به گزارش ایسنا، بزرگی از بازیگران قدیمی و تحصیلکرده دوره خود بود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در دبستان هدایت و دارالفنون گذراند.

علاوه بر کارهای جدی که داشت در حوزه کودک و نوجوان هم فعال بود و یک ماه قبل از اینکه جانش را از دست بدهد، با حضور در برنامهٔ رنگین‌کمان شبکهٔ تهران از خاطرات خود در برنامه‌های کودک سخن گفت.

بزرگی در خوانندگی هم دستی داشت. کنسرت‌هایی هم به همراهی حسینعلی وزیری‌تبار اجرا کرد و صفحاتی از خود باقی گذاشت.

با این همه آنچه بیش از همه باعث شد تا مخاطب، جعفر بزرگی را به عنوان یک هنرمند بشناسد، حضور در سریال‌های تاریخی ماندگاری همچون «پهلوانان نمی‌میرند»، «کهنه‌سوار» و «کیف انگلیسی» بود. 

بزرگی زمانی مقابل دوربین سریال «پهلوانان نمی‌میرند» ـ حسن فتحی ـ قرار گرفت که بازی در مجموعه‌های «کهنه سوار» و «پدرسالار» ـ هر دو به کارگردانی اکبر خواجویی ـ را پشت سر گذاشته بود.

داستان سریال «پهلوانان نمی‌میرند»، در عهد قاجار می‌گذشت؛ دوره‌ای که فساد شاهان و زد و بندهای شاهزادگان و درباریان، مردم را به ستوه آورده و به فلاکت کشانده بود. در این میان مردم به مردانی برخاسته از  گود مقدس زورخانه به عنوان پناه خود می‌نگریستند که همین آغازگر فکرهایی پلید بود.

«پهلوانان نمی‌میرند» مانند دیگر سریال‌های ابتدایی حسن فتحی، دوبلور داشت. سرپرست گویندگان هم به بهرام زند سپرده شده بود. در این سریال تاریخی فخری خوروش در نقش حلیمه خاتون بازی می‌کرد و دوبلور او زنده‌یاد رفعت هاشم‌پور ـ همسر جلال مقامی ـ بود. نقش پهلوان خلیل هم به جمشید مشایخی سپرده شده بود و صدای او را زنده‌یاد منوچهر اسماعیلی می‌گفت.

اما جعفر بزرگی در سریال حسن فتحی نقش «دایی فتح‌الله» را داشت و جواد پزشکیان به جای او حرف می‌زد. پزشکیان از بهترین پیرمردگوهای دوبله ایران محسوب می‌شود.

در تصویر بالا که از پشت صحنه این سریال در سال ۷۴ ثبت شده است، بزرگی نشسته در کنار آتش تقی‌پور (لطف‌الله‌طاهر) و محمد ورشوچی (مفتش) دیده می‌شود. فخرالدین صدیق شریف هم در نقش «سید مهدی» کمی آن طرف‌تر، در جوار  تقی‌پور نشسته است.

سریال «پهلوانان نمی‌میرند» برای نخستین بار از شبکه دو پخش شد و در سه دهه‌ای که از ساختش می‌گذرد، بارها از شبکه‌های سیما تکرار شده است.

جعفر بزرگی زادهٔ ۱۳ اردیبهشت ۱۲۹۶ در تهران بود و ۵ مرداد ۱۳۸۵ درگذشت.

انتهای پیام