به گزارش ایسنا، شامگاه ۹ آذرماه شاعران محلی سرا با گویش های متنوع از استان‌های کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و جنوب کرمان به بهانه برگزاری اولین جشنواره منطقه‌ای شعر با گویش محلی و با موضوع آسیب های اجتماعی، ایثار و شهادت و شعر آزاد دور هم جمع شدند و رنج و غمی را که بر گُرده مردم سنگینی می‌کند، بیان کردند.
محفل شعرخوانی محلی با گویش های شیرین از سیستان شروع شد و محمد میر از شاعران برجسته سیستان پشت تریبون رفت و از فرهنگ جنوب تمجید کرد و گفت: ادارات خودم را به جنوب و کرمان نشان می دهم و شعر زیبایی در وصف استان کرمان این گونه خواند:
"زد صد گره به گیس تو گویی که شال را
می ساخت پشت ارگ شکسته سفال را"...
و بعد از این وصف رنجنامه مردمان سیستان را در فراق هامون خواند که باعث کوچ مردمان شده و خشکی‌هامون خشکسالی را به ارمغان آورد و یکی از اهالی را که کوچ کرده مورد خطاب قرار داد و با زبان شعر از مرد سیستانی که دیار خود را رها کرده خواست که برگردد و اینگونه وصف کرد که" لعنت به تیر زهرآگین که روی استخوان است" و در بین سروده هایش به بادهای ۱۲۰ روزه سیستان اشاره کرد و با زبان شیرین از لباس عزایی که هیرمند بر تن هامون کرده نیز سخن گفت.
و اما بخش آواها و نواها از جای جای جنوب شرق به عنوان میان برنامه گره ای شد بین دل‌ها و قلب‌هایی که با سوز و از سر ذوق گرد هم جمع شدند و در یک لحظه روح آدمی را به سیستان و بلوچستان و خلیج نیلگون فارس می برد و با گردشی در شمال دیار کریمان در نهایت همگی دست در دست هم در رودبار جنوب در یک ردیف روی حصیرهای پیشی زانو به زانوی همدیگر همچنان قُرص می‌نشینند و از فرهنگی غنی و مشترک سخن می‌گویند و با نگاهی گرم و شیرین زبانی‌های دلچسب از محرومیت و رنجی می‌گویند که بر آسمان نیلگون خلیج فارس تا بلوچستان و سیستان نقش بسته است اما با دل دریایی قانع هستند و با بی مهری‌ها کنار آمده‌اند.
اینجاست که اوج جایگاه گویش‌ها بروز کرد و جانعلی خاوند دبیر جشنواره منطقه ای شعر از ارسال ۲۰۰ اثر به دبیرخانه خبر داد و با ابراز خوشحالی این استقبال را نویدبخش آینده‌ای روشن برای دوستداران این میراث معنوی و غیرملموس خواند.
باز هم ادامه بیان آسیب‌های دامنگیر از زبان حبیب میرزایی از شاعران قلعه گنج با این شعر که "شینک گُل سُوز..." را خواند و از رنج دمپای مردم و از کهره سگار سخن به میان آورد که برای تنوع در این شعرخوانی ها باز میان برنامه "امشُو دو شُو تو تنگُم با دشمنان می جنگُم " پخش شد و باز نوبت به شعرخوانی رسید.
اسماعیل ملایی از عنبرآباد خشکسالی را هدف شعر خود قرار داد و شعر "چه بی تکُ تواره اورت پاری" را خواند و کوچ مردم جبالبارز جنوبی و امجز را روایت کرد.
نوبت به دبیر اجرایی جشنواره سهراب میجانی رسید که با گویش جبالبارز میانی ابیاتی را سرود.
فرخ فتحی از رودبار جنوب با لباس محلی شعری با مضمون در سوگ هلیل خواند و سوال کرد" بگو چه به سر جاز آمده و آب را کی بسته روی هلیلُم" و درآمدهای کاذب را نقد شاعرانه کرد و از جان دادن جوانان که زنده زنده در بین شعله‌های آتش می‌سوزند تا تکه‌ای نان نیمه سوخته سر سفره بیاورند تا عیال و خانواده‌شان گرسنه سر بر بالین نگذارند گفت.
پرویز خسروی نیز شعرخوانی خود را با این مصراع که "از سفره شهر نون کَنتی"... ، از رها کردن محصولات کشاورزی در فصل برداشت و بی‌تفاوتی‌ها نقد کرد.
شهباز علیدادی از سیستان تسلی دادن و پیغام به جگرگوشه ایران و رستم دستان را به صورت ظریف اما نقادانه در شعر خود گنجانده بود و گفت: اینکه سیستان ما روی پای خودش ایستاده از قدرت مردم است و" ای کاش هامون جان بگیرد، شاید درد سیستان پایان بگیرد".
آقای سیستانی شاعر دیگری از شهرستان بم با بغض و اشک تاریخ قبل و بعد از زلزله را روایت کرد که ۱۷ سال از جامعه شعر و شاعری دور بوده است.
راشد انصاری متخلص به خالو راشد از هرمزگان عظمت و حرمت شعر را متذکر شد و خطاب به شاعران گفت: باید ببینیم در کجا قرار گرفتیم؛ در ادبیات فارسی یکی از قوی‌ترین مرثیه‌ها از ایرج میرزا است.
ایرج انصاری از هرمزگان اما اهل میانچیل جیرفت با قرائت اشعارش آسیب‌های ناشی ازوضعیت کشاورزی را به همراه رنج کشاورزان بیان کرد.
مشاعره دانش آموز و معلم نیز برگزار شد که نوع نگاه دانش آموزان به سخت‌گیری‌های دلسوزانه معلمان و نگاه خانواده‌ها در لابه لای اشعار مشهود بود.
اصغر کرمشاهی از عنبرآباد و سعید سالمی از رودبار جنوب از دیگر شاعران برگزیده جشنواره بودند که شعرخوانی کردند.
اما نوبت به بخش ویژه جشنواره رسید، آن هم نوشتن کتابی به نام "در حسرت آخرین نگاه پدرم" با موضوع زندگینامه شهید عیسی احمدی که توسط فرزند شهید در ۸۹ صفحه چاپ شده است بود.
شاعر دیگری به نام جهانگیر فیروزی درمورد روزگار سخت حاشیه‌نشینان هلیل‌رود و جازموریان شعرخوانی کرد و از خشکیدن هلیل به عنوان نابودی آرزوها نام برد و آنچه به سر جازموریان آمده را در شعر خود نشان داد.
در ادامه‌ی شعرخوانی‌ها عبدالرضا آهوزرین از رودبار جنوب نیز از تلف شدن پرغصه کمنزیل گفت و علی جلالی برگزیده بخش ویژه ایثار و شهادت که سنگینی خبر شهادت سپهبد شهید حاج قاسم را در شعر خود تبیین کرده بود.
شاعر بعدی به نام جهانگیر خیل خانه از پیشکسوتان جامعه شعر عنبرآباد درد مشترک همه را در شعر خود هلیل و جازموریان عنوان کرد که نه بارانی می‌بارد و نه آبی به جاز می‌رسد.
جانعلی خاوند دبیر جشنواره منطقه‌ای شعر با گویش محلی گفت: برگزاری این جشنواره اولین تجربه بود و سعی داریم نواقص و کمبودها را در دومین جشنواره جبران کنیم و با یک دو بیتی جوفروش‌های گندم‌نما را نقد کرد و سادگی روستاییان را به رُخ فرهنگ کشید.
وی مطالعه و آموزش را مورد تاکید قرار داد و افزود: شاعر بیسواد ارزش ندارد بلکه شعری اندیشه‌ساز است که فرهنگ را پاس بدارد.
جنوب کرمان جشنواره باران
بهرام مسلمی مهنی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی جنوب کرمان از استقبال شاعران و همکاری مسئولان محلی در برگزاری جشنواره ها ابراز خرسندی کرد و افزود: رودبار کانون شاعران جنوب شرق شده و به جهت ظرفیت هایی در زمینه شعر وجود دارد باید همه ساله این مهم در دستور کار باشد.
وی احیاء فرهنگ های بومی را خواستار شد و گفت: فرهنگ های بومی از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند و راه مبارزه با فرهنگ مهاجم غرب هستند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی جنوب کرمان اهمیت به هویت بومی را پیروزی در برابر فرهنگ غرب دانست و اظهار کرد :قطعا فرهنگ های بومی نشانه هویت ما هستند و هویت ها زمانی مشخص می شوند که شاخص های خود را داشته اند و در این زمینه به رودبار جنوب افتخار می کنیم.
وی از همکاری همه نهادها و دستگاه های اجرایی که با فرهنگ و هنر همراه هستند تقدیر کرد و گفت: باید دبیرخانه جشنواره رودبار جنوب نهادینه شود و حمایت مالی هم در کنار آن صورت بگیرد.
مسلمی مهنی از برگزاری جشنواره روستا و بازی های محلی در شهرستان فاریاب، جشنواره شعر کلات و جشنواره هلیل تا جاز در زهکلوت، جشنواره ملی تئاتر رضوی در جیرفت و جشنواره شعر آیینی در عنبرآباد خبرداد و گفت: اگر دستگاه های اجرایی با فرهنگ و ارشاد اسلامی همگام شوند شاهد رونق فرهنگی و هنری خواهیم بود.
گویش های محلی در معرض تهدیدات عدیده
حجت الاسلام اکبر افشارمنش امام جمعه رودبار جنوب در این جشنواره گفت: جشنواره گویش های محلی که بچه های رودبار جنوب میزبانش هستند نشان دهنده غنای فرهنگی و هنری است که آسیب های اجتماعی را به درستی نقد و بررسی کردند.
وی به نکاتی در باب فرهنگ اشاره کرد و گفت: فرهنگ بومی شامل گویش های محلی، جشن ها و مناسبت ها، موسیقی و لباس محلی هستند که گویش های محلی بیانگر هویت و فرهنگ و آداب و رسوم منطقه محسوب می شوند که همدلی بین سراینده های گویش ها و مردم را به دنبال دارند که تجلی خلاقیت انسان در مهارت خواهد بود.
افشارمنش نسبت به تهدیدات گویش های محلی هشدار داد و افزود: یونسکو ۶۰۰۰ گویش در دنیا اعلام کرده که ریزش واژه ها در بین مردم و وارد شدن الفاظ بیگانه از تهدیداتی هستند که باید به آنها توجه شود.
وی با ارائه پیشنهاداتی برای حفظ گویش های محلی گفت: انتقال سینه به سینه در بین مردم، تالیف فرهنگ بومی به زبان محلی، تکریم جایگاه گویش ها، تجلیل از پیشکسوتان، دست اندرکاران و فعالین گویش های محلی و برگزاری همایش ها می توانند در این راستا موثر واقع شوند.
زبان ملی و رسمی باعث یگانگی فرهنگی
دکتر مهدی نجفی دبیر کارگروه دائمی شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی نیز گفت: قرآن کریم در آیه ۱۳ سوره حجرات می فرماید: ای مردم ما شما را ازیک مردو زن آفریدیم و شمارا تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید .گرامی ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست خداوند دانا و آگاه است.
وی در ادامه گفت: هر فرد و جامعه ای برای برآوردن نیازهای خود فرهنگ خود را می سازد و این فرهنگ معنوی که همان ارزش ها و نگرش ها، هنجارها، بایدها و نبایدها و اعتقادات است که در قالب کالاهای فرهنگی، آداب و رسوم و زبان تجلی و از این طریق به نسل های بعدی انتقال می یابد .
وی کشور ایران را رنگین کمانی ازخرده فرهنگ، زبان ها و گویش ها و لهجه ها دانست که زبان فارسی به عنوان زبان ملی و رسمی باعث یگانگی فرهنگی و وحدت این خرده فرهنگها و گویش ها و لهجه هاست است .
نجفی تصریح کرد: برای اینکه از آسیب های تهاجم فرهنگی واژه های بیگانه در امان بمانیم باید در قدم اول فرهنگ سازی و گسترش و ترویج فرهنگ ها را با پشتوانه علمی و فرهنگی دنبال کنیم تا با تغییر ذائقه ها، افراد جامعه به فرهنگ و زبان خود افتخار کنند .
وی بر ضرورت حفظ هویت ملی و خرده فرهنگ ها تاکید کرد و گفت: باید در پاسداشت و حفظ زبان ملی و گویش ها و لهجه ها کوشا باشیم.
دیدار رهبری با شاعران یعنی تاثیر گذاری فرهنگ و هنر
علی پرورش فرماندار رودبار جنوب نیز با اشاره به ظرفیت های بومی و محلی منطقه گفت: نام رودبار زمین پیوسته با شعر، ادب و فرهنگ همراه و همزاد بوده و مردم این خطه همواره با شعر همدم بودند.
وی افزود: جنوب شرق کشور شاعران نامداری دارد و باید توجه داشته باشیم که شعرا در فرهنگ نقش مهمی دارند و به مردم رشد تربیتی، فکری و معنوی می بخشند و به جامعه درس طراوت، شوق، فرهنگ حریت و آزادگی می‌دهند و بر جامعه مستقیم تأثیر دارند.
پرورش گفت: اهمیت شعر آنقدر عظیم است که رهبر معظم انقلاب با همه دغدغه ها با شُعرا ملاقات و دیدار دارند و به آنها توصیه های کارشناسی می کنند.
به گزارش ایسنا، درحالی اولین جشنواره منطقه ای شعر با گویش محلی شامگاه ۹ آذرماه در رودبار جنوب به کار خود پایان داد که از برگزیدگان و منتخبین با اهدای تندیس جشنواره، لوح یابود و هدایایی تجلیل به عمل آمد.
انتهای پیام