به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماهنورد «مکس»(Max) در یک مرکز بزرگ که دیوارهای آن به رنگ مشکی رنگ آمیزی شده است، در حال آزمایش در یک محیط با منظره شبیه‌سازی شده ماه است.
اطراف نمونه اولیه این ماه نورد ۳۷۰ متر مربع شن و ماسه ریخته شده که با صخره‌ها، تخته‌سنگ‌ها و دهانه‌های متعدد به منظور شبیه شدن با محیط ماه تزئین شده و زمین بازی غول‌پیکری را فراهم کرده است.
روشنایی این محیط نیز تنها از یک لامپ بر روی دیوار تامین می‌شود که سایه روشنی عمیق ایجاد می‌کند و تصاویر و ویدئوهای نمادین دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ که توسط فضانوردان آپولو گرفته شده است را یادآوری می‌کند.
آدام دیسلوریرز مدیر فضایی و آموزشی شرکت Mission Control می‌گوید: ظاهر مهم است، نورپردازی بسیار حیاتی است. جنبه‌های کلیدی طراحی در این تاسیسات شامل داشتن یک منبع نور واحد و روشن برای ایجاد سایه رعایت شده است، درست همانطور که کاوشگران ماه می‌بینند.
شرکت Mission Control سیستم‌های هوش مصنوعی می‌سازد تا در سراسر منظومه شمسی برای رصد زمین، سرویس‌دهی ماهواره‌ای و سایر کاربردها کار کنند.
در حال حاضر نرم افزار این شرکت همراه ماهنورد «رشید» متعلق به امارات متحده عربی در مسیر ماه قرار دارد که انتظار می‌رود در ماه آوریل با یک فرودگر که توسط شرکت ژاپنی ispace ساخته شده و اداره می‌شود، روی ماه فرود بیاید.
دیسلوریرز می‌گوید، دوربین‌های Max برای ماموریت ماهنورد «رشید» آزمایش شده‌اند و شرکت Mission Control مدلها را با یادگیری ماشینی آموزش داده است.
شرکت Mission Control از یک شرکت کانادایی درخواست کرد تا کاوشگرهای فوق‌العاده قابل اعتماد را به آن بدهد تا به مهندسان ساکن اُتاوا اجازه دهد تا بر تخصص نرم‌افزاری خود تمرکز کنند.
دیسلوریرز می‌گوید کاوشگرهای «هاسکی» شرکت Clearpath Robotics که به اندازه یک صندلی هستند، برای کار ما مناسب هستند. دو کاوشگر با نام مستعار مکس و روبی که نامشان را از یک پویانمایی محبوب کودکان کانادایی گرفته‌اند، در این آزمایشات استفاده می‌شوند.
از آنجایی که کاوشگرها بسیار بادوام هستند و می‌توانند برای تجربه‌های مختلف کاوش طراحی شوند، احتمالاً مزایای دیگری نیز به همراه خواهد داشت.
دیسلوریرز می‌گوید، این آزمایش‌ها تلاشی آگاهانه برای دستیابی به کاوشگرهای مقاوم و قابل اعتماد است.
ماهنورد مکس از شرکت Clearpath Robotics در یک مرکز شبیه‌سازی شده به محیط ماه در اُتاوای کانادا آزمایش می‌شود و شرکت Mission Control در حال آماده سازی سیستم‌های نرم افزاری آن در تاسیسات خود برای اکتشاف ماه و فراتر از آن است.
در این مرکز، گودال‌هایی به شکل دهانه‌های برخوردی ماه و خاک ماه موسوم به رگولیت با شن مخصوص بازی شکل گرفته‌اند که با دقت در مسیر پیمایش ماهنورد قرار گرفته‌اند.
یک لامپ واحد بر روی دیوار، این محیط را روشن می‌کند و سایه‌هایی شبیه آنچه فضانوردان آپولو در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دیدند، ایجاد می‌کند، چرا که سیستم‌های نرم افزاری نیز باید متناسب با این نوع نور تنظیم شوند.
دیوارها و سقف‌ها برای شبیه‌سازی شرایط موجود روی کره ماه به رنگ سیاه رنگ شده‌اند و دو کامیون شن ۳۷۰ متر مربع را پوشش داده‌اند که صخره‌ها و تخته سنگ‌ها به همراه ماهنورد مکس، ظاهر این مرکز را به شرایط واقعی روی کره ماه بسیار شبیه می‌کنند.
آزمایش کاوشگرها، نرم‌افزارها و سایر فناوری‌های ماه در چنین مرکزی همه چیز را برای اکتشاف ماه آماده می‌کند. در حال حاضر ماموریت‌های کوچک به ماه در حال انجام است و انتظار می‌رود که ناسا همراه با فضانوردان خود تحت برنامه آرتمیس دوباره به سطح ماه قدم بگذارد.
تمرکز شرکت Mission Control بر ماه تصادفی نیست. ناسا قراردادهای متعددی تحت برنامه «خدمات باربری تجاری ماه» خود برای شرکت‌ها به منظور ارسال ماه‌نوردهای کوچک، فرودگرها و سایر محموله‌ها به ماه منعقد کرده است. دلیل این امر این است که ناسا می‌خواهد زیرساخت‌های خصوصی را برای پشتیبانی از ماموریت‌های چندملیتی آرتمیس به رهبری ناسا ایجاد کند که می‌تواند در سال ۲۰۲۵ فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود آورد.
آژانس فضایی کانادا نیز پروژه‌های خود مانند برنامه شتاب دهنده اکتشاف ماه(LEAP) را دارد تا به زودی فناوری‌های کانادایی را به سطح ماه برساند. این کشور در اکتشاف ماه نیز مشارکت دارد و با شرکت MDA برای توسعه بازوی رباتیک جدید موسوم به Canadarm۳ برای استقرار ایستگاه فضایی ماه «دروازه قمری» ناسا همکاری می‌کند.
کانادا فرصتی بی‌نظیر پیش رو دارد، چرا که یکی از چهار فضانورد فعال کانادایی در سال ۲۰۲۴ در کنار فضانوردان ناسا و احتمالاً یک فضانورد از ژاپن در فضاپیمای سفر به ماه طی ماموریت «آرتمیس ۲» فرصت حضور دارد.
دیسلوریرز می‌گوید، من در یک اتاق کنفرانس مشتاقانه فرمان مکس را در دست می‌گیرم. ما ویژگی «خطر» را در نرم افزار روشن می‌کنیم که درخشش زرد و قرمز رنگی به موانعی می‌بخشد که در غیر این صورت در منظره خاکستری قابل مشاهده نیستند. سپس با دقت ماوس را روی یک نیم دایره روی صفحه می‌گذارم تا مکس حرکت کند. با حرکت دادن ماوس به جلو، ماهنورد را حرکت می‌دهم.
البته در این آزمایشات هیچ تاخیر زمانی دو ثانیه‌ای میان فرمان دادن و حرکت ماهنورد وجود ندارد، چیزی که در هنگام حرکت دادن ماه‌نوردها روی ماه در شرایط واقعی وجود دارد. همچنین صخره‌ها و سنگ‌ها به طور قابل توجهی از هم فاصله دارند، بنابراین به راحتی می‌توان ماه نورد را از میان آنها عبور داد.
دیسلوریرز می‌گوید، در هنگام راندن مکس، به آن لحظه‌ای فکر می‌کنم که برای اولین بار وارد بخش قمری شرکت شدم. این صحنه من را پر از سکوتی کرد که فقط چند بار در زندگی‌ام تجربه کرده بودم. برای مثال قدم زدن در دایره استون‌هنج(یادمانی پیشاتاریخی بازمانده از دوران نوسنگی و عصر برنز) یا ایستادن در موزه بریتانیا و خواندن تبریک تولدی که احتمالاً توسط یک زن رومی-بریتانیایی در ۲۰۰۰ سال پیش نوشته شده است.
وی افزود: من همچنین ارتباطی با فضانوردان آپولو در گذشته و همچنین کسانی که در آینده ماه را لمس خواهند کرد، احساس کردم. همه ما کاشف زمان، مکان و جوامع خود هستیم. نمی‌توانم منتظر بمانم تا ببینم وقتی یک بار دیگر دست‌های خود را از خاک ماه پر می‌کنیم، چه شگفتی‌هایی آشکار می‌شود.
انتهای پیام