شهید داود امیری در اولین روز از سال ۱۳۴۷ در شهر مقدس قم به دنیا آمد. سرانجام در پنجم مرداد ۱۳۶۷ در سومار به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم آرام گرفت.

در وصیت‌نامه شهید داوود امیری آمده است:

با درود و سلام بیکران بر منجی عالم بشریت آقا امام زمان و نائب بر حق او امام امت و با درود بیکران به ارواح طیبه شهدا. درود بیکران بر مجروحین جانبازان اسرا و سلام بر امت حزب الله.

سلام علیکم؛

خدمت پدر و مادر عزیزم، خواهر و برادرانم سلام عرض می کنم. چند خطی وصیت دارم که دوست دارم بعد از اینکه اگر لایق بودیم و به درجه رفیع نائل شدیم انجام شود.

اولاً که من با چشمی باز و از روی بصیرت زیاد به جبهه آمدم و من عاشق جبهه بودم که در شهر که می‌آمدم طاقت دوری جبهه و تنها گذاشتن هم‌رزمانم را نداشتم.

اگر لیاقت پیدا شد شهادت نصیب ما شد ان‌شاء الله، هیچ برای من گریه نکنید بلکه خوشحال هم باشید چون آرزوی من بوده و شما هم دِینی که نسبت به این اسلام عزیز داشتید که مرا سالم تربیت کرده و به آغوش اسلام انداخته و امید است که درباره دیگر فرزندان هم همین باشد.

 مادر عزیز، می بخشی و مرا حلال می‌کنی چون برای من زحمت زیادی کشیدی ولی من لایق نبودم، از شما حلالیت می‌طلبم. همچنین پدرم از خواهرانم و برادران گرامیم حلالیت می‌طلبم که امید است که برای آمرزش گناه من دعا بکنید.

علی عزیز و محمدرضا جان درس تان را خوب بخوانید این از من به شما وصیت که اگر درس بخوانید راه مرا ادامه می‌دهید که در جبهه بوده‌ام و امید است که ان‌شاء الله با درس خواندن شما عزیزان ضربه‌ای محکم به دهان ابر جنایت کاران شرق و غرب زده می‌شود.

 مادر عزیز از کلیه اقوام برای من حلالیت بطلبید، علی جان از همه دوستانم که خیلی برای من عزیز بودن حلالیت بطلبید دیگر بیش از این سرتان را درد نمی‌آورم و مزاحمت برای شما ایجاد نمی‌کنم.

انتهای پیام