فریبا نعمتی در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: یکی از آیین‌های ایران باستان شکرگزاری به مناسبت‌های مختلف بوده و یکی از مهمترین آنها جشن برداشت محصول است که در مناطق مختلف کشور بنا به نوع محصولات کشاورزی متفاوت است.
وی ادامه داد: در گاه‌شماری تقویم کشاورزی، این آیین از مهمترین جشن‌ها به شمار می‌رود و تقریباً در تمام مناطقی که کشاورزی در آنجا رونق داشته، بسته به نوع محصول برگزار می‌شده است.
نعمتی با اشاره به اینکه این جشن معمولاً در مردادماه برگزار می‌شده و تاکنون نیز ادامه پیدا کرده است، افزود: زمان گذشته که ارباب و رعیتی بوده، ابتدا ارباب محصول خود را برداشت می‌کرده و پس از آن رعیت به برداشت محصول اقدام می‌کرد.
کارشناس مردم‌شناسی اداره میراث فرهنگی همدان اضافه کرد: یک روز پس از برداشت محصول، همه اهالی در صحرایی که نزدیک مکان مذهبی مانند امامزاده بود، جمع می‌شدند و با گوشت قربانی که از روز قبل آماده کرده بودند، نهار بار می‌گذاشتند.
وی تصریح کرد: اگر روستائیان اقوامی در شهر داشتند، برای این روز خبر می‌کردند و همگی نزدیک زمین کشاورزی صبحانه و نهار میل کرده و سپس نماز می‌خواندند و آیین شکرگزاری را به جای می‌آوردند.
نعمتی با اشاره به اینکه این آیین از قدیم در همه روستاها و به ویژه در غرب کشور به علت کشت گندم مرسوم بوده است، گفت: در مناطق مختلف کشور ممکن است به علت تفاوت اقلیمی، نوع محصول و غذاهایی که در روز جشن پخت می‌شود، متفاوت است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال در همدان گندم برداشت می‌شود و در شمال کشور برنج، همچنین غذای روز جشن شکرگزاری در همدان آبگوشت است و در نقاط دیگر بسته به اقلیم تفاوت دارد.
کارشناس مردم‌شناسی اداره میراث فرهنگی همدان با بیان اینکه این آیین همچنان در شهرستان‌های بهار و رزن برگزار می‌شود، اظهار کرد: پرونده ثبت ملی آنها تهیه شده و در انتظار ثبت ملی در میراث ناملموس کشور است.
انتهای پیام