محمد رحیمیخوش در گفتوگو با ایسنا در خصوص آموزش در صنعت گردشگری اظهار کرد: ما در مشهد بیشتر در زمینه میهماننوازی، آداب و معاشرت و الگوهای رفتاری نیاز به آموزش داریم. کسانی که در خط مقدم صنعت گردشگری و میهماننوازی به عنوان مدیران ارشد، میانی یا کارمندان فعالیت میکنند، باید با استانداردهای روز بینالمللی در حوزه خود آشنا باشند اما متاسفانه متناسب با پیشرفت و توسعه استانداردهای بینالمللی آموزش داده نمیشوند.
وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه آموزش چه اتفاقاتی را در حوزه گردشگری به دنبال خواهد داشت، افزود: اتفاقی که آموزش در حوزه گردشگری به وجود میآورد، این است که قطعا رضایت را برای گردشگر به دنبال دارد و زمانی که این رضایتمندی از سوی گردشگران اتفاق میافتد، میتواند میهمان وفادار آن مقصد باشد و بارها به آن شهر سفر و حتی آن شهر را به دیگران هم معرفی کند.
این استاد گردشگری و هتلداری در خصوص صنعت گردشگری و میهماننوازی عنوان کرد: بر اساس آماری که سازمان جهانی جهانگردی در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد، هر گردشگر ناراضی که از یک مقصد گردشگرپذیر به مبدا بازگردد، میتواند بین ۱۰ تا ۱۴ نفر را از سفر به آن مقصد منصرف کند و در مقابل هر گردشگری که به مبدا راضی بازگردد، میتواند بین پنج تا هفت نفر را برای سفر به آن مقصد گردشگری تشویق و باعث جذابیت شود.
وی با بیان اینکه بار منفی عدم آموزش، حرفهای نبودن، ندانستن آداب معاشرت و اخلاق حرفهای در صنعت گردشگری و میهماننوازی از سوی گردشگران بسیار بالاتر از بار مثبت آن است، تصریح کرد: این بحث روانشناسی و پیچیده است چرا که مسائل خود به خود در پس زمینه و ناخودآگاه کسانی که میخواهند سفر کنند، به صورت منفی نقش میبندد که آیا آن شهر و مقصدی که میخواهیم سفر کنیم، جای مناسب و مطوبی است؛ آیا مردم آن شهر میهمانپذیر هستند؛ آیا امکانات و خدمات فراهم است و همه این سوالات و آنچه در ذهن گردشگران نقش میبندد، باعث میشود که فرد به مقصد مورد نظر سفر نکند اما در مقابل اگر کسی از تمام شرایط شهر مقصد تعریف کند، دیگران به تحقیقات بیشتری میپردازند تا از رفتن به آن شهر کاملا مطمئن شوند.
آموزش افراد در خط مقدم صنعت میهماننوازی دارای اهمیت است
رحیمیخوش در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه چه مواردی از آموزشها اهمیت بالایی دارد، خاطرنشان کرد: اولین موضوع آداب معاشرت و الگوهای رفتاری است که عمومیت دارد و از سطح کلی اجتماع بیرون میآید. دومین مساله به سطح حرفهای بازمیگردد که موضوع آموزش افراد در خط مقدم صنعت میهماننوازی را در بر میگیرد و در این زمینه فعالیت میکنند. این موارد باید با استانداردهای روز بینالمللی در صنعت گردشگری و میهماننوازی آموزش داده شود. کشورهای بزرگی که در این زمینه صاحب نام هستند، به موضوعاتی مانند هتلداری، اقامت و حمل و نقل میپردازند و استانداردهای خود را به طور منظم و در سطح بینالمللی ارتقا میدهند.
وی اضافه کرد: متاسفانه کشور ما از این موضوع اطلاع ندارد یا سخت است که بپذیریم آموزش کشورهای دیگر را در کشور خود به کار گیریم. این موضوع به گردشگرانی بازمیگردد که حرفهای هستند؛ به این معنا که آنها به دیگر کشورها سفر کرده و در زمینه مواجهه با جامعه میزبان تجربه کسب کردند و زمانی که به کشور ما میآیند، شاهد این هستند که با ابتداییترین اصول صنعت گردشگری، میهماننوازی، هتلداری، حمل و نقل و... آشنا نیستند و این موارد باعث میشود گردشگر با خود تصور کند چه دلیلی وجود دارد که با توجه به فناوری اطلاعات و تکنولوژی ارتباطی که امروز همه جهان را فرا گرفته، همچنان با موضوعات حرفهای صنعت گردشگری آشنا نیستند.
این کارشناس گردشگری ادامه داد: سومین موضوع مربوط به آموزش، خدمات رایگانی است که باید زیرساخت آن در بخش خصوصی و دولتی برای ارائه به میهمانان یا گردشگران فراهم شود. این خدمات رایگان موضوع بسیار پیچیدهای است؛ به عنوان مثال فضاسازی، معماری شهری، کاهش ترافیک شهری، آلودگی هوا، زیرساختهای جمعآوری زباله و فاضلاب، فضای سبز پارکها، مبلمان شهری و... از مواردی است که در بخش خدمات رایگان قرار میگیرد و میتواند رضایت گردشگران را به دنبال داشته باشد و جامعه میزبان نیز در آینده میتواند از آنها به عنوان سرمایه اجتماعی استفاده کند. بنابراین این سه مورد باید برای شهر مشهد برنامهریزی شود.
مالزی و ترکیه جزو ۱۵ کشور نخست گردشگرپذیر با الگوی گردشگری اسلامی است
وی گفت: مواردی که مطرح شد، نیازمند الگوی تدوین شده و برگرفته از موضوعات ایرانی اسلامی است. به عنوان مثال اقدامی که کشورهایی مانند مالزی و ترکیه در زمینه ملی و اسلامی کردن آموزش و میهماننوازی انجام دادند، بسیار موثر بود و اکنون مالزی و ترکیه جزو ۱۵ کشور نخست گردشگرپذیر در دنیاست و هر ۲ کشور اسلامی این توانایی را داشتند که این اقدام را انجام دهند.
رحیمیخوش افزود: کشور مالزی در حوزه جذب گردشگر در جهان رتبه نهم را داراست و این توانایی را داشته که با موازین اسلامی و با توجه به الگوهای داخلی و بومی خود مدل منسجم و مدونی را طراحی و به تمام جهان معرفی کند اما متاسفانه ما نمیتوانیم الگوی مشخصی را به جهانیان معرفی کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه چه ارگانهایی مسئولیت آموزش گردشگری را بر عهده دارند، بیان کرد: ارگانهای زیادی از جمله وزارت امور خارجه تا وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، شهرداریها، فرمانداریها، سازمان هواپیمایی کل کشور، سازمان حمل و نقل درونشهری، سازمان حمل و نقل ترافیک و در شهر مشهد هم به صورت مجزا آستان قدس رضوی وجود دارد که با گردشگران در ارتباط هستند و میتوانند در زمینه آموزش به مردم بسیار موثر حاضر شوند. اکنون وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی موضوع آموزشهای تخصصی را پیگیری میکند و فرمانداریها و شهرداریها میتوانند در حوزه آموزشهای عمومی تاثیرگذار باشند.
این استاد گردشگری و هتلداری با بیان اینکه ما نیازمند ارائه یک الگوی آموزشی و میهماننوازی در شهر مشهد هستیم، مدعی شد: ما در زمینه میهماننوازی، آموزش گردشگری و خدمات حرفهای ظرفیتهایی در اختیار داریم که به صورت منظم و در سطح بینالمللی در حال ارتقا و توسعه است و از طریق فناوری، اطلاعات و ارتباطات میتوان آن را دریافت کرد و این اقدام باید توسط وزارت میراث فرهنگی در سطح حرفهای آموزش داده شود.
انتهای پیام