این پروژه که ساخت آن از سال 1390 با مشارکت شهرداری و بخش خصوصی آغاز شد، از همان ابتدا به مشکل برخورد و بعد از مدتی هم که اختلاف دو شریک بالا گرفت، عملا پروژه متوقف شد. اختلافی که یازده سال است ادامه دارد و فعلا نقطه پایانی برای آن وجود ندارد.

برای اطلاع از جزییات این اختلاف و چرایی شروع ماجرا و عدم رفع این اختلاف طی این یازده سال، سراغ مدیرعامل شرکت توسعه عمران و آبادی کرمانشاه که شریک شهرداری در این پروژه است، رفتیم.

احمد مهدیان مدیرعامل این شرکت که دلِ پری از این شراکت دارد، در گفت و گو با ایسنا، به شرح ماجرای این شراکت و شروع اختلافات و دردسرهای آن پرداخت.

مهدیان با اشاره به شروع این مشارکت از سال 1390 می گوید: برخی تصور می کنند که پروژه فیروزه از 20 سال پیش شروع شده، اما حقیقت این است که از 20 سال پیش در محل پروژه فعلی فیروزه، پروژه دیگری در حال اجرا بود که طراحی آن به درستی اجرا نشده بود و برای همین به موفقیت نرسید و از سال 1390 تصمیم بر این گرفته شد که با توجه به محکم بودن فنداسیون سازه طراحی شده، در همین محل یک مجتمع تجاری با نام "فیروزه" احداث شود.

شراکت ما هم با شهرداری کرمانشاه از همین سال و با شروع پروژه "فیروزه" آغاز و قرار شد تا در زمین پروژه که حدود 7007 متر مربع مساحت دارد، یک مجتمع عظیم تجاری در چند طبقه احداث شود.

"فیروزه" می تواند یک سیتی‌سنتر برای کرمانشاه شود

او ادامه می دهد: شاید برخی تصور کنند که احداث یک مجتمع عظیم تجاری در منطقه ای که تقریبا بافت سنتی دارد و گلوگاه ترافیکی است و در کنار آن مسجد جامع شهر است توجیه اقتصادی نداشته باشد، اما تجارب در کلانشهرهای دیگر نشان می دهد که اگر در یک مجتمع صنوف مختلف حضور داشته و خدمات رفاهی، پارکینگ و سایر امکانات فراهم شود، مردم تا حد زیادی استقبال کرده و برای خرید به این محل مراجعه می کنند.

با توجه به اینکه فیروزه قرار بود به یک مجتمع عظیم تجاری تبدیل شود می توانست به معنای واقعی یک "سیتی سنتر" برای شهر کرمانشاه شود، اما با این حال شروع این پروژه در این منطقه که قابلیت اجرای پروژه تجاری نداشت یک کار پرریسک بود که ما به همراه شهرداری وارد آن شدیم.

بعد از مدتی از شروع کار متوجه شدیم سرمایه گذاران بومی علاقه‌ای برای خرید واحدهای تجاری در طبقات بالای مجتمع های تجاری ندارند، چرا که می دانند مردم کرمانشاه کمتر به طبقات بالا جهت خرید مراجعه می کنند و همین امر موجب شد که برخی مشاوران به ما پیشنهاد بدهند که دو طبقه ایده آل تجاری پروژه با قیمت بالاتری واگذار شود تا هزینه سرمایه گذاری و سود پروژه در بیاید و مابقی طبقات بالاتر هم جهت استقرار در اختیاران شهرداری مناطق و سازمانهای تابعه قرار گیرد. این پیشنهاد اولین بار زمانی که آقای طلوعی تصدی شهرداری کرمانشاه را برعهده داشت مطرح شد که پیشنهاد خوبی بود.

هر طبقه حدود هفت هزار متربع مربع مساحت داشت و از ساختمان هشت طبقه فیروزه سه طبقه پارکینگ می شد. دو طبقه تجاری و سه طبقه هم در اختیار شهرداری و سازمان های تابعه اش قرار می گرفت، اما دردسر ما از زمانی شروع شد که در چرخ دنده های بروکراسی کُند اداری در شهرداری گیر کردیم.

بروکراسی کُند و طولانی اداری در شهرداری بزرگترین چالش ما با این نهاد است

مهدیان که دل پُری هم از بروکراسی سخت و طولانی اداری دارد، ادامه می دهد: ما بخش خصوصی هستیم و دغدغه پول و سرمایه مان را داریم، اما نهادی مانند شهرداری که از جیب فردی پول نمی گذارد دغدغه ای در این زمینه ندارد و برای همین هرچقدر هم که زمان بگذرد برایش چندان اهمیتی ندارد.

متاسفانه این بروکراسی های اداری موجب شد که ما برای نتیجه هر تصمیم چند ماه منتظر بمانیم، چرا که یک ماه طول می کشید صورتجلسه به امضای طرفین برسد، حدود سه ماه زمان می بُرد طرح پیشنهادی در جلسه شورای شهر مصوب شود و یک ماه هم زمان می بُرد که فرمانداری آن را تایید کند و این روند کند در حالی است که ما در بخش خصوصی صبح تصمیم می گرفتیم و بعدازظهر آن تصمیم اجرایی می شود.

به هرحال اوایل شروع کار همه چیز خوب بود، اما سال 1392 و 1393 که رشد قیمت ها را شاهد بودیم به دردسر خوردیم، چرا که این افزایش قیمت ها در شراکت دیده نشده بود و برای هر تصمیمی هم که در این خصوص می گرفتیم باید شش ماه پروژه متوقف می شد، بنابراین از سال 1394 تصمیم گرفتیم که یکی از دو شریک، یعنی ما یا شهرداری به عنوان تصمیم گیرنده نهایی درخصوص این پروژه شناخته شود که با توجه به اینکه شهرداری سهم حدود 84 درصدی در این پروژه داشت و ما 16 درصد، نه شهرداری قبول می کرد ما تصمیم گیرنده نهایی باشیم و نه ما می توانستیم با توجه به بروکراسی کند اداری در شهرداری این را قبول کنیم.

 هر دو طرف تسهیلات برای این پروژه گرفته بودیم و دیرکرد تسهیلات شهرداری که مبلغ بالاتری بود خیلی افزایش یافت و در نهایت کار به مراجع قضایی کشید و شهرداری از مراجع قضایی خواست که مشخص کنند چه کسی مقصر طولانی شدن روند پروژه است تا بتوانند به نحوی از ما غرامت بگیرند که خوشبختانه مراجع قضایی هم عادلانه اعلام نظر کردند که هر یک از طرفین به اندازه قدر و سهمشان مقصر هستند و اگر خسارتی هم هست باید طرفین به اندازه قدر و سهمشان پرداخت کنند. اعلام نظری که سه سال به داراز کشید و سه سال موجب تعطیلی کامل پروژه شد.

به هر حال با آمدن آقای طلوعی از اواسط سال 1398 اوضاع کمی بهتر شد و با شهرداری به این توافق رسیدیم که نمی توانیم با هم کار کنیم و باید از هم جدا شویم و بهتر است پروژه را به سرمایه گذاران جدید واگذار کنیم.

مزایده برای پروژه فیروزه جواب نمی‌دهد/ رقم فروش خیلی بالاست

مهدیان ادامه داد: همین تصمیم که مرداد ماه همان سال گرفته شد به دلیل بروکراسی اداری شهرداری تا اسفندماه همان سال به درازا کشد و آن هم به دلیل اصرار ما و کمک خواستن از استانداری بود که واسطه شوند و این کار سریع انجام شود و در نهایت در اوایل فروردین ماه قرار شد پروژه را با 22 درصد پیشرفت فیزیکی به مزایده بگذاریم، درحالیکه برای پروژه فیروزه مزایده جواب نمی دهد و باید به دنبال انجام مشارکتی پروژه با نهادهای قدرتمند مالی بود.

اما در نهایت تصمیم بر مزایده گرفته شد و برای پیگری مسیر مزایده با توجه به اینکه سهم شهرداری بیشتر بود قرار شد که شهرداری مدیریت برگزاری مزایده را برعهده گیرد و باز هم داستان تکراری و کشنده بروکراسی طولانی شروع شد. در نهایت سه بار مزایده برگزار شد و طی این سه بار هیچ خریداری برای فیروزه پیدا نشد. از اول هم نتیجه کار معلوم بود، چرا که پیشرفت پروژه کم بود و کسی که بتواند هزینه سنگین فیروزه را آن هم نقد بپردازد باید آنقدر پول و سرمایه داشته باشد که 80 درصد کار باقی مانده این پروژه عظیم را هم تکمیل کند و معلوم است چنین کسی پیدا نمی شود.

از طرفی هر بار برگزاری مزایده روند کندی داشت. بارها از شهرداری اجازه خواستیم که خودمان پیگیر کار شویم اما موافقت نشد.

بالاخره از پنج ماه پیش آقای نوروزی شهردار کرمانشاه عنوان کردند که سهم ما را در این پروژه می خرند تا شهرداری خود به تنهایی این پروژه را تعیین تکلیف کند.

شهرداری پیشنهاد خرید سهام فیروزه را داد، اما 5 ماه است خبری نشده

مهدیان با ابراز خرسندی از این پیشنهاد ادامه می دهد: آنقدر در این یازده سال شرکت زجر کشیدیم که دوست داریم هرچه سریعتر از شر این پروژه و دردسرهای آن خلاص شویم و حتی با شرایط سختی که شهرداری گذاشته باز هم حاضر به فروش هستیم.

البته ظاهرا این میان فقط شهردار کرمانشاه است که موافق انجام این کار است و ما از سوی مدیران سایر بخش های مربوطه شهرداری رغبتی برای انجام این کار نمی بینیم.

7000 متر اراضی تجاری در مرکز شهر حداقل متری 120 میلیون تومان ارزش است و این ملک ارزش بسیاری دارد، اما ما حاضریم با هر شرایطی که شهرداری در نظر داشته باشد سهم خود را به فروش برسانیم.

ما از شهردار کرمانشاه بابت این تصمیم قدردان هستیم و امیدواریم هرچه سریعتر اجرایی شود و اگر قرار نیست اتفاقی بیافتد حداقل به ما بگویند که بازهم پیگیر برگزاری مزایده شویم.

خطر جدی فیروزه برای خیابان مدرس

مدیرعامل شرکت توسعه عمران و آبادی کرمانشاه به خطرات توقف پروژه نیمه کاره فیروزه هم اشاره می کند و می گوید: این پروژه در خیابان مدرس است و گودال عظیمی در حاشیه این خیابان است که خطر ریزش آن وجود دارد و اگر ریزش کند قطعا آسیب جدی وارد می شود. 

در حال حاضر ما تمام رایزنی ها و نامه نگاری ها را برای هشدار به دستگاه های مسئول انجام داده ایم و حتی هنگام حفر تونل قطار شهری هم هشدارهای لازم را دادیم که در محدوده اطراف پروژه کار را با احتیاط بیشتری پیش ببرند.

مهدیان در پایان می گوید: حرف ما این است که شهرداری تکلیف ما را سریعتر مشخص کند که این سهم را خریداری می کند یا دوباره باید برگردیم سر برگزاری مزایده فیروزه.

انتهای پیام