به گزارش ایسنا، برای کودکان ایرانی ۴۰ سال قبل، «رابین هود» بخشی از نوروز شده بود؛ همان اندازه که عاشق رسیدن عید و عیدی گرفتن و سیزده‌بدر بودند، رابین هود و شخصیت‌هایش هم برایشان جذاب بود.
«رابین هود» با وجود طولانی بودن و البته سانسورهایی که در عالَم کودکی کسی متوجهش هم نمی‌شد، پر از لذت بود. وقتی شروع می‌شد، دیگر کسی نمی‌خواست که تمام شود. خیلی از پسربچه‌های آن دوره خودشان را به جای رابین هود، با همان مرام و مسلک و کلاه مخصوصش تصور می‌کردند و دنبال رفیق بامرامی مثل «جان کوچولو» می‌گشتند.
«هیس» مار معروف پرنس جان و «داروغه ناتینگهام» هم با همه بدجنسی‌هایشان شیرینی خودشان را داشتند.
از خود کارتون و کاراکترهایش که عبور کنیم، دوبله فارسی آن مانند بسیاری از کارتون‌های آن زمان جای خودش را داشت. «رابین هود» یک بار اواسط دهه‌ی ۵۰ برای سینما به سرپرستی خسرو خسروشاهی دوبله شده بود اما نسخه‌ای که اغلب ما می‌شناسیم و از تلویزیون پخش شده، در دهه ۶۰ دوبله شد و احمد رسول‌زاده سرپرست گویندگان بود. البته دهه ۹۰ هم امیرهوشنگ زند این کارتون را برای شبکه نمایش خانگی دوبله کرد که برخی گویندگان دوبله نسخه‌های دوم و سوم یکی بودند.
دوبلور شخصیت «رابین هود» در نسخه اول حسین عرفانی بود و در نسخه تلویزیونی و نمایش خانگی ژرژ پطروسی به جای این کاراکتر کارتونی صحبت کرد.
نصرالله مدقالچی و اصغر افضلی هم به ترتیب در نسخه‌های اول و دوم و سوم به جای پرنس جان صحبت کردند.
صدای «جان کوچولو» متعلق به زنده‌یاد شهروز مُلک‌آرایی بود که همین ماه‌های اخیر جان خود را از دست داد و سِر هیس (مار) را هم جواد پزشکیان در هر دو نسخه (۵۰ و ۶۰) صحبت کرد.
بر اساس شخصیت «رابین هود» انیمیشن‌ها و فیلم و سریال‌های متعددی ساخته شده است؛ اما مابه‌ازای تصویری این شخصیت اسطوره‌ای و افسانه‌ای در بین اغلب ایرانی‌ها، در حقیقت انیمیشنی آمریکایی محصول سال ۱۹۷۳ از کمپانی والت دیزنی است. این انیمیشن ابتدا در هشتم نوامبر ۱۹۷۳ در این کشور انتشار یافت.
کارتون رابین هود که در دهه ۶۰ از صداوسیمای کشورمان پخش شد، به اندازه‌ای در بین کودکان ایرانی طرفدار و محبوبیت داشت که حتی برخی از کودکان تا مدت‌ها باور کرده بودند که این کاراکتر واقعا یک روباه بوده است اما در حقیقت نسخه کارتونی رابین هود بر اساس خصوصیت انسان‌نماییِ حیوانات ساخته شده بود.
انتهای پیام