۱۱۱ روستای بخش پیرسهراب چابهار در تهدید جدی "گرگروها" هستند

بخشدار پیرسهراب از توابع چابهار با اشاره به اینکه ۱۱۱ روستای بخش پیرسهراب چابهار در تهدید جدی گرگروها(فرسایش خندقی خاک) هستند، گفت: اگر جلوی آن با انجام ساخت سازه های آبخیزداری گرفته نشود این گرگروها به عنوان بزرگترین آبکند خندقی کشور روند توسعه و زیست مردم بخش پیرسهراب و سایر مناطق چابهار و دشتیاری را با مشکل جدی مواجه می‌کنند و سبب تخریب هزاران هکتار خاک و مهاجرت گسترده مردم می شوند.

"عبدالصمد پناد" در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در چابهار اظهار کرد: پروژه مهار گرگروهای عورکی در سال ۱۳۹۹ با قرارداد اولیه ۱۰۳ میلیارد تومان عملیات اجرایی آن آغاز شده است و تاکنون ۶۰ میلیارد تومان به پیمانکار پرداخت شده است.

وی افزود: از مجموع ۹ هزار و ۶۰۰ متر طول سازه آبخیزداری هم اینک چهار هزار و ۹۰۰ متر تکمیل شده و از کیلومتر پنج تا ۶ انجام نشده است و بعد از آن تا انتهای خط در حال انجام است و حدود ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.

وی ادامه داد: براساس آمارها میزان فرسایش آبکندی در منطقه دشتیاری و چابهار و پیرسهراب معادل سالانه ۱۰۰ تن در هکتار است و از متوسط قاره آسیا بسیار بیشتر است.

بخشدار پیرسهراب چابهار با اشاره به اینکه سیل‌بند مهار گرگروک‌ها در منطقه عورکی چابهار قرار بود تا پایان مهرماه امسال تکمیل و بهره برداری شود ولی متاسفانه همچنان نیمه کاره و چشم انتظار تخصیص اعتبار است.

وی افزود: مهار گرگروک‌ها و محل فرسایش خندقی خاک در عورکی به حدی بالا است که کم کم خانه های مردم و زمین های کشاورزی را نابود می کند.

وی با اشاره به اینکه تخریب زمین‌های کشاورزی و هدر رفت آب با وجود فرسایش خندقی حتمی است و عدم مهار گروگرک‌ها عامل تخریب روستاها و مهاجرت اهالی به حاشیه شهرچابهار است ادامه داد: فرسایش خندقی یکی از مهمترین چالش‌های طبیعی در شهرستان‌های چابهار و دشتیاری است که سالانه میلون‌ها تن خاک بر اثر این پدیده مخرب دچار فرسایش می‌شوند.

وی تصریح کرد: محدودیت‌های اعتباری مهمترین عامل در عدم بهره‌برداری به موقع از پروژه گرگرو منطقه عورکی است و اگر این اقدام به موقع به سرانجام نرسد تهدید جدی برای سکونتگاه‌ها و اراضی کشاورزی است.

وی بیان کرد: فرسایش خندقی خاک یا به زبان بلوچی گرگروها یا گرگروک با پیشروی بی‌سابقه و ایجاد شکاف در اراضی کشاورزی و شسته شدن خاک براثر بارندگی‌های چند سال اخیر رفته رفته بلای جان کشاورزان و خانه‌های روستایی محدوده سواحل مکران شده و تا چند سال بعد زمینی برای کشاورزی و یا سکونت روستاییان باقی نخواهد ماند.

وی افزود: زمان آغاز این تیپ فرسایش خاک در منطقه نامشخص و بخشی از فرآیندهای طبیعی زمین هست، در دهه‌های اخیر به علت دخالت در طبیعیت و عدم مدیریت آب و خاک بر شدت و سرعت آن افزوده شده است.

بخشدار پیرسهراب چابهار گفت: یکی از اقدامات مناسب برای مهار گرگروها اجرای پروژه سیل بند عورکی است و با عنوان پروژه اجرایی عملیات خاکی تراکمی و سنگ و ملات در حوزه کاجو  گرگرو توسط شرکت آرشین کوه از تیرماه سال ۱۳۹۹ در حال اجراست.

پناد ادامه داد: طول این سازه ۹ هزار و ۶۰۰ متر و حداقل ارتفاع سازه آن یک متر و ۶۵ سانتی متر و حداکثر ارتفاع ۶ متر و ۲۵ سانتی متر، عرض تاج چهار متر پیش بینی شده است.

وی تصریح کرد: تاکنون حجم  خاکبرداری انجام شده ۴۲۰ هزار مترمکعب، حجم  خاکریزی ۷۵۰ هزار مترمکعب، عملیات تسطیح و رگلاژ ۳۱۴ هزار مترمکعب و اجرای بستر تقویتی ۷۹ هزار و ۵۰۰ مترمکعب انجام شده است.

وی با بیان اینکه محدوده تحت تاثیر فرسایش خندقی یا گرگروک براساس آمارهای اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مساحتی معادل ۸۰۰ هزار هکتار بوده که در ۷۰ کیلومتری شمال شرق شهر چابهار واقع شده است، گفت: از لحاظ تقسیمات سیاسی گرگروها در محدوده سه شهرستان چابهار، منطقه دشتیاری و قصرقند واقع شده و بخش‌ها و دهستان‌های پلان، پیرسهراب، تلنگ، ساربوک و باهوکلات را در بر می‌گیرد.

وی ادامه داد: مناطق مسکونی محدوده در محاصره گرگروها شامل ۲۵۸ روستای دارای سکنه است که در پنج دهستان یادشده پراکنده هستند بطوریکه در بخش پیرسهراب ۱۱۱ روستا، بخش پلان ۸۲ روستا، بخش تلنگ ۵۷ روستا، بخش ساربوک هفت روستا و در بخش باهوکلات نیز یک روستا واقع شده است.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۱۷ دی ۱۴۰۱ / ۰۷:۳۸
  • دسته‌بندی: سیستان و بلوچستان
  • کد خبر: 1401101710383
  • خبرنگار :