به گزارش ایسنا، «هونگ سونگ هو» سرمربی کره‌ای تیم ملی تیروکمان کمتر از ۶ ماه است که وطن و خانواده‌اش را ترک کرده و به ایران آمده تا به آرزویش برسد و بتواند یکبار هم که شده حتی در جایگاه مربی به المپیک برود، رویایی که برای این قهرمان جهان در دوران کمانداری محقق نشد و حال قصد دارد با تیم ملی تیروکمان ایران به آن دست یابد. به سایت تیروکمان مجموعه ورزشی آزادی رفتیم تا از گذشته و آینده این کره‌ای تازه وارد به ورزش کشور بپرسیم؛ از مدال قهرمانی تیمی و انفرادی جهان در دورانی که «هو» ملی پوش بود، علت یکه‌تازی کره‌ای‌ها در تیروکمان جهان، وضعیت فنی کمانداران ایرانی در ماده‌های ریکرو و کامپوند، رقم قراردادش و احتمال همکاری با تیم ملی تا المپیک پاریس، مسابقات کاپ آسیا در تایپه، وضعیت تجهیزات و زیرساخت تیروکمان کشور تا آخرین وضعیت دو کماندار سرشناس و المپیکی ایران و صحبت از یک پدیده...
در ادامه مشروح کامل گفت‌وگوی ایسنا با سرمربی کره‌ای تیم ملی تیروکمان ایران آمده است:
از خود و خانواده‌تان بگویید.
متولد سال ۱۹۸۰ میلادی هستم و در کره جنوبی به دنیا آمدم. خانواده ما از نظر مالی کاملا معمولی و متوسط بود و یک خواهر نیز دارم.
از چه زمانی فعالیت در رشته تیروکمان را آغاز کردید؟
تیروکمان را از دوران ابتدایی به پیشنهاد معلم خود آغاز کردم و در دوران راهنمایی، دبیرستان هم کار خود را در این رشته ادامه دادم. پس از آن به سربازی رفتم و در پادگان تربیت‌بدنی فعالیت خود را دنبال کردم. پس از پایان مدت سربازی نیز به عضویت یک تیم حرفه‌ای درآمدم. سال دوم دبیرستان به عضویت تیم ملی تیروکمان کره‌جنوبی درآمدم و توانستم به مدت ۷ سال در تیم ملی کار خود را ادامه دهم. طی این ۷ سال در مسابقات قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و مسابقات قهرمانی دانشجویان جهان شرکت کردم و توانستم مقام‌های متعددی در بخش‌های مختلف کسب کنم.
تنها مسابقاتی که در دوران ورزشی خود نتوانستم به آن راه پیدا کنم المپیک بود و آرزو دارم بتوانم ورزشکارانی را در ایران تربیت کنم و بتوانم همراه آن‌ها به المپیک راه پیدا کنم.
مهم‌ترین مدال دوران ورزشی شما چه بود؟
در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۹۷ موفق شدیم به مدال طلای تیمی دست یابیم. در سال ۱۹۹۹ نیز به مدال طلای انفرادی قهرمانی جهان دست یافتم و در بخش تیمی نیز به مقام دوم رسیدیم.
در خانواده شما کسی به تیروکان علاقه‌مند یا به فعالیت در این رشته پرداخته بود؟
در خانواده ما کسی با رشته تیروکمان آشنایی نداشت و در ورزش تخصصی نداشتند و صرفا با پیشنهاد معلم ابتدایی خود که به من گفت علاقه‌مند هستی در رشته تیروکمان شانس خود را امتحان کنی، کار خود را در این رشته آغاز کردم. تیروکمان جزء رشته‌های حرفه‌ای در کره‌جنوبی به شمار می‌رود و اینگونه نیست که به عنوان ورزش تفریحی آن را دنبال کنیم و باید به صورت منظم در این رشته فعالیت کرد. در ابتدا خانواده‌ام مخالف فعالیت در رشته تیروکمان بودند و علاقه‌مند نبودند که زندگی خود را با رشته تیروکمان گره بزنم.
اما بعد از اینکه توانستم در کشور به مقام دست یابم و متوجه شدم که می‌توانم این مسیر را ادامه دهم، خوشبختانه خانواده نیز با بنده همراهی کردند و به این ترتیب توانستم فعالیت در رشته تیروکمان را به بهترین شکل و تمام وقت دنبال کنم.
در کنار ورزش، تحصیلات خود را نیز ادامه دادید؟
امروز در کره‌جنوبی شرایط تغییر کرده است و همزمان با ورزش، ورزشکاران تحصیلات خود را نیز دنبال می‌کنند و به گونه‌ای است که اگر ورزشکار نمرات پایینی در حین تحصیل کسب کند حتی به مسابقات اعزام نمی‌شود.
آن زمان تفکر در مورد آموزش در کره‌جنوبی با امروز متفاوت بود؛ در گذشته باور بر این بود که ورزشکار باید صرفا در همان مسیر ورزشی خود حرکت کند و خیلی به تحصیل اهمیتی داده نمی‌شد در حالی که امروز در کره‌جنوبی شرایط تغییر کرده است و همزمان با ورزش، ورزشکاران تحصیلات خود را نیز دنبال می‌کنند و به گونه‌ای است که اگر ورزشکار نمرات پایینی در حین تحصیل کسب کند حتی به مسابقات اعزام نمی‌شود.
در مورد زندگی شخصی خود بیشتر توضیح دهید، ازدواج کرده‌اید؟ دارای فرزند هستید؟ آیا فرزندان شما به تیروکمان علاقمند هستند؟
حدود ۱۳ سال پیش ازدواج کردم و یک دختر و یک پسر دارم. دخترم ۱۲ سال سن دارد و پسرم نیز ۵ ساله است. دخترم به تحصیل علاقه‌مند است اما پسرم در همین سن نیز در حال کمان کشیدن است و اگر انتخاب کند که در این مسیر زندگی خود را دنبال کند به طور حتم خیلی خوشحال خواهم شد و تمام تلاش خود را به کار می‌گیرم.
شما از مهر ماه به ایران آمده‌اید، آیا طی این مدت به کره سفر داشته‌اید تا خانواده خود را ملاقات کنید؟ طی روزهایی که در ایران بودید چه میزان برای اعضای خانواده خود دلتنگ می‌شدید؟
طی این مدت و قبل از اینکه چند هفته قبل به اردوی کیش بروم به مدت ۱۲ روز به کره‌جنوبی رفتم. قطعا برای فرزندان و همسر و خانواده‌ام خیلی دلتنگ می‌شوم و الان زمان زیادی نگذشته است که بازگشته‌ام و شرایط خوب است (با خنده).
در مورد سوابق مربیگری خود قبل از قبول سرمربیگری تیم‌ملی تیروکمان ایران بگویید؟
دلیلم برای حضور در عرصه مربیگری این است که تمام عمر خود را در رشته تیروکمان گذرانده‌ام و بهترین کاری که در آن تخصص دارم تیروکمان است. هیچ شکی نداشتم که باید در رشته تیروکمان فعالیت خود را ادامه دهم و به مدت ۲ سال مربی یکی از تیم‌های حرفه‌ای در کره‌جنوبی بودم و پس از آن ۲ سال مربی تیم آینده‌های کره‌جنوبی بودم و ۲ سال نیز به عنوان مربی تیم پاراتیروکمان کره‌جنوبی فعالیت کردم.
در مورد وضعیت تیروکمان در کره‌جنوبی بگویید؟ به چه شاخص‌هایی توجه شده که تیم‌ملی این کشور توانسته در بالاترین سطح دنیا قرار بگیرد و تا این حد موفق باشد؟
تفاوت طرز تفکر ورزشکاران کره‌ای با سایر ورزشکاران دنیا در رشته تیروکمان در این است که آن‌ها چگونه به تیروکمان نگاه می‌کنند، چون برای زنده ماندن به این رشته ورزشی می‌نگرند به همین دلیل سطح آن‌ها با سایر ورزشکاران نیز متفاوت است.
به نظر بنده بین ورزشکاران کره‌جنوبی در رشته تیروکمان با سایر ورزشکاران کشورهای دنیا تفاوت‌هایی وجود دارد؛ در کره اگر کسی ورزشکار حرفه‌ای باشد و ورزش نکند درآمد خود را از دست خواهد داد و در مسیر زندگی به مشکل می‌خورد، بنابراین برای زنده ماندن مجبور هستند بیشتر تلاش کنند. برای آنکه شخص بتواند خود را در آن مسیر چه در تیم ملی و چه در باشگاه حفظ کند و زنده بماند و به رتبه بالاتری برسد و زندگی بهتری داشته باشد نسبت به برنامه طراحی شده بیشتر تلاش می‌کند و این تفاوت طرز تفکر ورزشکاران کره‌ای با سایر ورزشکاران دنیا در رشته تیروکمان است، اینکه آن‌ها چگونه به تیروکمان نگاه می‌کنند، چون برای زنده ماندن به این رشته ورزشی می‌نگرند به همین دلیل سطح آن‌ها با سایر ورزشکاران نیز متفاوت است.
آیا کره‌ای ها از نظر سطح استعداد نیز در رشته تیروکمان با سایر ورزشکاران کشورهای دنیا متفاوت هستند یا صرفا تلاش و سختکوشی است که آن‌ها را متمایز کرده؟
استعداد خاصی را برای ورزشکاران کره‌ای قائل نیستم. در کره‌جنوبی با توجه به اینکه رشته تیروکمان به عنوان ورزش حرفه‌ای مدنظر قرار می‌گیرد و ورزش اوقات فراغت نیست بنابراین ورزشکاران از سن پایین به صورت هدفمند و سیستمی در مسیر رشد قرار می‌گیرند و طبیعی است که در نهایت تبدیل به یک ورزشکار حرفه‌ای و موفق شوند. به عقیده بنده هیچ استعداد خاصی وجود ندارد و صرفا تلاش فرد است که به ثمر می‌نشیند. تفاوت وجود دارد بین ورزشکاری که بیشتر تلاش می‌کند و ورزشکاری که تلاش کمتری دارد.
در مورد پذیرفتن سرمربیگری تیم ملی تیروکمان ایران بگویید. چه شد که به شما از سوی فدراسیون پیشنهاد شد و این پیشنهاد مورد پذیرش شما قرار گرفت؟
قبل از اینکه به ایران بیایم مربی تیم ملی پاراتیروکمان کره‌جنوبی بودم و در مسابقات با مسئولان ورزش ایران آشنا شدم. مدیر تیم‌ملی با یکی از دوستان بنده آشنایی داشتند و به عنوان رابط با وی صحبت کرد و پیشنهاد مربوطه ارائه شد. در ابتدا با مدیر تیم ملی جلسه‌ای تشکیل دادیم و سپس به فازهای بعدی رفتیم. در مورد قرارداد نیز در ابتدا ۶ ماه ابتدایی برای آشنایی و تطبیق مدنظر قرار می‌گیرد و سپس تا پایان المپیک قرارداد بنده با تیم‌ملی ایران تمدید خواهد شد.
در مورد فاز دوم قرارداد خود صحبت کنید، تحلیل شما از همکاری طی مدت اخیر چیست و از شرایط ادامه همکاری خود با تیم‌ملی تیروکمان ایران تا المپیک پاریس بگویید.
در شرایط حاضر و فعلی مشکل خاصی برای تمدید قرارداد و ادامه همکاری بنده با تیم‌ملی تیروکمان ایران وجود ندارد. از مبلغ قرارداد نیز راضی هستم و اگر قرار باشد تمدید قرارداد داشته باشیم مشکلی با تمدید قرارداد به همین مبلغ ندارم.
در شرایط حاضر و فعلی مشکل خاصی برای تمدید قرارداد و ادامه همکاری بنده با تیم‌ملی تیروکمان ایران وجود ندارد. از دید بنده ورزشکارانی که طی مدت اخیر در اختیار تیم‌ملی بوده‌اند از نظر رکوردی پیشرفت داشته‌اند و کاری نبوده که انجام نشده باشد و دلیلی برای عدم تمدید قرارداد وجود ندارد.
رقم قرارداد شما ماهانه حدود ۷ هزار یورو است. در مورد این رقم قرارداد مسئله‌ای وجود نداشت؟ آیا با همین مبلغ نیز تمدید قرارداد خواهید داشت؟
از مبلغ قرارداد راضی هستم و اگر قرار باشد تمدید قرارداد داشته باشیم مشکلی با تمدید قرارداد به همین میزان ندارم.
قبل از اینکه به ایران بیایید چه تصوری داشتید و در حال حاضر چه تصوری دارید؟
حقیقتا در کره‌جنوبی خیلی نتوانستم اطلاعات زیادی در مورد ایران کسب کنم، این درحالی بود که خیلی تلاش کردم اطلاعات دقیق و زیادی در مورد کشور ایران و ورزشکاران آن به دست آورم. چیزی که فهمیدم این بود که زنان در ایران با حجاب هستند. تصور خاصی نداشتم که در ایران چه چیزی انتظارم را می‌کشد. ایران دارای منابع زیاد و طبیعت است و برایم جای تعجب دارد! چرا که ایران با این همه منابع می‌تواند در دنیا پیشرفت کند و خیلی قدرتمندتر باشد.
فاصله تیروکمان ایران با کره‌جنوبی را چه میزان می‌دانید؟ سطح استعداد ورزشکاران ایرانی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا می‌توانند با تلاش بیشتر با ورزشکاران سطح اول دنیا رقابت کنند؟
مقایسه سخت است. در ایران تیروکمان ورزش حرفه‌ای نیست و بیشتر ورزش اوقات فراغت و آماتوری به شمار می‌رود اما در کره جنوبی ورزشکاران حرفه‌ای رفتار می‌کنند و حرفه‌ای پول می‌گیرند و برای پول و زندگی کردن، ورزش می‌کنند. در ایران و سایر کشورها شرایط مشابه کره نیست و این اختلاف فرهنگی بین ورزشکاران کره‌جنوبی با سایر ورزشکاران در رشته تیروکمان وجود دارد که به خود می‌گویند پول حرفه‌ای می‌گیریم و نباید به ورزشکاری که آماتور است ببازیم. اگر به وضعیت ورزشکاران کره‌ای در مسابقات داخلی دقت کنید، رکوردهای آن‌ها از مسابقات جهانی بالاتر است. در مسابقات سالانه قهرمانی کشور در کره‌جنوبی به دلیل اینکه تعداد ورزشکاران حرفه‌ای خیلی زیاد است مدال گرفتن در این مسابقات برای آن‌ها حتی از مسابقات جهانی سخت‌تر است.
در مورد وضعیت تجهیزات در رشته تیروکمان در ایران هم توضیح دهید.
نوع نگاه و طرز تفکر ورزشکاران ایرانی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زمانی که کمان آن‌ها با مشکل کوچکی مواجه می‌شود می‌خواهند همه چیز را گردن کمان بیاندازند، در حالی که نباید انقدر اختلاف امتیاز با آن یک مشکل ایجاد شود اما طرز تفکر باعث می‌شود آن مشکل را بزرگ بشمارند و تاثیر بیشتری از آن بگیرند.
در کره‌جنوبی نیز از ابتدا خیلی به این رشته ورزشی توجه نمی‌شد و همه چیز خیلی عالی نبود اما به مرور زمان که در مسابقات حضور پیدا کردند و توانستند به نتیجه مطلوب دست یابند از سوی متولیان ورزش کره‌جنوبی بیشتر مورد توجه قرار گرفتند و به مرور زمان بهتر شدند و در سطح مطلوب قرار گرفتند. اگر بنده به ایران آمدم به این دلیل بود که بتوانم سطح تیم‌ملی تیروکمان ایران را ارتقاء بخشم و سعی کنم میزان اهمیت وزارت ورزش ایران را به فدراسیون تیروکمان چه از نظر بودجه‌ای و چه در سایر حوزه‌ها افزایش دهم.
حقیقتا وضعیت تجهیزات در رشته تیروکمان در ایران سطح خوبی ندارد اما باید بدانیم همه مسائل به تجهیزات بر نمی‌گردد و نوع نگاه و طرز تفکر ورزشکاران ایرانی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زمانی که کمان آن‌ها با مشکل کوچکی مواجه می‌شود می‌خواهند همه چیز را گردن کمان بیاندازند، در حالی که نباید انقدر اختلاف امتیاز با آن یک مشکل ایجاد شود اما طرز تفکر باعث می‌شود آن مشکل را بزرگ بشمارند و تاثیر بیشتری از آن بگیرند در حالی که شاید آنقدر هم مسئله مهمی نباشد ولی اینکه از نظر تجهیزات یک مقدار در سطح پایین‌تری قرار داریم یک حقیقت است.
نقطه ضعف‌ها بیشتر مربوط به کمان و تیر یا مربوط به زیرساخت‌ها است؟
از نظر تجهیزاتی که کمانداران سطح بالای دنیا استفاده می‌کنند می‌توان گفت که دعوا بر سر یک امتیاز است. قسمت بالا و پایین کمان ورزشکاران ماده ریکرو باید سالی یک بار تعویض صورت گیرد و چون این قست کمان در طول زمان کارکرد مطلوب خود را از دست می‌دهد نیاز به تعویض وجود دارد و اینگونه نیست که ورزشکار به صورت عادی و حسی متوجه این قضیه شود. اینکه قدرت کمان کاهش یابد قطعا ورزشکار با مشکلاتی مواجه می‌شود و زمانی که باد هم شروع به وزیدن کند، این چالش بیشتر می‌شود. یکی از دلایلی که قصد داریم ورزشکاران جدیدی را کشف کنیم این است که قدرت رقابت در ایران خیلی کم و دارای حد است و اینکه ورزشکار جدیدی پیدا شود و بتواند ورزشکاران قبلی را کنار بزند و بالا بیاید به سادگی امکان پذیر نیست، به همین دلیل قدرت رقابت کاهش می‌یابد و ورزشکاران به راحتی پیشرفت نمی‌کنند.
اگر تیروکمان کره جنوبی را ۱۰۰ در نظر بگیرید، عدد اختصاص یافته به تیروکمان ایران از نظر شما چند است؟
خیلی سخت است. گفتن عدد خیلی کار سختی است. از نظر بنده مسئله مهم دیدن آینده است که در آینده چه اتفاقات مهمی رخ می‌دهد و ورزشکاران و استعدادهای جدید را کشف کنیم و آن‌ها را برای آینده تیم‌ملی پرورش دهیم تا بتوانند جایگاه خوبی را در دنیا کسب کنند.
در مورد وضعیت کامپوند و ریکرو مردان و زنان ایران توضیحات لازم را ارائه کنید.
در مورد ریکرو آقایان خیلی پیشرفت خوبی داشته‌ایم و یکی از ورزشکاران ما به نام محمدحسین گلشنی سطح رکوردهایش در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد و اگر بتواند این سطح را در کنار آمادگی بدنی مناسب حفظ کند، نامزد کسب سهمیه حضور در المپیک پاریس است. از نظر تیمی نیز، ریکرو پیشرفت خوبی داشته اما با کسب سهمیه المپیک فاصله داریم. اولین باری که تیم ریکرو دختران را دیدم از خودم پرسیدم که باید با این تیم چه کاری انجام دهم؟ (با خنده) اما پس از چند ماه به وضعیت خوبی رسیده‌ایم و پیشرفت خیلی خوبی داشته‌ایم هرچند که با نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم.
در مورد کامپوند به صورت کلی صحبت می‌کنم. کامپوند رشته‌ای است که ورزشکار باید با تجهیزات خود یکی شود و وظیفه مربی این است که بتواند استایل ورزشکار را تا جایی که امکان دارد خوب حفظ کند و بدون اینکه آن را به هم بریزد، ورزشکار را با کمان هماهنگ‌تر کند تا میزان اطمینان بیشتر شود. بنابراین وظیفه مربی هماهنگی هرچه بیشتر ورزشکار، کمان و ابزار است تا بتوان به بیشترین میزان پیشرفت دست یافت. در حال حاضر اطلاعات تیم کامپوند زنان در مورد تجهیزات کم است و از نظر موقعیت پایه نیازمند فعالیت بیشتر هستند تا بتوان به نتیجه بهتری دست یافت. علاوه بر این اگر این ورزشکاران علاقه‌مند باشند پس از دوران ورزش به حوزه مربیگری ورود کنند باید اطلاعات خود را نسبت به وضع موجود افزایش دهند. ورزشکاران کامپوند هرکدام استایل خاصی دارند و باید به استایل هر ورزشکاری احترام گذاشت و نمی‌توان به موقعیت و استایل یک ورزشکار خیلی دست زد و آن‌ها باید به خودشان و وسایلشان اطمینان کنند تا بتوان بهترین نتیجه را کسب کرد. به عنوان مربی صرفا باید کمک کرد و در این مسیر آن‌ها را حفظ کرد.
اگر ورزشکاری خارج از تیم‌ملی بتواند به رکوردهای مورد نظر دست یابد از این شانس برخوردار است که همراه با تیم‌ملی به مسابقات برون مرزی اعزام شود؟
از بین ورزشکارانی که دیدیم تیم ملی تیروکمان ایران را تشکیل دادیم و اگر ورزشکاری باشد که بتواند در سطح ورزشکاران ملی‌پوش یا بالاتر باشد یا تصور کنیم اگر ورزشکاری وجود دارد که با زمان گذاشتن در مورد او می‌تواند رشد پیدا کند قطعا مجددا رکوردگیری خواهیم داشت و آن‌ها را دعوت می‌کنیم تا در کنار سایر ملی‌پوشان حضور یابد. این موضوع همواره وجود دارد و ورزشکاران جدید از این شانس برخوردار هستند که به تیم‌ملی بیایند و به آن‌ها خوشامد می‌گوییم.
اسفندماه سال جاری مسابقات کاپ آسیا در تایپه را خواهیم داشت و تیم‌ملی تیروکمان ایران از اواسط سال جاری مدام در اردوهای متفاوت به سر می‌برد، آیا برنامه‌ای برای حضور در مسابقات و اردوهای برون مرزی به منظور آمادگی هرچه بیشتر تیم‌ملی قبل از اعزام به تایپه وجود دارد؟
برای کسب سهیمه المپیک حتما باید در مسابقات کسب سهیمه سال آینده شرکت کنیم، غیر از این نیز برخی مسابقات وجود دارند که به فدراسیون درخواست داده‌ایم اگر در این مسابقات شرکت کنیم برای بهبود سطح آمادگی ورزشکاران تیم‌ملی مطلوب است. با توجه به کمبود بودجه، رییس فدراسیون در تلاش است که در تمام مسابقات درخواستی حضور پیدا کنیم و اگر بتوانیم با وجود سختی‌هایی که از آن مطلع هستیم در این مسابقات شرکت کنیم قطعا کمک شایانی به تیم‌ملی خواهد شد.
مسابقات کاپ آسیا به عنوان اولین مسابقاتی است که از زمان حضور بنده در تیم‌ملی تیروکمان ایران در آن شرکت خواهیم کرد. انتظار کسب نتایج خاص و بزرگی در این مسابقات را نداریم اما تصور می‌کنم مسابقات کاپ آسیا پله‌ای است تا به هدف خود در آینده نزدیک شویم و با آمادگی و پیشرفت بیشتر ورزشکاران به شرایط بهتری دست یابیم.
آخرین وضعیت زهرا نعمتی را تشریح کنید و صراحتا بگویید این ورزشکار کار خود را در تیم‌ملی تیروکمان ادامه خواهد داد یا به تیم‌ملی پاراتیروکمان می‌رود؟
در مورد خانم زهرا نعمتی باید بگویم وی چند سال استراحت کرده و تمرینی نداشته است. وی هم اکنون در وضعیتی قرار ندارد که بتواند قدرت بدنی خود را برای تیر زدن به دست آورد و حقیقتا در شرایطی نیست که بتواند با سایر ورزشکاران به صورت همزمان تمرین کند چرا که به دلیل تمرین نداشتن، آسیب می‌بیند. این مسئله که زهرا نعمتی با ما باشد یا خیر باید در آینده بیشتر بررسی شود.
در مورد خانم نعمتی باید بگویم وی مدت زیادی استراحت کرده و تمرینی نداشته است. وی هم اکنون درحال بدست آوردن قدرت بدنی برای تیر زدن است و حقیقتا در شرایطی نیست که بتواند با سایر ورزشکاران به صورت همزمان تمرین کند چرا که به دلیل تمرین نداشتن، آسیب می‌بیند. این مسئله که زهرا نعمتی با ما باشد یا خیر باید در آینده بیشتر بررسی شود؛ شاید وی به سمت تیم پاراتیروکمان برود و با آن‌ها تمرین کند و بعد از اینکه تمرینات سبک را انجام داد و وضعیت بدنی اش بهتر شد به جمع تیم‌ملی تیروکمان اضافه شود و با ما تمرین کند. شاید هم مربی شخصی وی که آمد، زودتر بتواند به مرحله آمادگی برسد اما هم اکنون با توجه به اینکه در مرحله بهبود وضعیت بدنی قرار دارد، نمی‌توان نظر دقیقی در این رابطه داد.
در مورد آخرین وضعیت میلاد وزیری نیز بگویید. وی در رقابت های انتخابی تیم ملی (مرحله اول) شرکت داشت و توانست رکورد لازم برای ورود به اردوی انتخابی را هم به دست بیاورد اما پس از حضور چند روزه، اردوی تیم‌ملی را ترک کرد.
در مورد میلاد وزیری با توجه به اینکه وی را دو سه روز بیشتر ندیده‌ام نظر خاصی در موردش ندارم اما محور انتخاب و کاری که در تیم‌ملی انجام می‌دهم این است؛ ورزشکارانی که می‌توانند و قابلیت پیشرفت در آینده را دارند روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنیم و چنین طرز تفکری در مورد انتخاب ورزشکار و کاری که انجام می‌دهیم، دارم. اگر وزیری اختلاف سطح بالایی با ورزشکاران ما داشت و خیلی بالاتر بود شاید نظر من را جلب می‌کرد اما در آن حد هم اختلافی با ورزشکارانی که هم اکنون در اردو هستند ندارد و به همین دلیل هم نظر خاصی در مورد وی ندارم و اگر هم اکنون با ورزشکاران در اردو مسابقه دهند احتمالا ورزشکارانی که در اردو هستند رکوردهای بهتری از خود به جای می‌گذارند.
اگر میلاد وزیری سطح اختلاف بالایی با ورزشکاران ما داشت و خیلی بالاتر بود شاید نظر من را جلب می‌کرد اما در آن حد هم اختلافی با ورزشکارانی که هم اکنون در اردوی تیم ملی هستند ندارد و به همین دلیل هم نظر خاصی در مورد وی ندارم و اگر هم اکنون با ورزشکاران حاضر در اردو مسابقه دهد احتمالا ورزشکارانی که در اردو هستند رکوردهای بهتری از خود به جای می‌گذارند.
در مورد ورزشکاری که در سطح بالایی قرار دارد باید بگویم که می‌تواند با ورزشکاران انتخابی داشته باشد و به تیم اضافه شود اما اینگونه نیست ورزشکاری جدا تمرین کند و ما وی را برای مسابقات اعزام کنیم. درست است که تیروکمان ورزشی انفرادی است اما باید بدانیم ورزش تیمی نیز است و نمی‌شود برخی ورزشکاران در اردوی تیم‌ملی زحمت می‌کشند و انرژی می‌گذارند سپس ما خارج از تیم در دقیقه ۹۰ کسی را اضافه کنیم. اینگونه دیگر تیم‌ملی معنایی ندارد و هر کسی می‌تواند برای خودش تمرین کند و برای اعزام به مسابقات هر کسی رکورد بالایی به دست آورد به مسابقات اعزام می‌شود و این مسئله از نظر بنده شدنی نیست.
به نظر می‌رسد به شدت با بازیکن سالاری مقابله می‌کنید؟
ورزشکار از نظر من اهمیت بسیار بالایی دارد و جلوگیری از اینکه کسی اینگونه به صورت انفرادی و جداگانه تمرین کند و بخواهد به تیم وارد شود به دلیل اهمیت برای تلاش ورزشکاران حاضر در اردوی تیم‌ملی است.
قرار بر این است که دوره‌های دانش‌افزایی برای مربیان ایرانی برگزار کنید؟
سمیناری را برگزار کرده‌ایم و قصد داشتیم مجددا سمینار برگزار کنیم اما پس از سبک شدن برنامه مربوط به اردوهای تیم ملی قصد دارم به برخی شهرها سفر کنم و به باشگاه‌های بزرگ بروم و سعی کنم روش آموزش بین مربی و ورزشکار را اصلاح کنم، بنابراین بیشتر علاقه‌مند هستم اینگونه به مسئله ورود کنم و به این صورت دانش‌افزایی مربیان را در دستورکار قرار دهیم.
شرایط کمانداران ایران برای حضور در المپیک پاریس را چگونه می‌کنید؟ شانسی برای حضور ورزشکاران ایرانی در این مسابقات و یا حتی کسب مدال قائل هستید؟
با توجه به وضعیت فعلی منطقی این است که خیلی نباید به کسب مدال در المپیک امیدوار باشیم و در حال حاضر نیز امیدی نداریم اما به همین دلیل به ایران آمده‌ام تا بتوانیم ورزشکاران را به چنین جایگاهی برسانیم و تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا به بهترین نتیجه دست یابیم.
آیا شما رکورد خاصی در تیروکمان کره‌جنوبی به دست آورده‌اید که تا کنون دست نخورده باقی مانده باشد؟
رکورد تیمی در مسابقات قهرمانی جهان به دست آوردیم که تا کنون دست نخورده باقی مانده است و هیچ تیمی نتوانسته این رکورد را بشکند. فکر کنم در آن مسابقات از امتیاز کل ۱ یا ۲ امتیاز کمتر کسب کردیم.
در مورد کادر فنی ایرانی تیم‌ملی تیروکمان نیز صحبت کنید. به این کادر حتی روانشناس نیز اضافه شده است.
فعلا با همین کادر همکاری می‌کنیم. آقای قیدی به عنوان مربی تیم‌ملی کامپوند و آقای پیرعلی به عنوان مربی تیم‌ملی ریکرو از خود شور و علاقه زیادی برای یادگیری نشان داده‌اند و فعلا با همین کادر کار خود را در تیم‌ملی پیش می‌بریم. باید بگویم که روانشناس دیر به کادر تیم‌ملی اضافه شد و یک مدت ورزشکاران را زیر نظر داشت و یک جلسه بیشتر نتوانست با ورزشکاران داشته باشد. در ادامه امیدواریم که سطح همکاری افزایش یابد.
در مورد مردم ایران، هوای تهران و کره‌جنوبی در این فصل سال نیز بگویید.
کره‌جنوبی از ایران خیلی سردتر است اما در مجموع از تهران هوای بهتری دارد (با خنده). جدای از فضا و امکانات، مردم ایران رفتار گرمی دارند و همواره خوشامدگویی کرده‌اند و از این نظر با کره‌ای‌ها تفاوت دارند و این مسئله باعث می‌شود که حس خوبی به ایران داشته باشم.
در مورد غذاهای ایرانی چه نظری دارید؟
غذاهای ایرانی را دوست دارم و بیشتر از همه کله پاچه، جگر، باقالی پلو با ماهیچه را خیلی دوست دارم. اولین باری که کله‌پاچه خوردم به نظرم خیلی خوشمزه بود و در حال حاضر نیز با ملی‌پوشان غذای ایرانی می‌خورم. کله‌پاچه را چند بار خورده‌ام و رییس فدراسیون نگران بود و می‌گفت زیاد نباید بخوری برای سلامتی خوب نیست (با خنده).
یعنی از زمانی که به تهران آمده‌اید، غذای کره‌ای نخورده‌اید؟
در حد نودل هر زمان که یاد وطن کنم.
انتهای پیام