به گزارش ایسنا، بازدید از محوطه‌های تاریخی نقاط مختلف جهان برای بسیاری از افراد امکان‌پذیر نیست، اما خوشبختانه در عصری زندگی می‌کنیم که مردم برای تماشای نقطه دیگری از جهان فقط چند کلیک فاصله دارند. در ادامه به هفت مورد از حیرت‌انگیزترین ویرانه‌های تاریخی جهان سفر کوتاهی خواهیم داشت.
«ال کاستیلو»، مکزیک
«ال کاستیلو»، یک هرم پلکانی مسحورکننده از دوره "میان‌ْآمریکایی" است که در قلب «چیچن ایتزا» قرار دارد. چیچن ایتزا یک شهر پیش از کلمبیایی است که توسط قوم «مایا» در یوکاتان مکزیک بین قرن‌های ۹ و ۱۲ میلادی ساخته شده است.
این هرم ۳۰ متر ارتفاع دارد و معنی نامش «قلعه» است. آنچه که بیش از هر چیز دیگری این هرم را به یک بنای خاص تبدیل کرده، پدیده‌ای است که فقط دو بار در سال در «ال کاستیلو» قابل مشاهده است؛ هر سال در ساعت ۳ بعدازظهر اعتدالین بهار و پاییز، نور آفتاب به نحوی به راه‌پله اصلی هرم می‌تابد که سایه‌هایی به شکل مار شکل می‌گیرند. این سایه‌ها در طول راه‌پله ایجاد می‌شوند و به سر مار بزرگی منتهی می‌شوند که در ورودی راه‌پله تراشیده شده است.
«باگان»، میانمار
باگان شهر باستانی است که در میانمار واقع شده است. باگان در دوران رونق‌اش بیش از ۱۰ هزار معبد و پرستشگاه بودایی را دربرگرفته بود. امروزه حدود دو هزار مورد از این بناها باقی مانده است و باگان را به یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری این اقلیم تبدیل کرده است.
«استون‌هنج»، انگلستان
این سازه که در فاصله ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰ پیش از میلاد ساخته شده است، یکی از مشهورترین بناهای ماقبل‌تاریخ جهان به شمار می‌رود. این سازه که در انگلستان واقع شده است، سال‌ها موضوع بحث محققان بوده است و فرضیه‌های متفاوتی درباره آن مطرح شده است. چندی پیش یک باستان‌شناس اعلام کرد که بنای باستانی و مشهور «استون‌هنج» در گذشته به عنوان یک تقویم خورشیدی مورد استفاده قرار می‌گرفت، به نحوی که هر یک از سنگ‌ها نمایان‌گر یک روز و هر بخش از حلقه سنگ‌ها مرتبط با هفته بود.
«معبد اقصر»، مصر
«اقصر» که اغلب به عنوان بزرگ‌ترین موزه فضای باز جهان توصیف می‌شود در مصر واقع شده است و تعداد قابل‌توجهی از ویرانه‌های باستانی را در برگرفته است. در این شهر، مجتمع مشهور «معبد اقصر» نیز واقع شده است که قدمتش به ۱۴۰۰ پیش از میلاد باز می‌گردد.
«پمپئی»، ایتالیا
شهر باستانی پمپئی یکی از هیجان‌انگیزترین مقاصد گردشگری ایتالیا است که زمانی به عنوان یک مرکز پررونق رومی فعالیت داشت. پمپئی در سال ۷۹ میلادی بر اثر فوران ویران‌گر آتشفشان «وزوو» نابود شد.
با اینکه خاکستر به جای مانده از این حادثه تمام متعلقات شهر، از جمله مردم آن را دفن کرده است، اما به طور قابل‌توجهی ویرانه‌های آن را سالم نگه داشته است. این شهر که زیر لایه قطوری از خاکستر مدفون شده است، برای چندین قرن فراموش شده بود تا اینکه در سال ۱۷۴۸ میلادی، به طور مفصل توسط کاوشگران مورد بررسی قرار گرفت و گنجینه‌ای از آثار تاریخی، هنری و بنای باستانی کشف شد.
«ماچوپیچو»، پرو
ماچوپیچو که در ارتفاعات کشور پرو واقع شده است، یکی از تماشایی‌ترین مکان‌های آمریکای جنوبی محسوب می‌شود. گروهی از محققان چندی پیش اعلام کردند که نتایج تحقیقات نشان می‌دهد ارگ تاریخی «ماچوپیچو» از حوالی ۱۴۲۰ میلادی یعنی چند دهه قبل از آن‌که پیش‌تر تصور می‌شد مورد استفاده قرار گرفته است. «ماچوپیچو» به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن اینکاها شناخته شد.
«پترا»، اردن
«پترا» شهری است که در قرن چهارم پیش از میلاد ساخته شده است. این شهر که درون صخره‌های سرخ این منطقه تراشیده شده است، مرز ظریفی بین جهان طبیعت و سازه دست بشر را نشان می‌دهد.
با توجه به رنگ صخره‌های «پترا»، اغلب از این شهر به عنوان «شهر رُز» یاد می‌شود. این مکان که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، زمانی پایتخت نبطی‌ها بود.
انتهای پیام