دکتر هاشم قربانی به مناسبت فرارسیدن سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، در تبیین الزامات اخلاقی انقلابیگری در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: سال گذشته در مصاحبه با ایسنا از الزامات اخلاقی انقلابیگری گفتم و استعمار فرهنگی غرب (عامل خارجی) و افراطگرائی غیرمنطقی و ناکارآمدی (عوامل درونی) را به عنوان ۲ جریان مخرب در این حوزه بررسی و تحلیل کردم.
وی ادامه داد: آنچه در اینجا تمایل دارم درخصوص آن صحبت کنم، ضرورت همگرائی نیروهای انقلابی و پرهیز از ایجاد شکافِ ناشی از مواجهههای هیجانی است. اخلاق انقلابیگری حکم میکند محور تمام اقدامات انقلابی، پایبندی به بنیادهای اسلامی باشد؛ زیرا عامل تمایزدهنده انقلاب اسلامی از سایر انقلابهای بزرگ جهان، ماهیت دینی و اسلامی بودن آن است. اسلام دین اتحاد و وحدت و همگرائی است. قدرت اعجازآور همگرائی، چونان پیشران تحولات سازنده است که بیتردید میتوان آن را نقطه عزیمت فعالیتهای مشترک دانست.
مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره) تصریح کرد: دستیابی به چنین قدرت نرمی، نیازمند عوامل معرفتی، هیجانی و رفتاری است. همگرائی زمانی تحقق پیدا میکند که در مقامنخست، از حیث معرفتی، فاعل کنشگر توانایی تشخیص مسائل و ارائه ایدههای راهگشا در توسعه جامعه را داشته باشد. بنابراین پایه معرفتی همگرائی جریانهای انقلابی، دانائی است. این امر اقتضا میکند اولاً فرد در حیطه کاری خویش متخصص و کارآمد باشد و ثانیاً فراتر از فردمحوری، آگاهی رشد اجتماعی در او ظهور یابد. مدیریت اجتماعی متکی بر آموزههای اسلامی، ضرورتاً ۲ مألفه دانایی و کارآمدی را مورد تأکید قرار میدهد.
قربانی در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: عوامل هیجانیِ دستیابی به همگرائی، عمدتاً با آسیبشناسی وضعیت موجود و تلاش منطقی در برونرفت از آن همراه است. وجود هیجانات کاذب در مواجهه با مسائل اجتماعی نتیجهای جز شکست ندارد. وانگهی هیجانات مثبت همچون امیدآفرینی آنچنان که رهبر معظم انقلاب بارها بدان تأکید داشتند، مثبتاندیشی و خلاقیت میتواند بسان سکوی پرتاب باشد.
معاون آموزشی نهاد رهبری استان بر عامل رفتاری در همگرائی نیز تأکید کرد و گفت: این عامل را میتوان بروندادی از ۲ عامل پیش دانست؛ طرز تلقی و دامنه معرفتی فرد و کیفیت هیجانات او در رفتار تجلی پیدا میکند. رفتارهای بینافردی از زمینههای مهم همگرائی یا واگرائی یک جریان به شمار میآید. گاه قضاوتهای ناسنجیده و نادرست اشخاص از هم، به تنش درونسازمانی منجر میشود و راه رسیدن به اشتراکات که زمینه همگرائی است را مسدود میسازد. سیاهنمایی افراد از همدیگر، منفعتطلبی، حسادتپیشگی، ناتوانایی در کارسازمانی و ... از عوامل رفتاری مخرب همگرائی است. حال آنکه همواره وحدت که مورد تأکید دین است، با رفتارهای اخلاقی قابل تحقق است.
قربانی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به سه زمینه بیان شده در دستیابی به همگرائی در جامعه انقلابی، عامل موفقیت جامعه اسلامی بازآفرینی عینی اخلاق اجتماعی مبتنی بر آموزههای اسلامی است و آنچنان که دین اسلام در الزامات اجتماعیِ ساخت جامعه مطلوب بر آن دستور میدهد، همگرائی و اتحاد زمینه تحولات سازنده خواهد بود.
انتهای پیام