غلامرضا خارکوهی در گفتگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: رضاخان در ابتدای حکومت خود که با کودتای انگلیسی روی کار آمد هیچ چیزی از خود نداشت، حتی حقوقی که از تشکیلات نظامی می‌گرفت گاهی اوقات دیر و زود می‌شد و خانواده وی برای خوردن و گذران زندگی دچار مشکل بودند.

وی ادامه داد: رضاخان پس از روی کار آمدن دست به تصاحب زمین‌های مردم زد به طوری که در طول ۲۰ سال حکومت رضاخان بیش از ۴۵ هزار روستا و قواره سند را به نام خود زد.

پژوهشگر تاریخ معاصر ایران با تأکید بر اینکه استان گلستان (گرگان و دشت سابق) مرکز زمین خواری حکومت پهلوی بود، تصریح کرد: پادشاه و حاکمی که در فقر زندگی می‌کرد در طول ۲۰ سال صاحب اراضی و ثروت کلان شد.

خارکوهی با بیان اینکه پهلوی‌ها در طول ۲۰ سال حکومت به طور مرتب زمین‌های مردم را تصاحب می‌کردند، گفت: پدیده زمین خواری صرفاً مربوط به دوره حکومت پهلوی است و کمتر حاکمی در دنیا چنین کاری را در حق مردم خود انجام داده است.

وی متذکر شد: از آنجایی که استان گلستان (گرگان و دشت سابق) از مناطق جنگلی و مرتعی بسیار پربار و بکری برخوردار بود رضاخان به این نقطه چشمداشت ویژه‌ای داشت و بسیاری از آن را تصاحب می‌کرد.

این تاریخ‌نگار گرگانی با بیان اینکه اسناد موجود از آن زمان نشان می‌دهد کل گنبدکاووس از مرز ترکمنستان تا مرز سمنان و شاهرود به نام رضاخان سندزده شد، بیان کرد: رضاخان چهار همسر داشت که تنها یکی از همسران وی ۹۰۰ هکتار زمین در منطقه گنبدکاووس به نام خود زده بود.

خارکوهی با تأکید بر اینکه زمین خواری برای پهلوی‌ها مرز نداشت، خاطرنشان کرد: رضاخان تنها در ترکمن صحرا ۷ هزار هکتار زمین تصاحب کرده بود که اسناد آن هنوز موجود است.

وی با اشاره به اینکه رضاخان مرغوب‌ترین زمین‌ها در روستای قلعه محمود را به نام اشرف پهلوی سند زده بود، یادآور شد:  غرب و شرق گرگان و گنبدکاووس در تصاحب رضاخان، درباریان و اطرافیان آن بود با وجود آنکه در آن زمان ۸۰۰ هزار نفر از جمعیت گرگان و دشت مشغول کشاورزی بودند با مشقت و سختی زیادی زندگی می‌کردند.

انتهای پیام