به گزارش ایسنا، همواره اطلاعات و دانش دست اول درباره موقعیت‌های تاریخی و جغرافیایی را می‌توان از متونی استنباط کرد که در آنها فردی تجربه‌های فردی و بی‌واسطه‌اش را بدون قصد و غرض و موضع‌گیری‌های سیاسی و بدون طمع کسب صله و تحسین حاکمان وقت نگاشته است.
«مسیر مرگبار» سفرنامه‌ای است که در آن شهرهای بسیار را می‌توان یافت که امروزه دستخوش تغییرات بنیادینی شده‌اند تا جایی که گاهی باور کردن این که نویسنده درباره شهری سخن می‌گوید که سال‌ها در آن زیسته‌ایم برای خوانندگان دشوار می‌شود.
در ۱۹۳۹ که اروپا را جنگی فاجعه‌آمیز تهدید می‌کند الا مایار که تاب مشاهده جنایات و فجایع جنگ را ندارد با زنی جوان سرخورده از زندگی و اسیر رنج و اعتیاد به نام آن ماری شوارتزنباخ با یک خودروی فورد از سوییس رهسپار افغانستان می‌شوند و سر راهشان از شهرهای بلگراد، استانبول، بایزید، تبریز، تهران، مشهد، هرات و... دیدن می‌کنند. گزارش این سفر کتاب «مسیر مرگبار» است که در ۱۹۴۰ نوشته می‌شود.
الا مایار ماجراجو، سفرنامه‌نویس و عکاس سوییسی و نیز ورزشکار بود. دست‌نوشته‌ها و اسناد الا مایار در کتابخانه شهر ژنو نگه‌داری می‌شود. همچنین آثار عکاسی وی در موزه لیزه در لوزان سپرده قرار دارند.
از دیگر کتاب‌های او سفر ممنوع، راه بی‌رحم، سرزمین شرپاها، سفرهای دریایی و کاروان‌ها، سکوی ترکستان و... درخور ذکر هستند.
مایار زندگی پرقصه‌ای داشت و نوشته‌ها، عکس‌ها و فیلم‌هایی که از سفرهایش باقی مانده‌اند مخزن اطلاعاتی غنی و ارزشمند درباره زندگی روزمره مردمان روزگار گذشته‌اند. گذار مایار در جریان سفرهایش به ایران هم افتاد و گرچه به خاطر شروع جنگ جهانی دوم مجبور شد سفرش را کوتاه کند؛ فیلم‌هایی در این سفر گرفت که حالا قدیمی‌ترین فیلم‌های رنگی باقی‌مانده از ایران آن روزگارند.
انتهای پیام