دکتر محمود خدابنده در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه بروز بیماری دست و پا و دهان اغلب علت ویروسی دارد، گفت: ویروس‌هایی مانند انتروویروس و کوکساکی ویروس عامل ایجاد این بیماری است که سبب ایجاد ضایعات روی دست، پا و دهان می‌شوند؛ البته ویروس می‌تواند در سایر نواحی بدن از جمله باسن و کشاله ران هم ضایعات ایجاد کند.
او درباره ویژگی‌های این ضایعات پوستی، توضیح داد: این ضایعات آبدار با حالتی تقریبا چرکی و دردناک است و بیشتر در پشت دست و پشت پا ایجاد می‌شود و به ندرت کف دست و کف پا را هم درگیر می‌کند. در صورتی که این ضایعات در ناحیه دهان پدید آید همراه با درد است و به همین دلیل هم کودکانی که دچار این بیماری می‌شوند به علت درد دهان نمی‌توانند درست غذا بخورند یا حتی آب بنوشند و این سبب می‌شود دچار دهیدراسیون شده و آب بدن آنها کاهش یابد.
وی در خصوص راه‌های انتقال این بیماری، گفت: این بیماری بیشتر از طریق ترشحات تنفسی و گوارشی منتقل می‌شود و ممکن است بیشتر در بچه‌هایی که مهدکودک می‌روند دیده شود؛ چون این بچه‌ها اسباب بازی مشترک دارند که ممکن است به دهان خود بزنند و از این طریق ویروس به سایرین منتقل می‌شود. از سوی دیگر، تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیماران نیز ممکن است دیگران را به بیماری مبتلا کند.
وی با تاکید بر اینکه درمان بیماری دست و پا و دهان، درمان حمایتی است، اظهار کرد: سعی در کاهش دادن تب بیمار، استفاده بیشتر از مایعات خنک و... از جمله درمان‌های حمایتی است، اما ممکن است بیماری عارضه‌های مهمی مانند عوارض مغزی یا درگیری‌های قلبی ایجاد کند که البته این مشکل بسیار به ندرت در برخی افراد رخ می‌دهد که در این صورت نیاز به بستری و بررسی بیشتر بیمار است.
خدابنده درباره طول دوره درمان بیماری، گفت: معمولا ظرف یک هفته اغلب بیماران بهبود می‌یابند و ضایعات پوستی هم از بین می‌رود.
او درباره علت افزایش آمار مبتلایان به بیماری دست و پا و دهان در سال جاری، اظهار کرد: نمی‌توان علت دقیقی عنوان کرد اما بعد از شیوع کرونا ما این حالت را اینگونه دیدیم. همانطور که اشاره کردم ویروس‌های متعددی می‌توانند این بیماری را ایجاد کنند و گفته می‌شود شاید ویروس‌های دیگر هم نمای مشابه بیماری دست و پا و دهان را تقلید کنند که شاید به این دلیل بیماری در کودکان بیشتر دیده شد.
وی با بیان اینکه در برخی کودکان ممکن است به دنبال ابتلا به بیماری دست و پا و دهان، ناخن‌های دست و پای کودک نیز بیفتد، تصریح کرد: در این موارد هم تنها اقدام حمایتی کافی است و خانواده نباید از این موضوع بترسند.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر اینکه ابتلای افراد بزرگسال به بیماری دست و پا و دهان بسیار نادر است، ادامه داد: بیشتر سنین زیر پنج سال به بیماری مبتلا می‌شوند و موارد نادر ابتلای بزرگسالان هم مانند کودکان درگیر نمی‌شوند.
وی افزود: با توجه به اینکه انتقال بیماری از طریق قطرات تنفسی و ترشحات گوارشی است، خانواده باید به بچه‌هایی که آموزش پذیر هستند یعنی کودکان بالای چهار سال آموزش دهد که در مهد کودک از وسایل شخصی خود استفاده کنند و اگر خانواده‌ای هم متوجه ابتلای فرزند خود به بیماری دست و پا و دهان شدند، کودک را به مهدکودک و مدرسه نفرستند.
انتهای پیام