مجموعه تالاب‌های «آلماگل»، «آجی‌گل» و «آلاگل» سه تالاب بین‌المللی در شمال گنبدکاووس در استان گلستان و با وسعت سه هزار و ۲۷ هکتار، محل زمستان‌گذرانی پرندگان آبزی و کنارآبزی است که از شمال سیبری به این تالاب‌ها مهاجرت می‌کنند. تالاب بین‌المللی آلاگل در بهمن ۱۴۰۱ به طور کلی خشک شده و عاری از هر گونه آب، پرنده و آبزی است. این مجموعه به عنوان تالاب‌های حلقه‌ای در سال ۱۳۴۹ در فهرست کنوانسیون تحقیقات بین‌المللی پرندگان آبزی و مهاجر (کنوانسیون رامسر) به ثبت رسید. تالاب «آلاگل» به عنوان بزرگترین دریاچه استان گلستان و یک تالاب آب شور بوده که تغییر رژیم آبی رودخانه «اترک» به عنوان تنها منبع تغذیه تالاب‌ها و ساخت سد در استان‌های همجوار، حیات این اکوسیستم منحصر به فرد را در معرض تهدید و نابودی کامل قرار داده است.
زنگ خطر برای ایران زمین!
تالاب «آلاگل» درمعرض نابودی