هادی معماریان در گفت و گو با ایسنا خاطرنشان کرد: بدون شک توسعه شهری و صنعتی بدون در نظر گرفتن مبانی محیط زیستی پایدار و ماندگار نخواهد بود.

وی اظهار کرد: سال گذشته در حالی سایت ۳۲ هکتاری در حاشیه بلوار دانشگاه پیام نور برای جانمایی نهضت ملی مسکن در نظر گرفته شده که یکی از مهمترین کانون‌های تغذیه آبخوان کاشمر بوده و در پایین‌دست کال عسگیر و کال گرگ قرار دارد که رسوبات آبرفتی درشت دانه آنها به صورت مخروط افکنه‌هایی لایه اصلی آبخوان این شهر را شکل داده است.

این فعال محیط‌زیست عنوان کرد: پائین دست زمینی که برای احداث نهضت ملی مسکن در کاشمر جانمایی شده نه تنها سازه‌های کنترل سیلاب و تغذیه مصنوعی دشت کاشمر قرار دارد بلکه نزدیکترین فاصله به گسل درونه و نفوذپذیرترین منطقه دشت است.

وی گفت: سه مخروط افکنه اصلی درشت دانه در این منطقه وجود دارد که به دو بخش دشت سر فرسایشی و دشت سر اپانداژ تقسیم شده است.

این محقق آب و توسعه پایدار افزود: در انتهای مخروط، دشت سر پوشیده با رسوبات ریزدانه قرار گرفته که نفوذپذیری کمتری داشته و اراضی کشاورزی روی آن قرار دارد.

وی تصریح کرد: رسوبات آبرفتی کواترنر که لایه‌بندی اصلی آبخوان کاشمر در این بخش نفوذپذیر را تشکیل می‌دهند در رده گروه هیدرولوژیک A و B قرار می‌گیرند که بالاترین میزان نفوذ و هدایت هیدرولیکی را دارا است.

معماریان گفت: تمرکز ساخت و سازها بر روی این رسوبات موجب تغییر در گروه هیدرولوژیک و کاهش نفوذپذیری و افزایش ضریب رواناب خواهد شد.

وی خاطرنشان کرد: بر اساس اصول زمین‌شناسی و ژئومرفولوژی و محیط‌زیستی، ساخت و سازها را روی بخش اول و دوم یعنی دشت سر فرسایشی و اپانداژ باید به حداقل رساند. ضمن اینکه به علت عدم وجود زیرساخت‌های جمع‌آوری فاضلاب و تصفیه آن، فاضلاب خروجی از این تأسیسات از طریق چاه‌های جذبی مستقیماً وارد آبخوان باکیفیت کاشمر شده و مسلماً در آینده نزدیک سلامت آب شرب شهر را تهدید خواهد کرد.

این استاد دانشگاه تأکید کرد: اگر به توسعه با عینک پایداری نگاه می‌کنیم، نباید به کانون‌های تغذیه آبخوان کاشمر در مناطق شمالی و شمال شرقی دشت تجاوز کرد.

این فعال محیط‌زیست با اشاره به اینکه بخشی از پلاک بر روی بستر مسیل شمالی (دره گرگ و کال عسگیر) کاشمر است، اظهار کرد: ساخت و ساز و دست‌کاری بستر رودخانه در پایین‌دست سازه‌های مکانیکی آبخیزداری، موجب افزایش اختلاف پتانسیل جریان و افزایش گرادیان هیدرولیکی در بستر رودخانه شده و خطر تخریب سازه‌های هیدرولیکی را در بالادست افزایش می‌دهد.

وی افزود: ضمن اینکه حداقل حریم ۵۰۰ متری از گسل درونه نیز باید رعایت شود. در صورت اجرای پروژه، دفع فاضلاب‌های سطحی و خانگی به داخل سفره آب زیرزمینی از طریق چاه‌های جذبی را خواهیم داشت.

معماریان گفت: دشت و آبخوان کاشمر مهمترین منبع تأمین آب در منطقه است که سالانه حدود ۱۳۴ میلیون متر مکعب برداشت آب از آن توسط ۵۰۷ حلقه چاه انجام می‌شود.

وی میزان کسری مخزن دشت و آبخوان کاشمر را حدود ۳۶ میلیون متر مکعب اعلام کرد و افزود: حوضه آبخیز کاشمر به لحاظ ژئومرفولوژی دارای سه واحد اصلی است.

این فعال محیط‌زیستی گفت: حفظ پایداری کمی و کیفی آبخوان در دشت کاشمر نیازمند حفظ پایداری تغذیه و بستر نفوذ در این مناطق درشت دانه و نفوذپذیر است.

انتهای پیام