به نقل از ویفروم، کارشناسان اظهار کردند: شاخص سطح برگ یکی از راه‌های قضاوت در مورد میزان اکسیژن است. درختان بزرگ‌تر یا درختان با برگ‌های بیشتر مانند گیاهان همیشه سبز، اکسیژن بیشتری تولید می‌کنند.
درختان صنوبر داگلاس، افرا، راش و کاج نوئل تنها چند نمونه از این درختان هستند. درختان کاج کمترین میزان تولید را دارند در حالی که درختان بلوط و آسپن در میانه این طیف قرار دارند.
رابطه بین افراد و درختان واقعا زیباست. با هر نفسی که می‌کشیم، دی‌اکسیدکربن را خارج می‌کنیم. درختان آن را جذب و در طول فتوسنتز از آن برای رشد برگ‌ها، شاخه‌ها و موارد دیگر استفاده می‌کنند.
درختان و گیاهان اکسیژن تولید می‌کنند که انسان و سایر حیات روی زمین برای بقاء به آن نیاز دارند.
علاوه بر این، زمان سال نیز تعیین می‌کند که یک درخت چقدر اکسیژن تولید می‌کند. بیشتر درختان فقط در ماه‌های تابستان و بهار گاز تولید می‌کنند زیرا در آن زمان است که برگ دارند اما گیاهان همیشه سبز و گیاهانی با ساقه سبز وجود دارند که می‌توانند در ماه‌های سردتر نیز اکسیژن تولید کنند.
درختان بالغ نسبت به درختان کوچک‌تر، اکسیژن بیشتری تولید می‌کنند.
در پاسخ به این سوال که یک درخت چقدر اکسیژن تولید می‌کند، طبق گزارش ایندیپندنت، یک درخت راش بالغ می‌تواند در یک سال اکسیژن کافی برای حمایت از ۱۰ نفر تولید کند.
نتایج بررسی نشان داد که یک درخت بزرگ می‌تواند اکسیژن کافی برای یک روز و برای چهار نفر تولید کند اما مشخص نمی‌کند که چقدر طول می‌کشد تا درخت این مقدار را بسازد.
انتهای پیام