به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، ریتا سیلوا، عضو گروه اسکان «هابیتا» که در تظاهرات شنبه لیسبون حاضر شده بود، گفت: امروز بحران بزرگ مسکن داریم. این یک وضعیت اجتماعی اضطراری است.

پرتغال یکی از فقیرترین کشورهای غرب اروپاست و آمارهای دولتی نشان می‌دهند که بیش از ۵۰ درصد از کارکنان درآمدی کمتر از ۱۰۰۰ یورو در ماه دارند. حداقل حقوق ماهانه در این کشور ۷۶۰ یورو است.

اجاره‌بهای خانه‌ها در شهر توریستی لیسبون از ۲۰۱۵ تا امروز ۶۵ درصد افزایش یافته و قیمت خرید خانه در همین بازه ۱۳۷ درصد بیشتر شده است. تنها در سال گذشته اجاره‌ها ۳۷ درصد افزایش یافت که بیش از دیگر شهرهای توریستی اروپا مانند بارسلونا و پاریس بود.

این وضعیت به خصوص برای جوانان دشوار است. هزینه میانگین اجاره یک واحد تک‌خوابه در لیسبون ۱۳۵۰ یورو است.

دولت سوسیالیست این کشور ماه گذشته میلادی یک بسته مسکن ارائه داد که از مفاد آن می‌توان به لغو طرح جنجالی «ویزای طلایی» و ممنوعیت صدور مجوز Airbnb اشاره کرد، اما کارشناسان بر این باورند که این اقدامات در کوتاه‌مدت کافی نیست. (Airbnb شرکتی است که واسطه اجاره کوتاه‌مدت خانه برای توریست‌هاست و باعث شده صاحبان خانه‌ها املاک خود را به جای شهروندان معمولی، به گردشگران اجاره دهند تا درآمد بیشتری کسب کنند.)

یکی از شرکت‌کنندگان در این تظاهرات گفت: مردم کار می‌کنند و بی‌خانمان هستند. بسیاری از خانه‌هایشان بیرون انداخته شدند، زیرا صاحبخانه‌ها می‌خواهند ملک را به مدت کم به گردشگران اجاره دهند.

حقوق پایین و بهای گزاف اجاره باعث شده تا در فهرست شهرهای ناپایدار جهان برای زندگی، لیسبون جایگاه سوم را داشته باشد. تورم ۸.۲ درصدی پرتغال هم این مشکل را دو چندان کرده است.

یکی دیگر از تظاهرکنندگان گفت: حقوق من از میانگین درآمد لیسبون بیشتر است، اما من هم نمی‌توانم یک واحد اجاره کنم، چون خیلی گران است.

انتهای پیام