلق شاهنامه توسط فردوسی بوده است.
وی اظهار کرد: در نگاه فردوسی خداوند این جهان را مانند یک دریا قرار داده و همه ما اسیران این جهانیم و تمام مکتب‌ها تندبادی هستند که ما را به سمت خود می‌کشاند و تنها کسانی در این دریا نجات پیدا می‌کنند که به کشتی مذاهب و ادیان متصل شوند.
این مدرس ادبیات دانشگاه بیرجند با اشاره به پیام‌های اندیشمندانه و مطابق با اصول انسانی شاهنامه، تصریح کرد: حکیم ابوالقاسم فردوسی دانش و دین را رمز سعادت و کمال معرفی کرده است.
وی یادآور شد: در شاهنامه تواضع و دین‌پروری، یکتاپرستی، رادمردی و عزت نفس به گونه‌ای کاملاً برجسته دیده می‌شود و از طرفی ما ایرانیان باید همچون گذشته با پیروی از شاهنامه این خصایل پسندیده را در خود تقویت کنیم.
انتهای پیام