به گزارش ایسنا، در دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان آمده است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ یا إلَهَ العالَمین».
حجت‌الاسلام والمسلمین محمد پیکری ـ استاد حوزه و دانشگاه ـ در تفسیر عبارت «لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ» اظهار کرد: نکته مهمی که در دعای این روز باید به آن اشاره کرد این است که سفیدی و سیاهی یا حق و باطل با هم در یک جا جمع نمی‌شود، اگر دعای ما موافقت با نیکان و همراهی با ابرار (نیکوکاران) عالم است این توفیق لازمه‌اش دوری از اشرار جهان است.
وی ادامه داد: هیچگاه نمی‌شود که انسان در جرگه ابرار و هم در گروه اشرار باشد، انسان باید مرزبندی‌ها را مشخص و از خداوند متعال نزدیک شدن به ابرار در کنار دور شدن از اشرار را طلب کند.
این استاد حوزه تاکید کرد: انسان‌هایی که تکلیف خودشان را با دو گروه ابرار و اشرار مشخص نمی‌کنند، نمی‌توانند به یک سرانجام و سعادت رضایت‌بخشی نائل شوند.
حجت‌الاسلام والمسلمین پیکری خاطرنشان کرد: این افراد همیشه در التهاب، تب و تاب و نارضایتی به سر می‌برند چون تکلیف خود را در انتخاب ابرار یا اشرار مشخص نکردند، پس لازمه موافقت ابرار دور شدن از اشرار است.
انتهای پیام