سعیدی خدیوی در مراسم بزرگداشت روز ملی مشهد که با عنوان مشهد و ارتباطات میان فرهنگی، شامگاه گذشته ۱۰ دی‌ماه در فرهنگسرای جهاد دانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: تقدیر و تشکر از عالمان و اندیشمندان از وظایف و مسئولیت‌های ماست. ویژگی خاص شهر مشهد قرار گرفتن در بستر جغرافیای تاریخی و حضور شخصیت‌های بزرگ در خطه خراسان است.

وی افزود: خطه نخبه‌پرور خراسان از دیرباز محل و محفل بزرگان بوده و با حضور امام هشتم(ع) موضوعات گفت‌وگو و ارتباطات میان فرهنگی در این شهر رنگ و بوی دیگری گرفته و مناظرات حضرت رضا(ع) نشان‌دهنده این است که این شهر قرن‌ها محفل گفت‌وگو و زیارت بوده است. این شهر به دلیل جغرافیای خاص خود بین غرب، ادیان غربی، ادیان شرقی و بین عرفان و فلسفه و ... گفت‌وگو برقرار کرده و قرن‌ها در این شهر گفت‌وگو محفل اصلی بوده است.

معاون فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی بیان کرد: بر مبنای آنچه اتفاق افتاده ما تصمیم گرفتیم در روز نکوداشت شهر مشهد بزرگداشتی برای بزرگ‌مردی از خطه خراسان برگزار کنیم که بر گردن همه مردم این شهر و ایران، به خصوص در حوزه ارتباطات و گفت‌وگو حق دارد. شخصیت هادی خانیکی در عرصه گفت‌وگو و ارتباطات نقش بی‌بدیلی در سال‌های اخیر ایجاد کرده و نیازمند معرفی نیست؛ چراکه همگان از آن مطلع هستند. امید است با استمرار چنین برنامه‌هایی در آینده همه مردم بر ضرورت حفظ سرمایه‌های اجتماعی و انسانی خود واقف شوند.

هادی خانیکی بزرگوارانه رفتار کردن را از پیامبر(ص) آموخته است

کمال‌الدین غراب، قرآن پژوه و مترجم قرآن کریم نیز در ادامه مراسم بیان کرد: بیش از ۴۰ سال است که با هادی خانیکی دوست هستم و برای من صحبت از یک دوست، به ویژه درباره اندیشه‌هایش سخت است.

وی با اشاره به خاطرات دوران همکاری با خانیکی افزود: درب دفتر او در دوران مسئولیت برای افراد دانشگاهی باز بود و بسیاری از اساتید قدیمی می‌آمدند و به تقاضاهای آنان رسیدگی می‌کرد و هیچ‌کس از دفتر او ناامید بازنمی‌گشت. یکی از لطف‌هایی که او به من داشت این بود که من را در کارهای فرهنگی، از ترجمه قرآن تا نیایش‌های پیامبر(ص) تشویق می‌کرد و مشوقی قوی برای من بود که در این بین انتقادات و پیشنهادات خود را بیان و من نیز آن‌ها را اعمال می‌کردم.

این مترجم قرآن ادامه داد: شاید در قرآن و بین ما مسلمانان معروف‌ترین آیه قرآن این باشد که خداوند فرموده: لَّقَدۡ کَانَ لَکُمۡ فِی رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ. برای خود من در این چند هفته اخیر دریافت معنی این آیه یک حالت جدید داشت که همیشه تصور می‌کردم پیامبر(ص) در امور سیاسی و رسالت چگونه رفتار می‌کرد. بعد برای من اتفاقی افتاد که در پی این اتفاق ناگهان به این فکر رسیدم که اگر پیامبر جای من بود و این اتفاق برایش می‌افتاد چه می‌کرد؟ این سوال بزرگی است که این را اگر از خود بپرسیم همه مسائل زندگی در هر بُعدی که باشد برای ما قابل حل خواهد بود.

غراب تصریح کرد: برای من این امر جنبه شهودی داشت که اگر این اتفاق برای پیامبر اکرم(ص) افتاده بود چگونه رفتار می‌کرد؟ با پرخاشگری یا بزرگواری این را حل می‌کرد؟ که به ذهنم رسید بزرگواری می‌کرد، چرا که بزرگترین صفت‌ پیامبر که از آن یاد می‌شود بزرگواری است. بزرگواری را برای خود معنا کردم که یعنی چه؟ بزرگواری یعنی اینکه در مواجهه با افراد یا حوادث به جای اینکه فکر کند این چه سودی برای من دارد فکر می‌کند من چه سودی برای او دارم.

وی خاطرنشان کرد: من به تجربه دیده‌ام که هادی خانیکی این رفتار را از پیامبر اکرم(ص) آموخته و همیشه در جاهایی که من دیده‌ام این رفتار را از خود نشان داده است و به جای اینکه فکر کند که چه نفعی برایش دارد این تفکر را دارد که چه نفعی برای دیگری دارد.

انتهای پیام