به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، گوی فلزی غول پیکری که در سواحل ژاپن پیدا شد و در سرتاسر جهان خبرساز شد، تنها یک بویه(شناور) ساده است.
این کره نسبتاً بزرگ در هاماماتسو واقع در استان شیزوئوکای ژاپن به ساحل نشست و مامورانی را در لباس‌های مخصوص که آن منطقه را محصور کرده بودند، به سوی خود کشید. سپس گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه ممکن است یک مین دریایی قدیمی یا نوعی ابزار جاسوسی باشد، مطرح شد.
پلیس اقدام به عکسبرداری با پرتوی ایکس از آن کرد و تایید کرد که حاوی مواد منفجره نیست. در این هنگام بود که برخی کارشناسان اعلام کردند که احتمالا یک بویه غیر جاسوسی است.
بویه، شناوه یا شناور، جسم کوچک شناوری است که از کف دریا مهار می‌شود و از آن برای علامت‌گذاری در آبراه‌ها و سواحل به‌منظور هشدار دادن به کشتی‌ها درباره وجود صخره و سایر موانع زیر آب استفاده می‌شود. شناور معمولاً با طناب و لنگر به کف دریا ثابت می‌شود. ضمن اینکه برخی شناوه‌ها که برای سنجش و اندازه‌گیری و هواشناسی ساخته می‌شوند، ممکن است متحرک باشند.
اووه سند(Uwe Send) اقیانوس‌شناس موسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو در مصاحبه‌ای با ژاپن تایمز گفت: این فقط یک شناور معمولی است.
وی افزود که چنین بویه‌هایی بسیار رایج بوده و نمونه‌های آن در اینترنت قابل مشاهده هستند. اقیانوس شناسان از انواع شناورها برای بسیاری از انواع تحقیقات استفاده می‌کنند، بنابراین اقیانوس‌ها پر از آنها هستند.
شناورهایی مانند شناوری که در ژاپن اینچنین خبرساز شد، معمولاً از فولاد ساخته می‌شوند و اغلب برای پهلوگیری کشتی‌ها در بنادر یا در دریا به‌کار می‌روند که روی سطح شناور هستند.
یک دستگاه رایج
سند می‌گوید این همه اخبار جنون آمیز پیرامون این شناور برای او عجیب بوده است، زیرا این دستگاه‌ها معمولاً در تحقیقات اقیانوسی و کشتیرانی دریایی استفاده می‌شوند.
وی افزود که شاید همگان به خاطر بالن‌هایی که گمان می‌رفت جاسوسی باشد و آمریکا در آسمان خود آنها را منفجر کرد، بدگمان شده‌اند.
وی توضیح داد که در سال‌های اخیر موارد مشابهی از به ساحل آمدن شناورهای تحقیقاتی در سانتا باربارا، کالیفرنیا و میامی وجود داشته است، اما آنها دارای شماره‌هایی روی خود بودند که مشخص می‌کرد متعلق به کجا هستند و به چه منظوری ساخته شده‌اند.
هیرویوکی یاگی، یکی از مقامات اداره مدیریت رودخانه و سواحل استان شیزوئوکا به ژاپن تایمز گفت: در مورد شناور هاماماتسو، نمای بیرونی آن بیش از حد زنگ زده بود و هیچ علامت قابل مشاهده‌ای نداشت که تعیین منشاء آن را دشوار می‌کرد. ما به ندرت اشیایی در ساحل می‌بینیم.
شیگرو فوجیدا، کارشناس زباله‌های دریایی در دانشگاه کاگوشیما می‌گوید این واقعیت که این شناور توسط صدف‌ها یا جلبک‌های دریایی پوشانده نشده بود، نشان می‌دهد که احتمالاً به نقطه‌ای خیلی دور سفر نکرده است و احتمالاً برای لنگر انداختن یک کشتی طراحی شده بوده است. اندازه آن نیز نشان می‌دهد که برای اهداف پژوهشی استفاده نشده است.
وی افزود: آن شناورها کمی بزرگتر از توپ بسکتبال هستند و به این بزرگی نیستند.
ممکن است این پرسش پیش بیاید که حالا که ماهیت این شناور مشخص شده است، چه اتفاقی می‌افتد؟ یاگی به ژاپن تایمز گفت: این توپ فلزی در نهایت اوراق می‌شود.
انتهای پیام