دکتر محسن ناصری، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گفتوگو با ایسنا، با این توضیح که پروژه محاسبه سیاهه انتشار آلایندههای هوای کلانشهرهای کشور مربوط به کنسرسیوم پژوهشی دانشگاههای برتر کشور بود که به درخواست رئیسجمهور وقت و کارفرمایی سازمان حفاظت محیط زیست انجام شد، اظهار کرد: در این پروژه دانشگاه تهران مجری مدیریت پروژه بود، اما به منظور مطالعه و بررسی هر یک از کلانشهرهای مورد بررسی، یک دانشگاه مسئولیت مطالعات را بر عهده داشت.
وی با بیان اینکه دانشگاه تهران هم مسئول تلفیق و مدیریت پروژه بود، افزود: طراحی سامانه مدلسازی آنلاین آلودگی هوا یکی از اقدامات این پروژه محسوب میشد، اما در اصل در این پروژه بهدنبال راهکارهایی به منظور کاهش آلایندههای هوا بودیم.
وی خاطرنشان کرد: در نهایت پتانسیل کاهش آلایندگی هوا در شهرهای اهواز، شیراز، اصفهان، اراک، کرمانشاه، تبریز، تهران، کرج و قم بههمراه هزینههای مترتب شناسایی شد و مورد بررسی و ارزیابی هزینه فایده قرار گرفت. همچنین به این منظور هزینههای اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی ناشی از آلودگی هوا در شهرهای مورد بررسی تخمین زده شد.
دکتر ناصری با بیان اینکه برای کلانشهر مشهد هم دانشگاه صنعتی شریف با شیوه مشابه اما خارج از کنسرسیوم مطالعه را انجام داده، تصریح کرد: در این پروژه شماری از افراد کارآزموده، آگاه نسبت به مسأله با اشراف کامل به موضوع درگیر بودند و مقرر شده بود نتایج گزارش پس از استخراج به سازمان برنامه و بودجه و سپس رئیسجمهور ارائه شود.
مجری پروژه پژوهشی کنسرسیوم پژوهشی دانشگاههای برتر با اظهار تأسف از اینکه نتایج این اقدامات که بعضاً به سختی هم بدست آمد، مورد توجه مسئولان ذیربط قرار نگرفته است، خاطرنشان کرد: در حالی که با استفاده از نتایج پروژه محاسبه سیاهه انتشار آلایندههای هوای کلانشهرهای کشور بین ۲۰ تا ۳۰ درصد میزان تولید مجموع آلایندههای هوای کلانشهرها کاهش مییابد.
دکتر ناصری ضمن اظهار امیدواری از اینکه نتایج این پروژه مورد توجه مسئولان و متصدیان امر قرار گیرد، افزود: نتایج این پروژه نشان داد با استفاده از این راهکارها از میزان تناژ مجموع آلایندههای هوا در شهرهای مذکور غیر از اصفهان بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کم میشود که میزان قابل توجهی است.
وی این مطالعه را مطالعهای جامع دانست که در آن اثرات هر اقدام و هزینه آن سنجیده و امکانسنجی شد که برای رسیدن به نتایج، مسیر دشواری طی شد.
مجری پروژه پژوهشی کنسرسیوم پژوهشی دانشگاههای برتر با بیان اینکه در این پروژه مجریان هر کلانشهر متقبل شده بودند که چنانچه سازمان برنامه و بودجه کشور و استانداریها در این خصوص اقدام کنند، نظارت و مشاوره به منظور پیادهسازی نتایج را متقبل شوند.
دکتر ناصری ضمن بیان اینکه برای انجام این پژوهش انگیزه زیادی وجود داشت، یادآور شد: به شیوه داناییمحوری با این مسأله برخورد نشد، در حالی که دسترسی به اطلاعات حتی با وجود دستورات و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست (به عنوان متولی نظارت بر کیفیت هوای کشور) به سختی امکانپذیر بود، با این وجود همه مراحل طی شد؛ اما با این وجود از نتایج آن بهرهبرداری نشد و امید میرود که در این مسیر قدم روبه جلویی برداشته شود.
انتهای پیام