تبادکان یکی از دهستان‌های هفت‌گانه بخش ارداک در بخش مرکزی و در فاصله ۴۳ کیلومتری از مرکز مشهد است که حدود ۵۰۰ خانوار در آن زندگی می‌کنند و با جمعیت سیار حدود ۱۷۰۰ نفر جمعیت دارد که در روزهای پایانی هفته به روستا می‌آیند.
از این سرزمین دانشمندان نامی و عالی‌قدر برخاسته‌اند. تبادکان مشهد دارای ۵ امامزاده از نوادگان امام چهارم شیعیان و بر اساس مستنداتی در سابق‌الایام محلی در کوی طلاب فعلی به نام پنج تن بوده که در حال حاضر نیز به همین نام شهرت دارد و زائران امامزادگان تبادکان با تشریفات خاصی برای زیارت این پنج تن حرکت می‌کردند.
همانطور که در قدیم ماشین و هواپیما وجود نداشت، زائران حضرت رضا(ع) مقید بودند، زمانی که به روستای اسلام‌قلعه که در حدود ۱۰ کیلومتری حرم مطهر رضوی قرار دارد، می‌رسیدند همگی پیاده می‌شدند و بالای کوهی به نام گنبد که مدفن امامزادگان بود می‌رفتند و پس از عرض ارادت به ساحت مقدس امام رضا(ع) با پای پیاده به زیارت حرم امام رضا(ع) مشرف می‌شدند.
این امامزادگان در سال ۱۳۸۶ به وسیله اهالی روستا کشف و توسط کارشناسان امور دینی تأیید شده است، سنگ کوچک کشف شده متعلق به «سید میرزا محمد» ملقب به آقای سیادت بوده که از بزرگان علم و نویسندگان کتب و سنگ بزرگ متعلق به «سیدامیرحسین» فرزند میرشمس‌الدین ملقب به نقیب بوده که به شجره‌نامه سادات کاملاً عالم بوده است. سیدامیرحسین در زیر سنگ بزرگ دفن شده و طبق تحقیقات صورت گرفته ایشان فرزندی به نام سیدکمال‌الدین محمود داشته که در سال ۸۸۷ هجری وفات کرده و تاریخ سنگ وفات قبر پدر کمال‌الدین میرزا در سال ۸۷۱ هجری است. ۲ قبر دیگر از این پنج تن متعلق به سید امیرکمال‌الدین محمود و بی‌بی فاطمه است و سنگ مزار این ۲ امامزاده به سختی خوانده می‌شود .
ارتفاع سنگ امیر کمال‌الدین محمود یک متر، عرض آن ۹۰ سانتیمتر و طول آن ۲۲۰ سانتیمتر است، همچنین سنگ مزار امیرحسین که پدر سیدکمال‌الدین است ۸۰ سانتیمتر عرض، ۷۰ سانتیمتر ارتفاع و دو متر طول دارد و سه سنگ دیگر دارای عرض و ارتفاع ۴۰ سانتییمتر و طول ۱۵۰ سانتیمتری هستند و بر اساس شواهد و قراین نسب این پنج تن به امام زین‌العابدین(ع) می‌رسد.
پس از آن شجره‌نامه‌هایی به نام فاطمه خاتون (دختر امیر)، سید امیرحسین (پسر امیر)، سید امیر کمال‌الدین (پدر) و سید کمال‌الدین محمود (نوه) کشف شد که گواهی کاملی بر صحت این نوشته‌ها و اطلاعات بوده و اکنون با گذشت چند سال از کشف این امامزاگان اقداماتی جهت ساخت و تجهیز این آرامگاه در حال انجام است.
۵ سنگ نوشته موجود در ضریح امامزادگان تبادکان حدود ۶ قرن روی قبور آن‌ها بوده است و اهالی در این مدت قبور را به عنوان قبور متبرک سادات زیارت می‌کرده‌اند. از آنجا که سنگ‌ها شکیل و خاص و دارای طرح و نقش زیبا و نوشته‌هایی به خط کوفی و ثلث هستند، از نظر آثار قدمت و میراث‌فرهنگی باارزش و درخور توجه‌اند؛ این درحالی است که حتی برخی از سازمان‌ها و نهادها خواستار این بودند که سنگ‌ها را به محل مناسبی مثل موزه منتقل کنند تا هم از تخریب و دستبرد در امان بماند و هم در معرض دید عموم قرار بگیرد که با مخالفت و ممانعت اهالی روستا رو به‌رو شدند و تصمیم بر آن می‌شود تا بنایی روی قبور قرار بگیرد و سنگ‌ها را حفاظت کند.
پس از کشف این قبور مطهر، آستان مقدس امامزادگان تبادکان ملجأ و پناهگاهی برای عاشقان و دلدادگان به دوستداران اهل بیت(ع) شده و این مکان مقدس سالانه پذیرای میلیون‌ها زائر ایرانی و خارجی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، افغانستان و ... است.
این آستان شامل تربت‌خانه، شبستان و صحن است که بنای تربت‌خانه به مساحت ۲۵۰ متر مربع و مساحت شبستان که به نام مبارک امام سجاد(ع) نامگذاری شده حدود ۵۰۰ متر مربع بوده که با توجه به طرح جامع، توسعه بنا در دستور کار است.
کف‌سازی صحن، حصارکشی، نصب درب‌های ورودی، بازسازی و توسعه اتاق‌های زائر نیز با هزینه‌های خیاین در حال انجام است. علاوه بر این نیز ۴۰ هکتار زمین از سوی اداره منابع طبیعی و بنیاد مسکن واگذار شده که ساخت آلاچیق و درختکاری در این بخش پیش‌بینی شده و در حال تکمیل است، همچنین حدود ۶۰۰ اصله درخت در این فضا کاشته شده است.
تعداد ۲۰ اتاق برای اسکان زائران در این آستان بنا شده تا در صورت درخواست زائران امکان اسکان فراهم باشد و هزینه دریافتی از زائر برای امور امامزاده صرف می‌شود.
در حال حاضر برگزاری نماز جماعت، برپایی کلاس‌های معرفتی و اخلاقی و کلاس قرآن، برپایی مراسم ولادت و شهادت اهل بیت(ع) و مراسم در ایام و مناسبات ملی از برنامه‌های فرهنگی این آستان مقدس است.
انتهای پیام