«محمدزمان گلدسته» شاعر آیینی خوش استعداد گرگانی، ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۴ در یکی از محلات قدیمی گرگان دیده به جهان گشود. وی از ۱۱ سالگی سرودن شعر را آغاز و در سال ۱۳۶۶ وارد انجمن شعر گرگان شد.
این شاعر گرگانی در ۲۳ سالگی به صورت رسمی در زمره سرایندگان نوحه قرار گرفت و در جشنوارههای مختلفی از جمله جایزه ادبی محتشم کاشانی و جشنواره سراسری شعر عاشورایی دانشجویان به عنوان نفر برگزیده انتخاب شد و از سال ١٣٨١ به عضویت هسته تصمیمگیری مجمع شاعران اهل بیت (ع) درآمد.
محمدزمان از شاگردان شادروان آقاسی و سراینده اشعار حاج‌صادق آهنگران مداح معروف خوزستانی بود که بیش از ۲۰ سال برای او شعر نوشت.
صادق آهنگران، مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در در مراسم تشییع این شاعر فقید با بیان اینکه داغ سردارشهید سلیمانی و محمدزمان گلدسته برای من خیلی سنگین بود، گفت: «اشعار زنده‌یاد «گلدسته» بارها مورد تمجید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته و تمام نوحه‌های من در این ۲۰ سال از اشعار محمد زمان بود».
این شاعر آیینی ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۱ به علت تصادف و آتش‌سوزی ماشین در محور بومهن به تهران در سن ۴۷ سالگی درگذشت.
از او دو مجموعه شعر با عناوین «گل صد برگ» و «روح و ریحان»، آلبوم موسیقی عاشورایی با نام «شاه و گدا» و مجموعه سی‌دی تصویری «چاووش» به یادگار مانده است.
گفت‌وگوی صمیمانه ایسنا با «نرگس رحمانی» مادر زنده‌یاد محمدزمان گلدسته در ادامه آورده شده است که خواندن آن خالی از لطف نیست:
*زنده‌یاد محمدزمان گلدسته برای اولین بار چند سالگی شعر گفت و چطور استعداد او کشف شد؟
یک روز در حال چک کردن دفتر مشق محمدزمان بودم که به طور اتفاقی چشمم به اشعاری خورد که در دفتر مشقش نوشته بود، آن زمان محمدزمان گفت: این شعرها را برای خودش نوشته و بعد از آن کم کم برای افراد مختلف فامیل شعر گفت و به کار خود ادامه داد.
خوب به خاطر دارم که در سن ۱۱ سالگی برای سنگ قبر خودش شعر گفته بود، در همان سن و سال بود که یک‌بار به برنامه رادیویی صبح گرگان زنگ زد و یکی از اشعارش را در مورد جنگ خواند که از رادیو پخش و مورد استقبال قرار گرفت.
بعد از پایان اجرای محمدزمان با برنامه رادیویی تماس گرفته و از هنرمند خوب استان ما «الله‌قلی نظری» برای تقویت استعداد پسرم راهنمایی گرفته و به توصیه وی فرزندم در انجمن شعری دوشنبه‌های تالار فخرالدین اسعد گرگانی ثبت نام کردم و آنجا از آموزش‌های اساتید بزرگ آن زمان بهره گرفت.
وقتی او به آموزشگاه بردم همانجا رو به اساتید آنجا گفتم، امیدوارم روزی فرزندم مانند «فرزدق» و «کمیت اسدی» شاعر اهل بیت (ع) شود که دعای آن روز من برآورد شد.
*علت دیده شدن و موفقیت اشعار مرحوم گلدسته از نظر شما چیست؟
نوجوانی محمدزمان همزمان با دوران دفاع مقدس بود. من یقین دارم اگر محمدزمان در هر دوره‌ای به جز دوران دفاع مقدس به دنیا می‌آمد آنقدر در زمینه شعر رشد نمی‌کرد. در آن زمان محمدزمان از فضای جنگ و شهدایی که هر روز در شهر تشییع می‌شدند و اشعار مرحوم کافی و حاج‌صادق آهنگران که مدام در خانه ما شنیده می‌شد، تأثیر می‌گرفت.
دلیل بعدی موفقیت محمدزمان آشنایی با حاج‌صادق آهنگران بود، چرا که شعر خوب برای شنیده شدن نیازمند یک مداح یا خواننده توانمند است.
اگر حاج‌صادق آهنگران با صدا و اجرای دلنشین خود اشعار محمدزمان را نمی‌خواند، شاید امروز اشعار گلدسته تا این حد شناخته نمی‌شد، البته که مداحان بزرگ نیز نیازمند اشعار فاخر و غنی هستند.
*آیا افراد دیگر خانواده شما هم شاعر بودند؟
قریحه شاعری ارثیه اجداد مادری محمدزمان است، جد پدری من شاعر بزرگ اهل بیت(ع) در زمان قاجار بوده که به دلیل فصاحت کلام، معروف به طوطی خان بود. پدربزرگ پدری من نیز که بیش از ۱۰۰ سال از خدا عمر گرفت، شاعر بود و ۱۵ سال آخر عمر را در خانه ما زندگی کرده و دائم برای محمدزمان شعر می‌خواند که در رشد طبع شعری او مؤثر بود.
*به نظر شما چرا محمدزمان گلدسته این توفیق را پیدا کرده تا شاعر اهل بیت(ع) شود؟
وقتی محمدزمان را باردار بودم به کلاس آموزش قرآن می‌رفتم و بعد اینکه فرزندم به دنیا آمد اکثر مواقع بدون وضو به او شیر نمی‌دادم، تأثیر قرآن و وضو را در تربیت فرزند نباید نادیده گرفت.
علاوه بر آن صفای باطنی و مهربانی محمدزمان نسبت به همه حتی حیوانات در توفیقاتی که به دست آورد مؤثر بود.
یک روز در حال خالی کردن آب برنج در ظرف‌شویی بودم که محمدزمانم با آنکه کودکی بیش نبود، به من گفت آب سرد را هم باز کن مبادا حیواناتی نظیر موش و سوسک که در جوی آب هستند، بسوزند.
تا وقتی محمدزمان زنده بود در حیاط منزل ما گربه‌های زیادی وجود داشت که به آنها غذا می‌داد ولی امروز اثری از آنها نیست.
*محمد زمان گلدسته فقط برای اهل بیت (ع) شعر می‌گفت؟
محمدزمان بیشتر برای اهل بیت(ع)، شهدا، جنگ و حجاب شعر می‌گفت، البته آن‌طور نبود که توانایی شعر گفتن در حوزه‌های دیگر نداشته باشد.
چندین شعر عاشقانه هم برای دل خودش نوشت بود اما آنها را در دفترچه شخصی خودش نگه داشته و دوست داشت تنها اشعاری که با نام مبارک اهل بیت(ع) نوشته شده منتشر و خوانده شود.
به سفارش بنیاد شهید گلستان برای تک‌تک شهدای استان با توجه به زندگینامه و نام خودشان شعر نوشت، اما هرگز برای مسئولان شعر نگفته و قلم خود را نفروخت، تنها برای حضرت امام خمینی(ره) و سردار شهید قاسم سلیمانی آن هم بعد از اینکه از این دنیا عروج کرده بودند شعر سرود.
از کشورهای خارجی نیز تماس‌های زیادی با محمدزمان گرفته و درخواست ترانه با دست مزدهای بسیار بالا می‌دادند، اما هرگز قبول نکرد.
*حرف آخر؟
اشعار محمدزمان گلدسته را در دیگر استان‌های کشور و حتی خارج از ایران می‌شناسند اما در شهر خودش همانند استاد لطفی غریب بود.
سخن آخرم خطاب به مسئولان است که اگر می‌خواهند گلستان باز هم اساتید، شعرا و مفاخر بزرگ تحویل جامعه دهد باید با بزرگداشت نخبه‌های جامعه الگوپروری کرده تا جوانان در پی کم‌کاری‌ها از الگوهای بی‌ارزش غربی پیروری نکنند.
انتهای پیام