محمد احمدی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: در استانی زندگی می کنیم که بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد وابستگی کامل به منابع آب زیرزمینی و سفره های آب زیرزمینی و یا آبخوانها داریم و تمامی دشت های آن ممنوعه، ممنوعه بحرانی و فوق بحرانی هستند.
وی افزود: در استان همدان وابستگی حیات و معاش صدها هزار نفر کشاورز و خانواده آنها و ساکنان شهرهای بزرگ استان و تعداد زیادی از روستاهای آن وابسته به آب زیرزمینی است که متأسفانه با سرعت بالایی در حال از دست دادن این منبع تجدیدناپذیر هستیم.
مدیرعامل خانه حامی کشاورز اسدآباد مطرح کرد: در استان مساحت زمین های شورهزار که تبدیل به بیابان و منشأ گردوغبار شدند، صدها هزار هکتار بوده که در دشت های کبودراهنگ، فامنین و قهاوند در تصاویر گوگل مپ به صورت پوشش سفید قابل مشاهده است.
وی ادامه داد: آبخوان های استان همدان در حال فرو نشست و از دست دادن گنجایش و ظرفیت نگهداری آب خود هستند و آبی که قابل نفوذ به عمق آبخوان باشد، در حال کاهش جدی است و اگر روند اتمام و نابودی آبهای زیر زمینی با این سرعت ادامه پیدا کند به طور قطع در چند سال آینده آبخوان های زیر پایمان تخلیه شده و به ناچار با مشکلات بسیاری از مهاجرت و حاشیه نشینی گرفته تا ده ها تبعات اجتماعی و امنیتی و ... مواجه خواهیم شد.
آب زیرزمینی همدان در حال شور شدن و بالا رفتن املاح است
احمدی با بیان اینکه پدیده گردوغبار در آینده نزدیک دامنگیر ساکنان شهرهای استان خواهد شد و باعث بیماریهای تنفسی و مشکلات سلامتی میشود، خاطرنشان کرد: آب زیرزمینی استان نیز به علت برداشت بی رویه و بیلان منفی دشت هایش در حال شور شدن و بالا رفتن املاح است.
وی همچنین یادآور شد: پدیده تغییر اقلیم باعث کاهش بارندگی در استان همدان و افزایش دما بیش از دو برابر میانگین جهانی در استان شده است که این نیز بر مشکلات آب استان در آینده خواهد افزود.
وی بیان کرد: سیستم ساختار دولتی هنوز نتوانسته است برای احیای آبخوان های استان موفق شود و پاسخگو باشد و جلو تبدیل شدن دشت های استان از ممنوعه بحرانی و سپس فوق بحرانی شدن و در آخر غیرقابل احیاء شدن آنها را بگیرد.
سالانه ۴۵۰ میلیون مترمکعب بدهی به آبهای زیرزمینی داریم
احمدی با اشاره به اینکه در استان همدان سالانه ۴۵۰ میلیون مترمکعب بدهی به آبهای زیرزمینیمان داریم، تصریح کرد: آب حیاتبخش بوده و پایداری زندگی در گرو این مایع حیاتبخش است که متأسفانه نتوانستهایم آن را به صورت پایدار نگهداری و حفظ کنیم.
وی اضافه کرد: نیاز است تشکلهای غیردولتی یا سازمان های مردم نهاد خارج از ساختار دولتی در راستای دفاع از حفظ آب زیرزمینی و نجات آبخوان های بحرانی استان با صراحت و بدون محافظه کاری خلأ، کم کاری و سوءمدیریت بخش دولتی در حوزه آب را نشان دهند و مطالبه گر جدی حفظ حیات وابسته به آب استانمان باشند تا وضعیت از روند بدتر شدن کاهش یابد یا متوقف شود.
وی با تأکید بر اینکه نیاز است درباره آب گفتگو و بحث شود، گفت: نیاز است چهار نکته را بدانیم؛ ابتدا وضعیت آب زیرزمینی استان همدان چگونه است؟ نسبت به آن اطلاع داشته باشیم، دوم تبعات و پیامدهای از دست دادن آبهای زیرزمینی برای ساکنان استان چگونه خواهد بود؟ سوم چرا وضعیت آب زیرزمینی استان به این گونه بحرانی شده است؟ و چهارم اینکه راهکارهای حفظ آب باقیمانده زیرزمینی استان چیست؟
احمدی خاطرنشان کرد: ضروری است همه اقشار جامعه از جمله نسل آینده و دانش آموزان در این زمینه مشارکت جدی داشته باشند و تماشاگر نباشند و فکر نکنند مسأله آب مربوط به کشاورزی است و به آنها ربطی ندارد.
همدان الگوی کشت موفقی نداشته است
وی با اشاره به اینکه استان همدان در زمینه کشاورزی نیز الگوی کشت موفقی نداشته است، افزود: استان همدان با این وضعیت آب مقام اول تولید سیب زمینی در ایران و مقام برتر در تولید محصولات پرآببر چون یونجه و چغندرقند را دارد.
مدیرعامل خانه حامی کشاورز در ادامه با اشاره هیدروگراف ها بیان کرد: هیدروگراف ها یا نمودار وضعیت آب نمودارهایی هستند که شرکت آب منطقه ای استان همدان سالی دو بار در بهار و پاییز از چاه های پیزومتری وضعیت آب زیرزمینی دشت های استان را اندازه گیری می کند و آن را روی نموداری به نام هیدروگراف دشت ها ترسیم میکند.
وی با بیان هیدروگراف ها نبض دشت های استان هستند و آینده وضعیت آبی دشتها را مشخص میکنند، تصریح کرد: متأسفانه هیدروگراف تمام دشت های استان رو به اُفت و سقوط است و تاکنون نتوانستهایم جلو سقوط آنها را بگیریم و یا در سطح ایستایی و ثابت آنها را نگه داریم.
احمدی با اشاره به اینکه در سالیان اخیر اُفت هیدروگراف ها بیشتر شده است، تأکید کرد: نسل آینده لازم است با توجه به حیاتی بودن آب که زندگی آنها را تحت تأثیر مستقیم قرار میدهد، در زمینه وضعیت آب استان محل سکونت خود آگاهی و اطلاعات لازم را داشته و مطالبه گر حفظ آن باشند.
انتهای پیام