حسنعلی محمودی متخلص به «سروش گیلانی»، متولد ۱۳ اردیبهشتماه ۱۳۱۵ در لنگرود استان گیلان، دانش آموخته رشته حقوق از دانشگاه تهران است. وی پس از پایان یافتن دکترای در این رشته به تالیف آثار متعددی در زمینههای ادبی و شعر پرداخته و از ترانهسراهای مشهور کشور به شمار میرود.
وی شاعری است خوش قریحه که در همه شیوههای ادبی و قالبهای شعری طبع آزمائی کرده و چند کتاب شعر به فارسی و گیلکی از او به چاپ رسیده است. وی به کار آفرینش شعر در قالبهای گوناگون و نگارش مقالات فلسفی دین پژوهانه و تاریخ و حقوق و ادبیات پرداخته و همچنان مشغول است. ترانههای این شاعر به زبان گیلکی بارها توسط خوانندگان مطرح گیلان چون ناصر مسعودی اجرا شده است.
به بهانه بیش از نیم قرن تلاش مخلصانه این ادیب گرانمایه در حوزه فرهنگ و ادبیات و شعر، نکوداشتی توسط جمعی از اساتید، معلمان و فرهنگیان شهرستان تنکابن (محل سکونت وی)، برای استاد گیلانی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم عبدالله شیرازی، موسس مجتمع سروش، برگزاری چنین رویدادهایی را فرصتی مغتنم برای تجلیل از زحمات چشمگیر و ارزنده بزرگان فرهنگ و هنر سرزمین دانست و گفت: این بزرگان چراغ راه و الگوهای جامعه هستند و وظیفه داریم این الگوها را به جامعه معرفی و از آنان به پاس سالها تلاش در زمینه فرهنگ ایران زمین قدردانی کنیم.
در ادامه این مراسم، محمدحسن شکوری، مؤلف، منتقد ادبی و مدرس دانشگاه اظهار کرد: مشکلات امروز ناشی از خارج شدن دانشگاهها از ریل اصلی خود و پرداختن به مدرکگرایی بوده و آموزههای مقاطع تحصیلی چه در آموزش و پرورش و چه در آموزش عالی مناسب و درخور نبوده است.
شکوری برگزاری این مراسم را به پاس یک عمر پاکدستی استاد سروش گیلانی در عرصه قضا و احقاق حقوق مردم و نیز به پاس یک عمر مطالعات دقیق در رشتههای مختلف معرفی کرد و گفت: گیلانی، نخست دانشآموخته فلسفه و حکمت دانشگاه تهران تا دوره دکتری بود، سپس به دانشگاه حقوق کوچ کرده و سرانجام بر مسند قضاوت نشست.
وی سروش گیلانی را مردی اخلاق مدار، صاحب رأی و تفکر و به شدت دقیق و استادی چندنقش توصیف و تصریح کرد: فربهی دانش وی چنین است که تو گویی استاد چندصد سال زیسته باشد. عمده شعرهای گیلانی در قالبهای غزل، قطعه، قصیده، دوبیتی، ترانه و مفردات با مضامین عاشقانه است.
گفتنی است در میانه مراسم، هنرمندان پیشکسوت منطقه به اجرای موسیقی و آواز از اشعار استاد سروش گیلانی پرداختند. سپس از این استاد گرانمایه با اهدای لوح سپاس و تندیس و هدایا تجلیل به عمل آمد.
در پایان نیز دکتر حسنعلی محمودی متخلص به سروش گیلانی با بیان اینکه گردن ادعای من شکسته است، خاطرنشان کرد: با بضاعت اندک خود کندوکاوی در متون تاریخی داشتهام و همیشه در این اندیشهام که چگونه است که با همه مشکلات و فشارها ما خم شدهایم اما نشکستهایم و راز و رمز این پایداری کجاست.
محمودی با اشاره به اینکه اگر تاریخ را بدون دروغ و نقاب و با تامل بررسی کنید خواهید دید که در تنگناها، خردمندانی بودند که مشعل فروزان آموزش و پرورش و فرهنگ و ادب ایران را مشتعل نگه داشتند، یادآور شد: حال در این اقلیم که ما باشندگان آنیم، هستند ادیبان و عالمانی که بدون دریغ و درنگ به دنبال این مسائل هستند.
وی تصریح کرد: همانگونه که یک عالم اقتصاد علاوه بر اشراف به علم اقتصاد ضرورت دارد مردمشناسی و جامعهشناسی و روششناسی بداند، کسی که میخواهد ایران رابشناسد باید تاریخ و ادبیات آن را بداند. گوشه گوشه تاریخ ما عبرتهای بزرگ و پیامهای شگرفی نهفته دارد. بکوشیم در جمع نامداران قرار گیریم.
انتهای پیام