به گزارش ایسنا، این نویسنده و کارگردان که همزمان با فعالیت هنری در کار تدریس هنرجویان و دانشجویان هم هست، دو نمایش تازه را برای اجرا آماده می‌کند.

او از اوایل هفته آینده نمایش «کافه کات» را به عنوان نمایشی زنانه و ترس‌آور در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌آورد.

این نمایش به نویسندگی، طراحی و کارگردانی حسین کیانی روی صحنه می‌رود و داستانی روان‌نگار در گونه نمایشِ ترس‌آور است و روایت انتقام کشیدنِ دخترانِ بی‌نام و نشانی را از مردی که همه زنانگی آنها را مورد تهاجم قرار است، نمایش می‌دهد .

تهیه کننده و مجری طرح این اثر نمایشی حسام‌الدین مختاری و خانه هنر کاج است و بازیگرانی چون بهروز پناهنده، هدا ناصح، کهبدتاراج، الهه شه‌پرست، مریم ندایی، سانازروشنی، حسام مختاری در آن به ایفای نقش می‌پردازند. همچنین ساخت موسیقی بر عهده آرش موسوی است.

کیانی درباره این اثر نمایشی توضیح می‌دهد: طرح کوتاهی از این نمایشنامه در سال ۹۷ در قالب فیلم نامه کوتاهی نوشته شد اما فرصت ساختش فراهم نشد. بعد از پیشنهاد مجموعه ایرانشهر برای اجرای نمایشی در سالن سمندریان از ابتدای اسفند به نوشتن نمایشنامه پرداختم و تمرین‌ها از روزهای پایانی سال گذشته آغاز شد و بلافاصله از ۵ فروردین تاکنون ادامه دارد. به گفته او، اجرای نمایش در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر از اوایل هفته آینده آغاز خواهد شد.

اما این هنرمند در کنار این نمایش، ساخت اثر دیگری را هم در دست دارد.

«جنجال بر سرِ سایه‌ی خر» نمایشی است  که حسین کیانی به عنوان کارگردان و دراماتورژ ، با اجرای آن همکاری دارد.

 این نمایش در قالب کارِ کارگاهی پس از ۹ ماه تمرین توسط هنرجویانی با استعداد به تهیه کنندگی مهدی سهرابی در تماشاخانه ملک به زودی به صحنه خواهد رفت.

«جنجال بر سر سایه ی خر» کمدی درامی تاریخی است که دعوای فاجعه‌بار اهالی یک شهر کوچک در یونان باستان بر سرِ سایه خری را روایت می‌کند. این اثر نوشته فردریش دورنمات و ترجمه بهروز قنبرحسینی است که تمرین‌های کارگاهی آن در تماشاخانه ملک از مرداد سال گذشته شروع شد و پس از فراز و نشیب‌هایی به دلیل شرایط اجتماعی و فرهنگی، اجرای آن به تعویق افتاد.

نکته قابل توجه در این نمایش، نخستین اجرای عمومی و حرفه‌ای حسین کیانی از یک درام خارجی است که تاکنون سابقه نداشته است چرا که این درام‌نویس و کارگردان به نگارش و اجرای متون ایرانی معروف است و به نوعی به نمایشگرِ ایرانی شهرت دارد. باید دید در نخستین تجربه از یک متن خارجی با گروهی از هنرجویانِ مستعد، چگونه توانسته است از ظرفیت‌های نمایش‌های ایرانی برای کارگردانی یک نمایش غیرایرانی استفاده کند.

انتهای پیام