به گزارش ایسنا، از گذشته دور تاکنون، ورزش نقش موثری در آمادگی‌های رزمی و دفاعی داشته است. تیراندازی، شنا، شمشیر بازی، کشتی‌گیری و هنرهای رزمی، ورزش‌هایی هستند که کارکرد جنگی داشته و دارند. اگر ورزش و ورزشکاران تقدسی داشته‌اند به این دلیل بوده که ناجی کشور و ملت خود بودند و از آن دفاع می‌کردند. برای مثال آرش کمانگیر در فرهنگ ایرانی قهرمانی است که مرزهای کشور را تثبیت می‌کند.
فوتبال و کشتی نیز از جمله ورزش‌هایی هستند که تقریبا تمام جوانان ایرانی در طول سال‌های طولانی با آن خو گرفته‌اند. یدالله کلهر هم از آن دست جوانانی است که به در دوران نوجوانی و جوانی به این دلیل که قد بلند و هیکلی عضلانی داشت به ورزش روی آورد. او در کشتی، مچ اندازی و فوتبال مهارت داشت و در زمین های خاکی شهریار و جبهه دروازه‌بان بود.
با توجه به اینکه اکنون در روزهای جام جهانی به سر می‌بریم جا دارد یاد و خاطره جوانانی که با حضور در زمین‌های خاکی جبهه باعث شدند تا در یک رقابت نفس گیر به مدت زمان هشت سال در برابر دشمن بعثی به پیروزی برسیم گرامی بدریم.
یدالله تابستان ۱۳۳۳ در روستای باباسلمان از توابع شهریار متولد شد. دبستان را در روستا خواند و برای ادامه تحصیل، به شهریار رفت. تا مقطع سیکل ادامه تحصیل داد و سپس مشغول کار در تانکرسازی شد. او در سال ۱۳۵۱ همراه یکی از دوستانش در کار برق و سیم‌کشی ساختمان وارد شد و در شهر اصفهان یک پروژه بزرگ برق‌کشی را با موفقیت در اسرع وقت به پایان رساند. در سال ۱۳۵۳ مدتی به جوشکاری پرداخت و همان سال به سربازی اعزام شد. وی برای ابراز مخالفتش با شاه و رژیم پهلوی چندین بار از سربازی فرار کرد و سرانجام دوره آموزش خود را در ارومیه و بقیه سربازی‌اش را در شاهپور گذراند.
او سال ۱۳۵۸ به اصرار خانواده ازدواج کرد و با شروع جنگ تحمیلی مانند سایر جوانان که میهن‌شان را دوست داشتند به جبهه رفت. در طول پیکار با ماشین جنگی صدام مسئولیت‌های مهم و مؤثری را بر عهده داشت. سال ۱۳۶۱ یک دوره‌ی فشرده مربیگری را در پادگان امام حسین (ع) گذراند و در اردیبهشت سال ۱۳۶۳ همراه گروهی به سوریه و لبنان سفر کرد. بعد از بازگشت از لبنان، در عملیات‌های مختلف حضور داشت. سال ۱۳۶۴ به حج تمتع اعزام شد.
یدالله تا پیش از شهادت به دلیل توانمندی‌هایی که داشت به عنوان معاونت تیپ‌المهدی (عج)، معاونت تیپ اکرم(ص)، معاونت لشکر ۲۷ محمدرسول الله (ص) و قائم‌مقام لشکر۱۰سیدالشهدا علیه السلام فعالیت کرد. حاج یدالله کلهر؛ مدتی جانشین لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) بود و سپس به لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) پیوست و بعد از مجروحیت سردار علی فضلی، به عنوان فرمانده تیپ معرفی شد.
قائم مقام لشکر۱۰ چندین بار نیز به دلیل مجروحیت سخت، در بیمارستان بستری شد. یک کلیه‌اش را از دست داد و یک دستش بر اثر اصابت ترکش عملاً از کار افتاد، اما هنوز بهبودی کامل حاصل نشده بود که دوباره به جبهه بازگشت. یدالله زمستان ۱۳۶۵ در جریان عملیات «کربلای۵» به شهادت رسید.
انتهای پیام