به گزارش ایسنا، ایمنی‌درمانی، پس از جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و درمان هدفمند، رکن پنجم درمان سرطان است. بر خلاف سایر درمان‌ها، در ایمنی‌درمانی، سیستم ایمنی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی تحریک می‌شوند؛ در واقع از پاسخ‌های ایمنی ضدتومور برای مهار پیشرفت، عود و متاستاز سرطان استفاده می‌شود.

یکی از شایع‌ترین سرطان‌های کبد، سرطان سلول‌های کبدی (سرطان هپاتوسلولار) است. درمان‌های مختلفی مانند جراحی موضعی، پرتودرمانی، درمان‌های هدفمند دارویی و ... برای این نوع سرطان تأیید شده است؛ اما استاندارد طلایی درمان این نوع از سرطان، پیوند کبد است.

با وجود تمام پیشرفت‌ها در درمان این سرطان، بازگشت سرطان پس از جراحی، مقاومت در برابر شیمی‌درمانی و داروهای مولکولی هدفمند، همچنان منجر به مرگ مبتلایان به این سرطان می‌شود؛ به همین دلیل استفاده از رویکردهای درمانی جدید مانند ایمنی‌درمانی می‌تواند مؤثر باشد.

با هدف بررسی اجمالی روش‌های ایمنی‌درمانی مستقیم و غیرمستقیم برای سرطان سلول‌های کبدی و طرح چالش‌های پیش‌رو و رویکردهای آینده این روش درمانی، دکتر مسعود وثوق، ندا مینایی، دکتر عباس پیریایی و همکارانشان از پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و دانشگاه شهید بهشتی، به همراه پژوهشگرانی از ترکیه، بلژیک، آمریکا و سوئد، به نگارش مقاله مروری پرداختند.

در این مقاله شرح داده می‌شود که با وجود نتایج درمانی دلگرم‌کننده پس از استفاده بالینی از روش‌هایی مانند درمان با سلول‌های سازگار، مهار نقاط کنترل ایمنی و واکسن‌های سرطان، مواردی باعث محدود شدن اثر درمان‌های مذکور می‌شود. در واقع نگرانی اصلی، وجود ریز محیطی پیرامون تومور است که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند.

این مقاله مروری که در نشریه بین‌المللی European Journal of Cell Biology به چاپ رسیده است، به طرح این مسئله می‌پردازد که استفاده از روش مهار نقاط کنترل ایمنی به تنهایی یا همراه با مهار تیروزین کیناز می تواند تا حدودی بر این مشکل غلبه کند.

در نهایت نویسندگان این مقاله چنین نتیجه‌گیری می‌کنند که رویکردهای جدید ایمنی‌درمانی برای سرطان سلول‌های کبدی با سرعت قابل توجهی در حال غلبه بر چالش‌های موجود است؛ تا جایی که در آینده نزدیک به عنوان درمانی مناسب با نرخ پاسخ قابل‌قبول مورد استفاده گسترده قرار خواهد گرفت.

انتهای پیام