به گزارش ایسنا، تیم ملی بسکتبال ایران به جام جهانی ۲۰۲۳ صعود کرد اما خبر این صعود چندان چنگی به دل نزد چون جور ایران را استرالیا کشید و اگر در آخرین بازی گروه F مقابل قزاقستان به پیروزی نمیرسید، ایران صعود نمیکرد.
اگر روند صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۳ را بررسی کنیم به چند دلیل میرسیم که در صورت نبود آنها حضور در جام جهانی اتفاق نمیافتاد. برد بیدردسر خانگی مقابل استرالیا یکی از دلایل مهم صعود بود. استرالیا حاضر نشد به ایران سفر کند تا برابر تیم ملی مسابقه بدهد به همین دلیل بازنده اعلام شد و ما را به رتبه چهارم و یک امتیاز بالاتر از قزاقستان رساند.
در پنجره ششم که ایران برابر تیمهای ژاپن و چین بازی داشت، انتظار بر این بود که تیم ملی حداقل یک برد کسب کند تا سرنوشت صعود در دستان خودش باشد اما در هر دو دیدار خود شکست خورد و اگر استرالیا قزاقستان را نمیبرد ایران حذف میشد. به عبارتی شانس یار بود و بین بازندههای این پنجره، تیم ملی ایران صعود کرد.
عملکرد ضعیف ایران در این دوره از مسابقات نگرانی از آینده این تیم و همچنین عملکردش در جام جهانی را بیشتر میکند. تیم ایران هنوز از بازیکنانی چون مهدی کامرانی و آرن داودی استفاده میکند که مدتهای زیادی است دوره اوج خود را پشت سر گذاشتهاند اما سرمربیان تیم ملی باز هم دست به دامن آنها میشوند.
همچنین در حال حاضر ستون اصلی تیم ملی حامد حدادی است تا با وجود سن و سال بالا اگر با مصدومیت دست به گریبان نشود، دست تیم ملی را بگیرد که از شانس بد ایران حدادی در چین مصدوم شد و عمل جراحی انجام داده است. در واقع با نبود حدادی بخش زیادی از قدرت ایران هم از دست میرود و در این شرایط مشخص نیست چگونه باید جای خالی اسمان خراش ایران پر شود.
این سوال مطرح است که برنامهای برای استفاده از جوانان وجود ندارد آیا اساسا پشتوانه بسکتبال ایران خالی است که همچنان به بازیکنان قدیمی تکیه میشود؟
با این وضعیت بسیار سخت به نظر میرسد که تیم ملی بسکتبال ایران بتواند عملکرد آبرومندی در جام جهانی داشته باشد چا که شرایط تیم ملی به گونهای است که احتمالا دیگر حریف تیمهای دوم چین، ژاپن و استرالیا هم نمیشود چه برسد به تیمهای مطرح جهان! سوال اینجاست که برنامه فدراسیون برای حضور در جام جهانی چیست، با سعید ارمغانی به عنوان سرمربی ادامه میدهد یا نه و اینکه فدراسیون چه برنامهای برای خارج کردن تیم ملی از این شرایط دارد.
انتهای پیام