صادق کاظمیان در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص نقش بخش خصوصی در توسعه صنعت گردشگری اظهار کرد: اگر بپذیریم تاسیسات گردشگری و تشکل‌هایی که زیر نظر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تحت عنوان «جوامع حرفه‌ای» تشکیل شده در قالب جوامع حرفه‌ای کشوری و انجمن‌های حرفه‌ای استانی نیز هست، این موضوع از تمام بخش‌های متولی جوامع، انجمن‌ها و تشکل‌های بخش خصوصی برای در اختیار قرار گرفتن فعالیت‌ها و نظارت بر اجرای آن محق‌تر و متخصص‌تر به شمار می‌آیند.
وی در خصوص تعدد وظایف وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سیستم دولتی تصریح کرد: با توجه به اینکه تمام ارکان این وزارت و ادارات کل علاقه‌مند به این موضوع هستند اما به دلیل تعدد مراکز اقامتی و صنایع دستی، آژانس‌ها نمی‌توانند به کمبود نیروهای متخصص رسیدگی کنند.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران اضافه کرد: در سال ۱۳۹۵ و در قانون برنامه ششم توسعه ماده ۱۰۰ در امور واگذاری تصدی‌گری گردشگری اعلام می‌کند که «سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌تواند بخشی از امور تصدی‌گری حرفه‌ای و تخصصی گردشگری که طبق قانون تشکیل شده‌اند را واگذار کند».
وی ادامه داد: این موضوع باعث می‌شود که در سال‌های بعد بر اساس علایق و ذهنیت‌هایی که وزارتخانه و متولیان دارند، نظارت و تصدی‌هایی نسبت به حوزه‌های مختلف گردشگری صورت گیرد. یادمان نرود که مواردی چون مجوز تاسیس، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر آن مهم‌ترین بخش‌هایی است که تشکل‌های حوزه تاسیسات گردشگری به طور جدی می‌توانند با مطالعه، ارتباط با سرمایه‌گذار و امکان‌سنجی و ظرفیت‌سنجی وارد آن شوند.
درجه‌بندی اقامتگاه‌های بوم‌گردی یک موضوع کاملا تخصصی است
کاظمیان تصریح کرد: درجه‌بندی و نرخ‌گذاری آن مساله‌ای است که بسیاری از تاسیسات گردشگری ما می‌توانند در آن جنبه تخصصی داشته باشند؛ به عنوان مثال درجه‌بندی اقامتگاه‌های بوم‌گردی یک امر کاملا تخصصی است و کسانی که ارزیابی یک هتل، میهمانپذیر یا خانه‌مسافر را انجام می‌دهند، به هیچ عنوان تخصص این موضوع را ندارند که بخواهند درجه‌بندی یک اقامتگاه بوم‌گردی را انجام دهند؛ بنابراین به نظر می‌رسد در این زمینه محق‌ترین بخش، جوامع حرفه‌ای و انجمن‌های استانی است.
وی عنوان کرد: تمام افراد این جوامع از فعالان و متخصصان تاسیسات گردشگری هستند و در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که کاملا همراه و هم‌پای وزارتخانه و ادارات کل حرکت می‌کنند. علی‌رغم اعلام آمادگی زیادی که توسط این تشکل‌ها صورت گرفته اما این امر محقق نشده است و علت آن به تصمیمی که برای واگذاری و تصدی‌گری در وزارتخانه گرفته نشده، باز می‌گردد.
وزارت میراث فرهنگی باید تصدی‌گری حرفه‌ای خود را به جوامع حرفه‌ای واگذار کند
رئیس جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: امیدورام که این امر در قانون برنامه هفتم اصلاح شود و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را موظف به واگذاری تصدی‌گری حرفه‌ای و تخصصی خود به جوامع حرفه‌ای کند. البته این نکته را باید مطرح کرد که طی سال‌های گذشته واگذاری تصدی‌گری بسیار اندک بوده و حتی تشکل‌ها تا اندازه‌ای که به دنبال آن بوده‌اند، موفق به اخذ تصدی‌گری برخی از بخش‌ها نشده‌اند.
وی اضافه کرد: به عنوان مثال در مقطعی واگذاری تصدی‌گری در حد تکمیل مدارک متقاضی تقلیل پیدا کرده بود که این مورد به هیچ عنوان مورد نیاز تشکل‌ها نبوده و نیست. تشکل‌ها می‌توانند به کسانی که قصد سرمایه‌گذاری در این حوزه را دارند، مشورت تخصصی ارائه داده و با راهنمایی تاسیسات گردشگری را به مسیری استاندارد هدایت کند تا پس از ایجاد تاسیسات گردشگری مانند هتل‌ها، میهمانپذیرها و اقامتگاه‌های بوم‌گردی متوجه ایرادات نشوند.
تشکل‌های حرفه‌ای می‌توانند بازوی پرتوانی برای وزارت میراث فرهنگی باشند
کاظمیان اظهار کرد: بنابراین تشکل‌های حرفه‌ای می‌توانند از بدو زمانی که متقاضی و سرمایه‌گذار وارد این حوزه می‌شود، به آن‌ها مشورت دهند و طی دوره کسب مجوز، نرخ‌گذاری و درجه‌بندی با آن فرد همراهی کنند. همچنین در ادامه با این اقدامات می‌توان تشکل‌های منسجم‌تری داشت تا بتوان از منافع تاسیسات گردشگری به خوبی دفاع کرد.
وی اضافه کرد: تشکل‌های حرفه‌ای در گردشگری همچنین می‌توانند یک بازوی پرتوان برای وزارتخانه و ادارات کل باشند و بخش‌های دولتی می‌توانند روی آن‌ها حساب کنند.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران ادامه داد: البته با توجه به کمبود نیروی متخصص و مشکلاتی که وزارتخانه با آن مواجه است، تشکل‌های حرفه‌ای گردشگری یا همان بخش خصوصی می‌توانند بهترین حمایت‌ها را از وزراتخانه و ادارات کل داشته باشند.
انتهای پیام