مهسا محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه ایران کشوری با اقلیم گرم و خشک است و با این وجود همواره با مدیریت نامناسب منابع آبی در وضعیت بحرانی آب قرار دارد، اظهار کرد: رشد جمعیت، فقدان مدیریت منابع آبی و مصرف‌گرایی بی‌رویه از مهم‌ترین عوامل کاهش سرانه آب تجدید شونده ایران در طی سالیان متمادی بوده است.
وی با بیان اینکه سال گذشته خشک‌ترین سال ایران در نیم قرن اخیر بود، ادامه داد: حجم آب پشت‌سدها نسبت به قبل بیش از صد میلیارد مترمکعب کاهش داشته و ذخایر آبی در بسیاری از شهرها و روستاها پاسخگوی مصارف خانگی یا کشاورزی، صنعتی نبوده است.
محمدی با بیان اینکه میزان آب تجدیدپذیر کشور، حدود ۱۰۰ میلیارد مترمکعب در سال است و بر اساس برآوردهای صورت گرفته در سال ۹۵، سرانه آب تجدیدپذیر کشور به ازای هر نفر در سال ۱۴۵۰ مترمکعب است، اضافه کرد: همچنین سرانه آب مصرفی کشور ۱۲۴۷ مترمکعب به‌ازای هر نفر در سال است و از نظر سرانه مصرفی، مشابه آمریکا و استرالیا هستیم اما از نظر میزان سرانه آب تجدیدپذیر و مقایسه این رقم، با سرانه آب مصرفی، وضعیت مناسبی نداریم.
این کارشناس آب و فاضلاب اذعان کرد: مهم‌ترین دلایل وضعیت بحرانی آب در ایران تحت تاثیر سه عامل عمده اعم رشد سریع و الگوی نامناسب استقرار جمعیت کشاورزی ناکارآمد و سوء مدیریت و عطش توسعه است.
وی با بیان اینکه از تقسیم سرانه آب مصرفی بر سرانه آب تجدیدپذیر، به میزان مصرف آب تجدیدپذیر کشور می‌رسیم، ابراز کرد: نسبت سرانه مصرف بر سرانه آب تجدیدپذیر کشور بر اساس آخرین برآوردهای صورت گرفته در سال ۹۵ بالغ بر ۸۶ درصد بوده است، یعنی ما ۸۶ درصد منابع آب تجدیدپذیر کشور را در طول سال مصرف می‌کنیم.
محمدی افزود: بر اساس گزارش اعلامی از سوی فائو، مصرف بیش از ۴۰ درصد منابع آب تجدیدپذیر، یک فاجعه است و نباید بیش از ۴۰ درصد آب تجدیدپذیر برای مصرف برنامه‌ریزی شود؛ این درحالی است که ما بیش از ۲ برابر سقفی که باید برنامه‌ریزی مصرف داشته باشد را مصرف می‌کنیم.
این کارشناس علوم و مهندسی آب با بیان اینکه اینکه تنها ۱۲ درصد از مساحت ایران زیرکشت است اما حدود ۹۳ درصد از مصرف آب ایران در بخش کشاورزی صورت می‌گیرد، اذعان کرد: این در حالی است که تنها ۱۱ درصد تولید ناخالص کشور از راه کشاورزی به‌دست می‌آید. از سوی دیگر ورود آلاینده‌های مختلف شیمیایی و فاضلاب و زهاب‌های کشاورزی به رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سفره‌های آب زیرزمینی که منابع آب سالم را با محدودیت بیشتری همراه می‌کند منجر به بحرانی‌تر شدن وضعیت آب در کشور شده است.
وی خاطرنشان کرد: با این وجود در همه بخش‌های منابع طبیعی کشاورزی و محیط‌زیست شاهد عدم هماهنگی و پیوستگی برنامه و فعالیت‌ها در امور توسعه و حفاظت و بهره‌برداری از منابع آب و خاک و منابع زیستی هستیم که همین مسئله نیز عدم کفایت سیاست‌های ملی آب و نبود برنامه جامع در سطح کشور را به منظور حفظ و بهره‌برداری اصولی از آب نشان می‌دهد. در وضعیت موجود به نظر می‌رسد بحران آب کشور در کوتاه مدت جز از مسیر اصلاح الگوی مصرف آب برطرف نمی‌شود.
انتهای پیام