به گزارش ایسنا و به نقل از ایندین‌اکسپرس، ناسا به تازگی فیلمی از مار رباتیک خود منتشر کرده است که این ربات جالب را در حال حرکت در مکان‌های مختلف نشان می‌دهد.
مار رباتیک EELS برای کاوش مستقل در مکان‌های غیرقابل دسترس در زمین، مریخ و فراتر از آن طراحی شده است.
ناسا می‌گوید که گروهی در آزمایشگاه پیشرانش جت این آژانس فضایی(JPL) در حال آزمایش یک مار رباتیک هستند که روزی می‌تواند اقیانوس‌های زیرسطحی انسلادوس، قمر زحل را از طریق دریچه‌های روی سطح کاوش کند.
به گفته آزمایشگاه پیشرانش جت، ربات «Exobiology Extant Life Surveyor» یا به اختصار «EELS» برای نقشه‌برداری، پیمایش و کشف مقاصد غیرقابل دسترس در سیاره ما، ماه و سایر سیارات منظومه شمسی طراحی شده است.
تیم‌های آزمایشگاه پیشرانش جت برای اولین بار توسعه‌ی نمونه‌ی اولیه این ربات را در سال ۲۰۱۹ آغاز کردند و از آن زمان تاکنون بازنگری‌های مستمری را بر روی آن انجام داده‌اند. در سال ۲۰۲۲، آنها شروع به انجام آزمایشات ماهانه میدانی کردند و در عین حال سخت افزار و نرم افزار EELS را نیز اصلاح کردند.
این مار رباتیک در آخرین نسخه خود که EELS ۱.۰ نام دارد، حدود ۱۰۰ کیلوگرم وزن و چهار متر طول دارد. این مار از ۱۰ بخش یکسان ساخته شده که به حرکت و جابه‌جایی آن کمک می‌کنند.
در حال حاضر، این ربات در محیط‌های شنی، برفی و یخبندان آزمایش شده است. این مکان‌ها شامل شبیه‌ساز مریخ در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا نیز می‌شود که به عنوان یک زمین بازی برای ربات‌ها توصیف می‌شود.
عملکرد مستقل ربات به دلیل تاخیر طولانی در برقراری ارتباط بین زمین و سایر سیارات و اجرام آسمانی در اعماق فضا بسیار اهمیت دارد. برای مثال، یک ارسال یک سیگنال رادیویی یک طرفه به زحل ممکن است حدود ۸۳ دقیقه طول بکشد. با توجه به این تاخیر ارتباطی بین زمین و سایر اجرام آسمانی، EELS باید در حالی که به طور مستقل محیط خود را حس می‌کند و خطر جمع‌آوری داده‌ها را با ابزارهای علمی محاسبه می‌کند، به حرکت ادامه دهد. ابزارهای علمی که در EELS قرار خواهند گرفت هنوز مشخص نشده‌اند.
روهان تاکر، سرپرست این پروژه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: ماشینی را تصور کنید که به طور مستقل رانندگی می‌کند، اما هیچ علامت ایست، یا علامت راهنمایی و رانندگی و حتی هیچ جاده‌ای وجود ندارد. ربات باید بفهمد جاده چیست و سعی کند آن را دنبال کند.
برای این کار، EELS با استفاده از هشت دوربین استریو و لیدار یک نقشه سه بعدی از محیط اطراف خود ایجاد می‌کند. الگوریتم‌های ناوبری از داده‌های آن حسگرها برای کشف امن‌ترین مسیر برای ربات استفاده می‌کنند.
انتظار می‌رود هنگامی که ربات ناسا شکل و شمایل نهایی خود را به دست آورد، مجهز به ۴۸ محرک یا موتور کوچک باشد. در حالی که این محرک‌ها به EELS انعطاف‌پذیری زیادی می‌دهند، بر پیچیدگی کار تیم نرم‌افزاری و سخت‌افزاری می‌افزایند.
انتهای پیام