سید محمدرضا دماوندی در گفت‌وگو با ایسنا در ارزیابی خود از انسداد گذرگاه لاچین از سوی باکو گفت: اتفاقی که طی روزهای اخیر افتاده و کریدور لاچین را مسدود کردند، در حقیقت مقامات باکو و شخص الهام علی‌اف می‌دانند اگر می‌توانستند مستند به بند ۹ توافق ۲۰۲۰ این کار را انجام دهند ضرورتی نداشت صحنه سازی کرده و با ادعاهای محیط زیستی وارد شوند.
وی تصریح کرد: این مساله یعنی به دنبال ایجاد صحنه سازی و خلق یک موقعیت افکار عمومی پسند بودند و محیط زیست را بهانه کردند تا از آن طریق بتوانند انسداد دالان و تصرف منطقه را قانونی جلوه دهند.
این کارشناس مسائل قفقاز همچنین بیان کرد: اگر به گذشته تاریخی این منطقه نگاهی بیاندازیم این اقدامات تحت عنوان محیط زیست بیشتر مربوط به معادن طلا و نفعی است که انگلیسی ها از آن بهره می‌برند. در واقع در سال ۱۹۹۷ بین حکومت وقت آذربایجان (در دوره حیدر علی اف) قراردادی با یک شرکت انگلیسی منعقد شد که تمام بهره‌برداری از معادن طلا در اختیار این شرکت انگلیسی است و بابت امضای این قرارداد ۳ میلیارد دلار به حیدر علی‌اف پرداخت شد.
دماوندی ادامه داد: بنابراین بعد از جنگ اخیر قره باغ و آزاد سازی بخشی از این مناطق اکنون این شرکت انگلیسی مدعی است که تمام معادن مربوط به آذربایجان از جمله قره باغ هم باید در اختیار این شرکت قرارگیرد، لذا داستان از اینجا شروع شده است.
وی افزود: اگر به گفته اپوزیسیون دولت الهام علی اف توجه کنیم چه مخالفان دولت و چه کسانی که منتقد هستند، اقدام الهام علی اف برای ایجاد این وضعیت و مسدود کردن کریدور لاچین نه تنها منفعتی برای حکومت ندارد بلکه امتیازات منفی بیشتری به دنبال دارد، در واقع آذربایجان به عنوان یک اشغالگر پایبند به توافق ۹ ماده ای ۲۰۲۰ نبوده و حتی با تهدید گاز منطقه ای قره باغ را قطع و محاصره سرزمینی انجام داده است.
این کارشناس مسائل قفقاز ادامه داد: با اقدامی که دولت باکو انجام داد افکار عمومی را علیه آذربایجان در دنیا معرفی کرده و این مساله ناشی از بی تدبیری علی اف است. در واقع این وضعیت منطقه برای بهره برداری و کسب منافع توسط انگلیسی ها برای سیطره بر معادن طلای قره باغ است.
دماوندی همچنین اظهار کرد: در کنار این مسائل الهام علی اف به نظر از این موقعیت استفاده می کند تا بحث دالان زنگزور را محقق کند اما با توجه به موضع گیری جهانی که صورت گرفته و خطای فاحشی که انجام شده و همچنین قطع گاز منطقه، علی اف نمی‌تواند بهره برداری لازم را از این موضوع ببرد.
وی با تاکید بر این که منطقه قفقاز جنوبی منطقه ای پر التهاب است، گفت: اگر به نقشه های منطقه نگاه کنیم برای یک شب و یک روز نیست. قدمت ۱۵۰ ساله دارد و از این تصمیم به راحتی عدول نمی کنند. اگر به هر علتی کمرنگ شوند به این معنا نیست که صرف نظر کرده اند بلکه به دنبال تغییر تاکتیک هستند به ویژه پیوستن ترکیه به نخجوان، در نتیجه اگر چند ماه سکوت می کنند به این معنا نیست که رویکردشان تغییرکرده است.
این کارشناس مسائل قفقاز همچنین بر ایجاد اجماع در منطقه و صلح و ثبات در منطقه تاکید کرد و گفت: اگر همکاری منطقه‌ای شکل نگیرد هر زمان باید آماده شعله ور شدن آتش این جنگ باشیم.
وی درباره این که انسداد گذرگاه لاچین چه خطراتی را متوجه ایران می کند، گفت: بخش عمده موضوع متوجه ایران است، بعد از انقلاب اسلامی و تغییر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و موضوعاتی که مطرح شده نشان می دهد اهمیت ایجاد کریدور زنگزور نسبت به گذشته دو چندان شده است. ایجاد کریدور به آن شکلی که مد نظر ترکیه، آمریکا و کشورهای هم پیمان است قطع به یقین بر خلاف مصالح و منافع ملی ماست.
دماوندی با انتقاد از سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز ابراز کرد: سیاست خارجی ما در حوزه قفقاز جنوبی به صورت خاص و مشخص یکسری بیانات کلی و موضع رسمی است صرفا یکسری مسائل را شعاری مطرح می کنیم در واقع باید در این مرحله ایفاگر نقش باشیم و به جای این که واکنشی رفتار کنیم، به صورت کنش رفتار داشته و ارائه دهنده و پیشنهاد دهنده باشیم در غیر این صورت تبدیل به تماشاگری می شویم که تنها واکنش نشان می‌دهد، اما نمی‌تواند تاثیر داشته باشد.
انتهای پیام