به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، همه چیزهای خوب باید روزی به پایان برسند و در مورد ماموریت «GeoCarb» ناسا میتوان گفت که برخی از چیزهای خوب باید پیش از آغاز واقعی به پایان برسند.
ناسا ماموریت GeoCarb را که یک همکاری با «دانشگاه اوکلاهما»(University of Oklahoma) و شرکت «لاکهید مارتین»(Lockheed Martin) برای کمک به قرار دادن یک ماهواره نظارت بر گازهای گلخانهای در مدار زمینایستا بود، لغو کرد. ماموریت GeoCarb قرار بود سطح دیاکسید کربن، مونوکسید کربن و متان جو را حدود چهار میلیون بار در روز اندازهگیری کند. این ماموریت در سال ۲۰۱۶ توسط ناسا انتخاب شد.
«توماس زوربوخن»(Thomas Zurbuchen)، معاون علمی ناسا گفت: تصمیمگیریهایی از این دست دشوار هستند اما ناسا باید انتخاب دقیقی را در مورد منابع فراهمشده توسط مردم آمریکا داشته باشد. ما مشتاقانه منتظریم تا تعهد خود را در مورد مشاهده پیشرفته آب و هوا، به روشی کارآمدتر و مقرونبهصرفهتر انجام دهیم.
براساس بیانیه ناسا، تصمیمگیری برای پایان دادن به ماموریت GeoCarb، به دلیل نگرانیهای فنی، هزینه و در دسترس بودن منابع داده جایگزین جدید بوده است. جدیدترین هزینه پیشبینیشده برای این ماموریت، ۶۰۰ میلیون دلار بود که بسیار بیشتر از برآورد اولیه ۱۷۰.۹ میلیون دلاری این ماموریت است.
منابع داده جدید، شامل سیستم «پژوهش در مورد منبع غبار معدنی سطح زمین»(EMIT) هستند که در ماه ژوئیه به «ایستگاه فضایی بینالمللی»(ISS) رسید و همچنین، ماموریت «OCO-3» که کار خود را بیرون از ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۲۰۱۹ آغاز کرد.
همچنین، ناسا در حال کار کردن روی «رصدخانه سیستم زمین»(Earth System Observatory) است. این رصدخانه، مجموعهای از ماهوارههای متمرکز بر زمین را در بر دارد که قرار است تا سال ۲۰۳۰ پرتاب شوند. این ماهوارهها ذرات معلق در هوا، ابرها، زیستشناسی و زمینشناسی سطح، تغییر شکل و دگرگونی سطح را علاوه بر زمینههای تحقیقاتی دیگر مورد بررسی قرار خواهند داد.
«کارن سن ژرمن»(Karen St. Germain)، مدیر بخش علوم زمین ناسا گفت: ناسا درک چگونگی تغییر سیاره ما را در اولویت قرار میدهد و گازهای گلخانهای، نقش اصلی را در این درک بازی میکنند. ما متعهد به انجام دادن اکتشافات کلیدی در مورد متان و دیاکسید کربن، ادغام آنها با بررسیهای انجامشده توسط سایر ماموریتهای ملی، بینالمللی و خصوصی و در دسترس قرار دادن اطلاعات عملی برای جوامع و سازمانهایی هستیم که برای تصمیمگیری به آنها نیاز دارند.
انتهای پیام