به نقل از ویفروم، شرکتها در سراسر جهان در حال یافتن راههای خلاقانه و مبتکرانه برای انطباق با خواستههای جدید بازار استعداد پساکرونا هستند. آنها در حال تجسم مجدد راهبردهای استخدام خود هستند و به معنای پرورش و ایجاد گروه خود برای چالشهای پیش رو تجدید نظر میکنند.
۷۵ درصد از شرکتها در نظرسنجی جهانی گروه من پاور(ManpowerGroup) در سال ۲۰۲۲، کمبود استعداد و مشکل در استخدام را گزارش کردند که بالاترین میزان در ۱۶ سال گذشته است. برای گسترش استعدادهای خود، شرکتها فیلتر مدرک دانشگاهی را در برنامههای شغلی آنلاین کاهش داده یا حذف میکنند و در عوض به مهارتهایی که از طریق تجربه کاری و زندگی گذشته و ویژگیهای رهبری به دست آمدهاند نگاه میکنند.
تمرکز کمتر بر مدارک تحصیلی و توانایی و عدم توجه به مدارک کاغذی، یک موفقیت دو جانبه برای کارکنان و کارفرمایان است. کارکنان گزینهها و فرصتهای بیشتری برای پیشرفت و رشد شغلی دارند، در حالی که کسبوکارها برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده استعداد، دستیابی به اهداف بهرهوری، افزایش رقابت و پیادهسازی تنوع واقعی در محل کار موقعیت بهتری دارند.
محققان اظهار کردند که نشان تحصیلات عالی دانشی نیست که در سرتان انباشته میکنید و این مهارتهایی است که در مورد نحوه یادگیری بدست میآورید.
تنها ۱۱ درصد از رهبران کسبوکار به شدت موافق هستند که فارغالتحصیلان آموزش عالی صلاحیتهای لازم برای کار در شرکتهای خود را دارند و بسیاری از کارفرمایان اکنون اذعان دارند که الزامات مدرک میتواند مانع دسترسی به استعدادهای مناسب باشد.
آموزش در مورد یادگیری مادامالعمر و جایی است که دانش فراتر از مرزهای کلاس به دست میآید. تحصیلاتی که ما از طریق موارد نامشهود به دست میآوریم مانند تجربه زندگی یا کار قبلی، میتواند به همان اندازه برای تعیین توانایی فرد در یادگیری مهارتهای جدید و همکاری یا رهبری موثر ارزشمند باشد. برای مثال، یکی از راههای یادگیری بیشتر، از طریق ارتباطاتی است که هنگام ملاقات با گروهها، مشتریان و همکارانمان در سراسر جهان کسبوکارمان برقرار میکنیم.
با توجه به اینکه مهارتهای مورد نیاز برای موفقیت سریعتر از همیشه تغییر میکنند و نیاز به آزاد کردن پتانسیلهای خفته ضروریتر میشود، نگاه گستردهتر به مهارتها و قابلیتهای یک فرد ضروری است. کارفرمایان میتوانند از تجزیهوتحلیل دادهها و ارزیابیهای مبتنی بر علم استفاده کنند تا انتخابهای بهتری داشته باشند و استعدادهای غنی را که در غیر این صورت ممکن بود از دست میدادند کشف کنند که برای آنها، اقتصاد و جامعه ما خوب است.
ما باید آموزش و مهارت مجدد کارکنان فعلی را به سرعت دنبال کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که نیروی کار آماده آینده داریم و در عین حال افرادی را که در حال حاضر در بازار کار مشارکت نمیکنند نیز جذب کنیم. فکر کردن به آموزشپذیری هنگام استخدام بهترین راه برای آماده شدن در هر شغل و مهارت جدیدی است که در سال آینده یا دهه آینده مورد نیاز است.
با استخدام بر اساس عملکرد بالقوه در مقابل عملکرد گذشته، کسبوکارها میتوانند کمبود استعدادها را پر کنند و در عین حال به تجربه، مهارتهای منحصر به فرد و تفکر نوآورانه دسترسی داشته باشند. با انجام این کار، آنها میتوانند استعدادها را توسعه دهند.
دادن دسترسی برابر به فرصتها برای کارگران با هر زمینهای، در حالی که نیازهای حیاتی برای استعدادهای ماهر در هر سطح را برآورده میکند، با بازاندیشی معیارهایی که برای تامین و استخدام بهترین افراد استفاده میکنیم، آغاز میشود. مدارک دانشگاهی مهم اما تنها یک مورد در میان بسیاری از موارد هستند.
انتهای پیام