محمد آذرکیش در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بنا به شواهد و بررسی‌های انجام شده بنای تاریخی «پلابچیلون» در معرض خطر ریزش شدید قرار گرفته و اگر در اسرع وقت و در سال جاری اقدامات لازم مرمتی اجرایی نشود باید فقط شاهد نابودی آن باشیم.
او با تاکید بر اینکه مرمت این پله‌های تاریخی باید اصولی باشد خاطرنشان کرد: مرمت این بنای تاریخی در گذشته متناسب با همان شکل تاریخی انجام نگرفته و جامع نبوده است.
آذرکیش با تاکید بر اینکه سرپا ماندن این بنای تاریخی نیازمند توجه مسؤولان ذی‌ربط و نظر کارشناسانه است خاطرنشان کرد: نحوه ساخت‌وساز این پله‌ها موجب شده این بنا به نسبت دیگر آثار تاریخی سطح شهرستان دزفول منحصربفرد باشد.
این دوستدار میراث فرهنگی با اشاره به اینکه «پلابچیلون» دروازه غربی ورود به مجموعه ابنیه تاریخی محله لوریان است توضیح داد: در اطراف این بنای تاریخی خانه‌های ثبت ملی شده متعددی قرار دارد.
ببینید:
گزارش تصویری از «پلابچیلون» در ایسنا
مجموعه تاریخی «پلابچیلون» دزفول یکی از آثار شاخص و قدیمی این شهر بوده که ارتفاعات شهر را به رودخانه دز وصل می‌کند. این بنا بنایی قاجاری است که با توجه به اختلاف سطح محله‌های لوریان و مقدمیان با رودخانه برای سهولت دسترسی اهالی به ساحل احداث شده و همچنان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پله‌های تاریخی بهمن ۱۳۸۸ با شماره ۲۹۱۷۸ در فهرست آثار ملی میراث فرهنگی به ثبت رسید.
در گویش دزفولی به مرغ چند روزه «بچیله» و به مرغ یکی ـ دو ماهه «بارنه» می‌گویند. از این رو «پلابچیلون» به معنی پله‌های مرغکان کوچک دانه‌چین است. «پلابچیلون» در محدوده بین «بندار خراطون» و «بندار کرناسیون» قرار دارد و شامل نزدیک به ۷۰ پله کوتاه آجری و عریض است. این پله‌ها مشرف به رودخانه است و امتداد آن هم «بندار بچیلون» نام دارد. در گذشته ساکنان مجاور پله که بافتب قدیمی و بومی است مرغ و خروس‌های خود را برای دانه‌چینی در پله‌ها و کوچه‌ها رها می‌کردند که کم‌وبیش هنوز هم این کار مرسوم است و شاید از این جهت است که این پله‌ها به نام «بچیلون» معروف شده است و یا از باب کوچکی و ریز بودن پله‌ها که توان عبور مرغکان خانگی چند روزه را ممکن می‌سازد به این اسم موسوم شده است. این پلکان معبر و وسیله مناسبی برای دسترسی اهالی آن محدوده به رودخانه دز است.
انتهای پیام