یکی از فرهنگیان کاشان گفت: معلمی از جمله شغل‌های سخت است، زیرا یک معلم در کلاس درس با ۴۰ نفر با ۴۰ ویژگی شخصیتی و روانی روبرو است و باید با هر نفر یک رفتار خاص داشته باشد، اما جامعه دیدگاه واقع بینانه‌ای نسبت به معلم ندارند.
علی هوایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: شغل معلم تعامل همراه با رفتار عاطفی و اجتماعی با کودکان و نوجوانان جامعه است و با روحیه آدم‌ها سر و کار دارد، بنابراین نیازمند شرایط خاصی است که مردم در دوران کرونا متوجه شدند.
وی افزود: معلم‌هایی که برای تدریس به روستا یا حاشیه شهر می‌روند چون سرویس ندارند، باید سختی‌های رفت و آمد را تحمل کنند در حالی که بسیاری از مشاغل چنین شرایطی ندارند و برای مشاغلی که این شرایط را دارند مزایای خاصی در فیش حقوقی منظور می‌شود.
این معلم تصریح کرد: مدیران و معاونان مدارس در ماه‌های تیر و مرداد باید روزهای دوشنبه و چهارشنبه در مدرسه حضور داشته باشند و یک ماه مرخصی سالانه آنها هم فقط در این دو ماه باید باشد و قابل ذخیره نیست در حالی که در سایر اداره‌ها این مرخصی قابل تبدیل به پاداش نقدی است.
وی تأکید کرد: معلم‌ها به بهانه سه ماه تعطیلی، نیز در طول سال تحصیلی مرخصی ندارند و فقط می‌توانند از مرخصی استعلاجی به تأیید کمیسیون پزشکی استفاده کنند، ولی مردم این محدودیت‌های معلمان را نمی‌دانند.
یکی دیگر از فرهنگیان کاشان گفت: قالب مردم، به علت تبلیغات نادرست رسانه‌ها، نگاه مثبتی به معلم ندارند و نگاه مسئولان نیز به معلم صرفاً ابزاری و حداقلی بوده و این نگاه باعث شده که هیچ‌گاه به توسعه نرسیم و این محدودنگری به زیان آینده جامعه است
مهدی مسعود آبادی افزود: معلمان و فرهنگیان به علت مشکلات معیشتی و معضلات اقتصادی نتوانسته‌اند به جایگاه خاص خود برسند در حالی که کشورهای توسعه یافته و حتی کشورهای در حال توسعه نیز با درک جایگاه معلم توانستند مسیر پیشرفت را طی کنند.
وی تصریح کرد: در جامعه ما انتظار از معلم بسیار بالاست و گذشته از حقوق مادی معلمان، امکانات مدرسه که در اختیار معلمان و دانش‌آموزان قرار داده شده است، مناسب آموزش در شرایط امروز نیست.
این معلم کاشانی تأکید کرد: دوران کرونا، معلمان ما فشار روانی مضاعفی را تحمل کردند. برخی از آنها در تخت بیمارستان تولید محتوا می‌کردند و با هزینه شخصی اینترنت و تلفن همراه به تدریس پرداختند و در همه ساعت‌های شبانه‌روز برای رفع اشکال دانش‌آموزان حاضر بودند، اما رسانه‌ها چندان توجهی به آن نداشتند.
وی اظهار کرد: طرح رتبه‌بندی معلمان، کمترین گشایش در مشکلات معلمان بود که با شدت هر چه بیشتر در رسانه‌ها تبلیغ شد، در حالی که هیچ‌کس نگفت چرا ۱۰ سال حقوق معلمان ضایع شده است؟
این معلم افزود: اجرای ناقص طرح رتبه‌بندی، هنوز در صدر اخبار رسانه ملی است، در حالی که در این مدت کارکنان برخی مشاغل، افزایش حقوق خود را مطالبه کردند و به حقوق خود رسیدند و این افزایش حقوق، حق آنها بود، ولی رسانه‌ها هیچ پوششی نداشتند .
وی تصریح کرد: پخش پرتکرار اخبار با موضوع افزایش حقوق فرهنگیان، باعث قضاوت نادرست مردم نسبت به معلمان شده و این در حالی است که معلمان ما با وجود مشکلات فراوان تلاش می‌کنند این مشکلات تأثیری بر کیفیت کار آنها نداشته باشد.
این معلم تأکید کرد: شغل معلمی بنا بر آموزه‌های دینی، شغل مقدس و ارزشمند معرفی می‌شود، اما واقعیت آن است که فرهنگیان در زمینه دریافت حقوق و مزایا در گروه کم‌درآمد و آسیب‌پذیر محسوب می‌شوند و همین موضوع، جایگاه معلم را دچار مشکل کرده است.
همچنین مشاور یکی از دبیرستان‌های کاشان به ایسنا گفت: لازم است دولتمردان به جای حرف‌های بدون عمل برای این قشر جامعه یک بار برای همیشه، مشکلات معلمان و نظام آموزشی را برطرف کند تا کیفیت شرایط آموزشی برای نسل آینده بهبود پیدا کند و مسیر توسعه هموار شود.
وی گفت: شغل معلمی به اعتقاد روانشناسان، یکی از سه حرفه پر استرس شناخته شده بوده و این شرایطی است که از دیدگاه دولتمردان و برنامه ریزان نظام آموزشی پنهان مانده است و شرایطی ایجاد شده که مطلوب هیچ‌کس نیست.
احسان عبدی، یکی دیگر از فرهنگیان افزود: استرس معلمان، از آنجایی ریشه می‌گیرد که معلم هم با نیازهای تحصیلی دانش‌آموزان روبرو می‌شود و هم باید وضعیت عاطفی و روحی دانش‌آموزان را مورد توجه داشته باشد، زیرا دانش‌آموزانی که دچار بدرفتاری یا تندخویی هستند، انرژی روحی معلم را تحلیل می‌برند.
وی افزود: معلم علاوه بر تدریس باید مراقب دانش‌آموزانی باشد که در خانه و جامعه دچار مشکل شده و نیازمند حمایت عاطفی هستند و در نتیجه این مراقبت‌ها خودش دچار آسیب روحی می‌شود و این بهایی است که معلم می‌پردازد و از نگاه مردم نادیده مانده است.
عبدی تصریح کرد: نقش اساسی معلم، آگاه ساختن نسل آینده و انتقال ارزش‌های جامعه است و تحقیر و شکستن مقام معلم، به منزله شکستن جایگاه علم و آگاهی است و در این صورت هیچ‌کس نگاه قدردان نخواهد داشت و این جامعه روی خوشی و سعادت را نخواهد دید.
وی تأکید کرد: یکی دیگر از مشکلات نظام آموزشی، پدیده‌ای «والدین‌سالاری» است که اولیای دانش‌آموزان علاوه بر وضعیت درسی فرزندان، می‌خواهند در کارهای مدرسه و معلم دخالت کنند و مانند سدی مقابل یادگیری فرزندان شده‌اند.
این فرهنگی کاشانی گفت: افزایش انتظار و توقع خانواده از مدرسه، باعث فشار مضاعف بر معلمان می‌شود. خانواده‌ای که به دنبال نمره فرزند است، دانسته و ندانسته، با دانش یا بی‌دانش، همه رفتار و گفتار معلم و نظام آموزشی را قضاوت می‌کنند و اجازه نمی‌دهد که معلم از روش‌های آموزشی خود دفاع کند.
عبدی تأکید کرد: حضور والدین تا جایی که یادگیری فرزند را تسهیل کند، خوب است، اما زمانی که جنبه انتقادی و تخریبی دارد که این مدل دخالت، مانع یادگیری شده و اقتدار و اعتبار نظام آموزشی دچار مشکل می‌شود، زیرا توقع خانواده به فرزند منتقل شده و آنها را در موقعیت طلب کار دائمی نسبت به معلمان قرار می‌دهد.
انتهای پیام