مهدیه ضیائیان در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با چالش‌های ارتباط بین صنعت و دانشگاه، اظهار کرد: باید گفت هیچ ارتباط و پیوندی بین صنایع و محیط‌های علمی و دانشگاهی نیست، اما برای موفقیت قطعا باید علم و عمل را در کنار یکدیگر داشته باشیم.
وی افزود: از آنجایی که آموزش‌ها در کشور صرف مناحث آکادمیک و تئوری است؛ بنابراین دانشجو پس از تحصیل حتی نمی‌داند در محیط کار چگونه رفتار کند و هیچ تجربه‌ای نداشته که گاها همین امر موجبات شکست را فراهم می‌کند.
این دکترای علوم اقتصاد ادامه داد: برخی افراد نیز صرفا مباحث آکادمیک را فراگرفته و اقدام به تاسیس واحدهای تولیدی می‌کنند؛ بنابراین شکست می‌خورند و این امر به دلیل این است که علم و عمل را در کنار یکدیگر ندارند.
ضیائیان با بیان اینکه تجربه کاری بدون تخصص و یا تخصص بدون تجربه در محیط‌های کاری و اقتصادی موجبات شکست را فراهم می‌آورد، تصریح کرد: مادامی که برنامه آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها تغییر نکند و کارآفرینی به معنای عملیاتی آن و نه تئوری باعث ایجاد انگیزه در دانشجو نشود و از طریق روانشناسی کار به آموزش دانشجو نپردازیم هرگز نخواهیم توانست علم عملیاتی را در مدارس و دانشگاه‌ها تجربه کنیم.
وی افزود: صرف تدوین سند در این حوزه مطلوب نخواهد بود؛ چراکه اسنادی نوسته شده که تنها صرف روی کاغذ بوده است؛ بنابراین اصلا توصیه نمی‌کنیم که سندی در حوزه بهره گیری عملیاتی از علم تنظیم کنیم چراکه فرصتی برای مباحث اقتصادی و آزمون و خطا نمانده است.
این دکترای علوم اقتصاد با بیان اینکه خراسان حنوبی ظرفیت‌های فراوانی دارد، اما با این حال با بیکاری بیش از ۳۷ درصد روبرو هستیم، تصریح کرد: بنابراین توصیه می‌شود مدیرانی که شجاع و کارآزموده هستند وارد میدان عملیاتی اقتصادی شوند، جهادی وار عمل کرده و جوانان را نیز عملیاتی پای کار آورند که این امر نیاز به نوشتن هیچ گونه خط و نوشته‌ای برای آماده سازی سند ندارد.
زیرساخت علم و فناوری در کشور آماده نیست
ضیائیان با بیان اینکه موضوع بعدی بحث علم و فناوری بوده که هیچ زیرساختی آماده نیست، افزود: شرکت‌های دانش بنیان استان مبتنی بر فروش بوده و مفهوم دانش بنیانی خود را فراموش کرده‌اند؛ در حالی که دانش بنیان بودن نیاز به سیاست گذاری‌های دقیق و زیرساخت‌های جدی دارد که اکنون در خراسان جنوبی فراهم نیست.
وی افزود: اکنون شرکت‌ها تاسیس شده و به دنبال فروش می‌گردد که این امر ما را به موفقیت نمی‌رساند؛ دانش بنیان بودن به این معناست که محصولی مبتنی بر دانش و علم روز تولید شود و تقاضا به آن سمت سرازیر شود؛ در حالی که اکوسیستم لازم و ساختارهای کافی برای حضور موثر شرکت‌ها فراهم نشده است.
این مدرس کارآفرینی در دانشگاه با بیان اینکه گاهی شرکتی به مدت ۲۰ سال فعالیت دارد و اکنون به دنبال اخذ مجوز دانش بنیان بودن است، ادامه داد: ایراداتی به علم و فناوری در استان وارد است؛ از طرفی به هیچ عنوان توصیه نمی‌کنیم مشاوران طرح‌ها از بین اساتید دانشگاهی انتخاب شوند چراکه اساتید دانشگاهی تئوریسین بوده و تئوری‌های کتاب را مبنا قرار داده؛ در حالی که واقعیت اقتصادی و علمی جامعه با تئوری‌های کتاب‌ها متفاوت است که در این خصوص از مدیران عملیاتی متخصص و کارآزموده استفاده شود.
ضیائیان اظهار کرد: هیچ هماهنگی و پیوندی بین بخش‌های خصوصی، دولتی و دانشگاهی وجود ندارد و همواره بخش دولتی قسمت خصوصی را رقیب خود می‌داند. باید این حقیقت را پذیرفت که اگر چندین هزار جنگل را در اختیار بخش دولتی به تنهایی قرار دهیم پس از یک سال یک کویر بایر تحویل می‌گیریم و این امر در دنیا ثابت شده است.
وی با بیان اینکه بهترین راهکار این است که دولت از بخش خصوصی حمایت کند و بخش خصوصی نیز پیوندی مناسب با دانشگاه‌ها برقرار کند تا دانشجویانی که از دانشگاه فارغ التحصیل شوند عملیاتی و متخصص وارد بازار کار شوند، افزود: فرهنگ بحث مهمی بوده و تا زمانی که فرهنگ اقتصادی، اجتماعی و تعاملات را نداشته باشیم نمی‌توانیم به جایگاه اصلی علم و عملیات دست پیدا کنیم؛ باید فرهنگ کارآفرینی را از طریق رواشناسی کار، ایجاد انگیزه و توجه به مباحث زبان بدن و ارتباطات موثر در بحث علمی به دانشجو به صورت عملیاتی یاد دهیم.
ضیائیان با تاکید بر بکارگیری علم نوین، تصریح کرد: مادامی که بخواهیم از الگوهای قدیمی در بحث صنعت، تولید استفاده کنیم قطعا به موفقیت نخواهیم رسید چراکه امروز در عصری زندگی می‌کنیم که هر ثانیه آن دارای تغییراتی در علم و تکنولوژی است؛ بنابراین الگوهای نوین در بحث صنعت و کسب و کار کمک کننده و قدرت بخش برای تولیدات و خدمات خواهند بود.
وی با اشاره به موضوع عدم انگیزه برای ثبت اختراعات، افزود: یک جوان نخبه ایده‌هایی دارد، اما منابع لازم و کافی را در دست ندارد؛ بنابراین نتیجه این می‌شود که اختراع توسط سودجو و دلال به پایین‌ترین قیمت ممکن خریداری شده و منافع آن نصیب دلال می‌شود و این گونه هیچ انگیزه‌ای برای ثبت اختراع باقی نمی‌ماند.
چالش تبدیل علم به ثروت
وی با بیان اینکه لازم است در این خصوص نظارت و اقدامات لازم صورت گیرد، ادامه داد: چالشی که در تبدیل علم به ثروت وارد بوده این است که بسیاری از دانشجویان و فارغ التحصیلان با مباحث هوش مالی آشنا نیستند و تا زمانی که دانشجویان با کاربرد هوش مالی آَشنا نباشند نمی‌توانند در بحث کارآفرینی، تولید و صنعت موفق بوده و از علم خود ثروت تولید کنند.
پژوهشگر و مدیر مرکز مطالعات اقتصادی خراسان جنوبی با بیان اینکه با صرف درس خواندن و اخذ مدرک دانشگاهی نمی‌توانیم علم و دانش خود را ارتقا دهیم، ادامه داد: برای اینمه بتوانیم علم خود را ارتقا داده، باید هر لحظه در جستجو بوده و در مسیر یادگیری و آموزش قرار بگیریم و مباحث روز را تنها صرف رشته تحصیلی و متن دانشگاهی نبینیم.
وی با اشاره به استفاده از تجارب اقتصاددانان، افزود: باید هر ثانیه با پیشرفت علم و تکنولوزی به دنبال رفع نیاز مردم بود و موضوع بعدی پژوهش بوده که باید گفت در کشور از پژوهش حمایت نمی‌شود؛ پژوهش‌ها زمانی کاربردی خواهد بود که حمایت شده و خروجی متناسب با اکوسیستم و کسب و کارهای داخلی و کارآمد باشند.
این دکترای اقتصاد با بیان اینکه پژوهش‌ها نباید ماورایی بوده و باید واقعیت گرا باشد، تصریح کرد: پژوهش‌ها زمانی می‌توانند تاثیری روی کیفیت زندگی اجتماعی داشته باشند که واقعیت گریز نبوده و متناسب با ساختار جامعه باشند؛ در این صورت معضلات را حل خواهند کرد.
ضیائیان ادامه داد: یک سری از آمارهای دروغین باعث می‌شود پژوهش‌ها نتوانند کارکرد درستی داشته باشند؛ در واقع تفاوت بین آمارهای واقعی و آمارهایی که اعلام می‌شود کیفیت پژوهش را کاهش داده و خروجی لازم را که باید کارکرد درستی روی ساختار جامعه داشته باشد، ندارد.
اساتیدی که فراموش شده‌اند و قرارگاهی که باید ایجاد شود
وی در پاسخ به این سوال که چه اندازه اساتید می‌توانند به ارتقای علم و ثروت کمک کنند، افزود: نیاز به اساتیدی داریم که در کف میدان اقتصادی در حال کار بوده، اما این افراد معمولا فراموش شده هستند؛ برای تولید ثروت از علم نیاز به اساتیدی داریم که بتوانند در دانشجو ایجاد علم و انگیزه کرده و ثروت آفرینی با تخصص گرایی از ویژگی‌های این اساتید است که متاسفانه از آنان حمایت نمی‌شود.
این دکترای اقتصاد با بیان اینکه میزان بودجه‌هایی که برای پژوهش‌های هرساله تعیین می‌شود بسیار کم بوده و آن مقدار پژوهشی هم که انجام می‌گیرد کاربردی نیست، تصریح کرد: لازم است پژوهش در اختیار قرارگاه هوش مالی و اقتصادی قرار گیرد تا متخصصان علمی و عملیاتی را گرد هم آورده که دست به تربیت نیروهای علمی و عملی بزنند؛ آن روز خواهیم توانست به آینده پژوهش‌ها امیدوار باشیم.
ضیائیان یادآور شد: پیش از اختصاص بودجه به پژوهش‌ها باید قرارگاه اقتصادی متشکل از اساتید علمی و عملیاتی تشکیل شود؛ آن زمان پژوهش خروجی‌های قابل دستیابی خواهد داشت.
انتهای پیام