به نقل از ارث، در حالی که تحقیقات قبلی عمدتاً بر اقیانوس‌های نیمکره شمالی و مناطق نزدیک به صنعتی‌ترین کشورها متمرکز بوده است، مجموعه داده‌های جهانی اخیر از آلودگی پلاستیک اقیانوس‌ها بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ افزایش سریع و بی‌سابقه‌ای در پلاستیک‌های اقیانوسی را از سال ۲۰۰۵ نشان می‌دهد.
درک بهتر انباشت پلاستیک در اقیانوس‌ها در سرتاسر جهان می‌تواند یک خط پایه حیاتی برای کمک به مقابله با این شکل عمده از آلودگی فراهم کند.
کارشناسان داده‌های مربوط به آلودگی پلاستیکی سطح اقیانوس را که بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ از ۱۱ هزار و ۷۷۷ ایستگاه در ۶ منطقه دریایی جمع‌آوری شده بود، بررسی کردند.
در حالی که کمبود نسبی داده از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۰ مانع از تجزیه‌وتحلیل روند قابل اعتماد در این دوره شد، بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۴ سطوح پلاستیک نوساناتی را بدون روند دقیق نشان داد و از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۹ فراوانی و توزیع پلاستیک اقیانوس‌ها به‌طور قابل توجهی و با سرعت در سراسر جهان افزایش یافت.
افزایش سریع آلودگی پلاستیک از سال ۲۰۰۵ نشان‌دهنده رشد پایدار و جهانی تولید پلاستیک همچنین تغییرات احتمالی در تولید زباله و مدیریت است.
محققان اظهار کردند که بدون تغییر سیاست گسترده، نرخ ورود پلاستیک به اقیانوس‌های ما تا سال ۲۰۴۰ ممکن است ۲.۶ برابر افزایش یابد و برای جلوگیری از این امر، یک مداخله قانونی بین‌المللی برای به حداقل رساندن آسیب‌های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از آلودگی پلاستیک دریایی فوری مورد نیاز است.
نتایج این تحقیق در مجله PLoS ONE منتشر شده است.
انتهای پیام