کوره آجرپزی سنتی یا آجرپزی کوره‌ای که به روش‌های دستی یا فشاری هم انجام می‌شود، از گذشته‌های دور در ایران کاربرد داشته است. دست‌کم ۷۰۰۰ سال است که آجر با خاک رُس ساخته می‌شود. گفته می‌شود برای نخستین‌بار، این کار برای ساختن شهرهایی در بین‌النهرین و دره سند در پاکستان به کار برده شده‌اند. معمولا کوره‌های آجر در حاشیه شهرها مشغول به فعالیت هستند و بخشی از کارگرانِ این کوره‌ها به دلیل ماهیت کار مجبور به اشتغال خانوادگی هستند. اغلب شاغلان در این بخش کارگران مهاجر از کشورهای همسایه مانند پاکستان و افغانستان هستند. در کوره‌های آجرپزی، آجرها در کوره‌ای به نام کوره «هوفمان» تولید می‌شوند. در کوره‌های آجرپزی سنتی، آجرها ثابت می‌مانند، اما حرارت متغیر است. درون این کوره‌ها حجره‌هایی در کنار هم قرار می‌گیرند که به آنها «قمیر» می‌گویند، آجرهایی که در این کوره پخته می‌شوند، از نظر هزینه و کیفیت مناسب‌اند.
کوره آجرپزی سنتی