یادگاری خاص یک معلم شهید برای شاگردانش

با آغاز جنگ، فرمانده عملیات سپاه پاسداران استان همدان شد و با همان یک دست لباس سربازی به جبهه آمد؛ ساده‌ترین غذا را می‌خورد و هرچه هم حقوق گرفت در همان روستایی که معلمش بود، صرف کرد. همه دارایی‌اش پیش از شهادت ۲۵۰۰ تومان بود که آن را به همسرش داد تا برای بچه‌های یک مدرسه در همدان کتابخانه بسازد.

به گزارش ایسنا، روز دوازدهم اردیبهشت ماه در تقویم رسمی کشورمان روز معلم نام گرفته است. بر اساس آمارهای اعلام شده حدود ۵۰۰۰ معلم  در جنگ تحمیلی به شهادت رسیده‌اند. همچنین در میان ۱۷ هزار شهید ترور کشور، ۱۵۸ شهید معلم ترور داریم که ۱۸ تن از آنان در پایتخت به شهادت رسیده‌اند.

اینک در آستانه روز معلم به معرفی یکی یک معلم شهید می‌پردازیم.

«تقی بهمنی» روز ۱۲ تیر ۱۳۳۵ در شهر همدان  متولد شد. تحصیلات خود را تا دیپلم ادامه داد و از طرف سپاه به جبهه اعزام و به عنوان رزمنده در آنجا حضور پیدا کرد و در ۱۷ اردیبهشت سال۱۳۶۰، در منطقه سرپل ذهاب بر اثر اصابت ترکش توسط دشمن بعثی به شهادت رسید. اکنون پیکرش در گلزار شهدای همدان آرام گرفته است.

علی شادمانی از همرزمان این معلم شهید روایت کرده است: «از سربازی یک دست لباس آورده بود و وقتی برای دفاع از پاوه رفت؛ همان را به تن کرد. حود ۶ ماهی در پاوه بودیم و پس از برگشت به همدان برای معلمی به اسدآباد بازگشت تا اینکه جنگ آغاز شد. پس از تشکیل سپاه، هم خودش به  جبهه رفت و  هم دست مرا گرفت و به سپاه برد.

با آغاز جنگ، فرمانده عملیات سپاه پاسداران استان همدان شد و با همان یک دست لباس سربازی به جبهه آمد؛ ساده‌ترین غذا را می‌خورد و هرچه هم حقوق گرفت در همان روستایی که معلمش بود، صرف کرد. همه دارایی‌اش پیش از شهادت، ۲۵۰۰ تومان بود که آن را به همسرش داد تا برای بچه‌های یک مدرسه در همدان کتابخانه بسازد.

در حال استراحت بند پوتینش را آن‌قدر محکم می‌بست که احساس می‌کردیم با همه وجود، آماده دفاع است و ساده زیستی و بریدن از تعلقات دنیوی، ویژگی بارز سردار شهید تقی بهمنی بود».

۲۵ ساله بود که به شهادت رسید؛ دهم اردیبهشت ۱۳۶۰ بر اثر اصابت ترکش خمپاره در جبهه غرب؛ با همان یک دست لباس سربازی! با همه بلندآوازگی، گمنام بود و وقتی پر کشید؛ خانواده‌ فهمیدند که فرمانده بوده است. برای خانواده عصای دست بود؛ روزها کار می‌کرد و شب‌ها درس می‌خواند. ابتدا عضو سپاه دانش بود و بعدها معلم شد. مبارزه را در پاوه آغاز کرد، اما جنگ برای او مدرسه تازه‌ای بود؛ فرمانده عملیات شد و در خطرات و سختی‌ها، همیشه پیش‌قدم بود.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ / ۱۱:۵۳
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 1402021106242
  • خبرنگار : 71451