نقش و خاستگاه دهه هشتادی‌ها در تنش‌های اخیر از نظر دو فعال رسانه‌ای

عباس عبدی و ناصر ایمانی در نشست "واکاوی نقش و خاستگاه دهه هشتادی‌ها در تنش‌های اخیر " به تحلیل دلایل شکل گیری اعتراضات اخیر در بین دهه هشتادی ها پرداختند.

به گزارش ایسنا، در ابتدای این نشست عباس عبدی اظهار کرد:  وضعیتی که در مورد ایران و این نسل وجود دارد فقط مختص کشور ما نیست، در کشورهای دیگر هم نسل‌های جدید یک شکاف با دیگر نسل‌های پیش از خودشان دارند.

فرآیند اجتماعی طولانی شده است

وی افزود: هرچه بشر رو به جلو آمده است، فرآیند اجتماعی طولانی شده است. چرا ما با ازدواج دخترهای ۱۰ و ۱۲ ساله امروز مخالف هستیم، زیرا امروز فرآیند اجتماعی شدن طولانی شده است و امروز ما می‌خندیدیم یک دختر ۱۵ ساله ازدواج کند ، نه این که برخی از ارزش‌ها تغییر کرده باشد، خیر برای این است که فرآیند اجتماعی تغییر کرده است و امروز به ۱۸ سال ‌و ۲۰ سال کشیده شده است.

وی ادامه داد: فرآیند اجتماعی شدن به مدت ۳دهه است که در ایران دچار اشکال شده است. خانواده، دین، سیاست، رسانه و اقتصاد نهادهایی  هستند که کودک را اجتماعی می‌کنند، اما این نهادها در طول زمان متحول شده‌اند. قدیم فرآیند اجتماعی شدن بر عهده خانواده بود اما امروز بر عهده نهاد آموزش . پرورش است. نهاد سیاست یک بخش دیگر را بر عهده دارد.  نهاد دین یک بخش بزرگی را از اجتماعی شدن بر عهده دارد.

وی ادامه داد: قبل از انقلاب نهاد دین بزرگترین نقش را در اجتماعی شدن ما داشت. در تمام دنیا این نهادها فرایندهای اجتماعی کردن فرد را بر عهده دارند، اما امروز نهاد دین  مردم را از دین فرار می‌دهد.نهاد دیگر رسانه است که به ابتذال رفته است و به جایی رسیده‌ایم که عربستان‌ سعودی را تهدید می‌کنند، این رسانه را برندارید موشک می‌زنیم! این یعنی شکست.  در جامعه ای که رسانه نداریم همه حرف می‌زنند و مشخص است چه می‌شود.

وی افزود: مؤلفه دیگر نهاد سیاست است، دهه هفتاد را ببنید، آن زمان نصف بیشتر اجتماعی شدن افراد بر عهده نهاد سیاست بود. آن زمان جوانان روزنامه می‌خواندند. نهاد دیگر آموزش و پرورش است که امروز نمره اش صفر است.  نمونه اش همین نسلی که بیرون آمده است،  اصلا نمی‌داند ماجرا چیست؟ نه به خاطر این‌که نمی‌داند چیست. آموزش و پرورشی داریم سراسر  ریا و دروغ است. معلم به بچه ها کتاب تاریخ را درس می‌دهد، اما بعد می‌گوید بچه ها این مسایل هم هست. نقش آموزش و پروش در فرآیند اجتماعی شدن صفر است و رسانه‌ها و خانواده نقش اصلی را برعهده دارد که بعد متوجه می‌شویم رسانه  نقش اصلی را بر عهده دارد.


این فعال سیاسی اصلاح طلب بیان کرد: یک تحقیق در آموزش و پروش درباره این جوانان ببینید . به جای آموزش و پروش دستگاه اطلاعاتی و پادگان درست کردیم وقتی تحقیق نکنید ، می‌گویید چیزی نیست، اما چشم باز می‌کنید می‌بینید که هست.  این نسل با ارزش‌های قبلی بیگانه است. نسلی منفرد است. از طریق نهاد دین و سیاست اجتماعی نشده است و از طریق رسانه اجتماعی شده است، آن هم نه رسانه رسمی. ۱۵ سال پیش مردم رسانه رسمی نگاه می‌کردند، اما امروز مردم نگاه نمی‌کنند و برای این است که نظام ما به نگاه مردمش و سبک زندگی آن‌ها احترام‌ نمی‌گذارد.

فاکتور خشونت و ادبیات ناهنجار در اعتراضات از کجا نشأت می گیرد؟

در ادامه این نشست ناصر ایمانی فعال رسانه ای درباره مسأله شناخت از نسل دهه هشتادی ها، اظهار کرد: تفاوت نسلی مختص به ایران نیست و مسأله عجیبی نیست، بلکه در تمام دنیا تفاوت نسلی وجود دارد. از سویی این موضوع کلیت ندارد و صفر و صدی نیست. چه کسی می گوید همه دهه هشتادی‌ها ویژگی مشابهی دارند؟ این حکم را صادر نکنیم که همه دهه هشتادی ها رفتار معترضان در دو ماه گذشته را داشته اند. معترضان دهه هشتادی شاید در اقلیت هم باشند، شاید هم اکثریت باشند، ولی همه نیستند. دهه هشتادی هم داریم که متفاوت از این معترضان فکر کرده و زندگی می کند.

وی ادامه داد: واقعا تفاوت نسلی عجیبی در دنیا به وجود آمده است. ۲۰۰ سال پیش تفاوت نسلی در حد هیچ بود و عموما فرهنگ پذیری نسل ها از طریق نهاد خانواده و سپس جامعه در حد محله یا روستا بود. جد من، پدربزرگم، پدرم و من تفاوت نسلی زیادی نداریم، اما الان شکاف نسلی عجیبی شده است که  انفجار اطلاعات و فضای مجازی بوده دلیل مهمی برای این مسأله است. الان دیگر نسل جدید از نهاد خانواده ، دین ، سیاست فرهنگ پذیری زیادی ندارد و عموما از فضای مجازی فرهنگ پذیری دارد.

وی ادامه داد: فضای مجازی هم فایل های بسیار متعدد در ذهن ها ایجاد می کند که هیچ وقت بسته و پردازش نمی شود، بنابراین شناخت کمتری منتقل می شود. قبلا شناخت از نهاد خانواده ایجاد می شد، اما الان شناخت ضعیف شده و احساسات غلبه پیدا می کند. در خانواده هم اختلاف نظر بسیار زیاد داریم چون احساسات جای شناخت را گرفته است و با ایجاد هر ناهنجاری در خانواده ، جامعه و سیاست، احساسات خود را بروز می دهد.

ایمانی خاطر نشان کرد: در گفت‌وگو با  نسل جدید متوجه می شویم که آنها گزاره خاصی نداشته و تنها فقط اعتراض دارند و حتی شاید ندانند به چه اعتراض می کنند. از سویی در کشور ما ناهنجاری هایی وجود دارد و من هم نسبت به بعضی کارکردهای کشور اعتراض دارم مثل آموزش و پرورش. مشکل اصلی آموزش و پرورش، نظام مبتنی بر مونولوگ است. مشکلات محتوای درسی فقط مخصوص کشور ما نیست، اما مشکل اصلی ما نوع نظام تربیتی است که یک معلم مطالبش را می گوید و می رود و دانش آموز حق بحث، نقد و حرف زدن ندارد.

این تحلیلگر مسایل سیاسی با بیان اینکه ما مشکلات اقتصادی، سیاسی، تربیتی داریم، گفت: همه این مشکلات جمع شده و به اعتراض رسیده است که این اعتراضات غیرقابل انتظار نبود. مشخص بود ما اعتراض خواهیم داشت.  البته این اعتراضات در سایر کشورها هم وجود دارد که دیده نمی شود. نقش رسانه های خارج از ایران در شکل دهی به نسل جدید را نادیده نگیرید. رسانه های داخل ما هم ضعف دارند و این مختص صداسیما نیست. نظام رسانه‌ای ما ضعف دارد. در مقابل رسانه های غیر ایرانی قوی عمل کردند.

ایمانی افزود: فاکتور خشونت و ادبیات ناهنجار در اعتراضات از کجا نشأت می گیرد؟ این موارد باید بررسی شود. نهاد خانواده، دین، تربیت، سیاست چقدر نقش داشته اند؟ این مسایل قابل واکاوی است و سیاسیون باید اجازه دهند پژوهش های جدی در این زمینه انجام شود تا مشکلات خود را بتوانیم بشناسیم. با شناخت مشکلات می توان فاصله نسلی را کاهش داد.

آنچه که امروز مشاهده می‌شود محصول یک نادیده گرفتن عمومی است

در ادامه این نشست ، عبدی درباره سهم  و نقش دهه هشتادی‌ها در اعتراضات اخیر گفت: به نظر من این اتفاقی که افتاد منحصر به این نسل نیست، در دهه شصت یعنی ۴۱ سال پیش اتفاقاتی که در این کشور رخ داد را مرور  کنید. مجاهدین و بنی صدر باهم یکی شدند و قیام مسلحانه را شروع کردند. ما روز هفت تیر را داریم که مسئولان رده  بالای کشور ترور شدند. یک ۸ شهریور داریم که نخست وزیر و رئیس جمهور روی هوا رفتند و ترورهای دیگر بودند ، همه این ‌ها یک طرف جنگ هم‌بود. مجاهدین یک سازمان مخوف بودند که در تاریخ مثل این‌ها نیستند . این ها به خودشان بمب می‌بستند و مردم را بغل کرده و منفجر می‌کردند، اما روزی که به خیابان آمدند مردم آنها را ۵ ساعته جمع کردند و بعداز آن مردم حواس‌شان را جمع می‌کردند همسایه‌شان کیست. در سال شصت کسی در مخلیه‌اش نمی‌گنجید جمهوری اسلامی نباشد، اما امروز کیهان مقاله می‌نویسد جمهوری اسلامی نباشد جهنم به وجود می‌آید.

این تحلیلگر مسایل سیاسی با اشاره به اینکه آنچه که امروز مشاهده می‌شود محصول یک نادیده گرفتن عمومی است، افزود: دهه هشتادی ‌ها در خیابان واگن هستند و مردم لوکوموتیو هستند که شب ها از پنجره منزل خود شعار می دهند.

وی‌در ادامه با اشاره به نقش عوامل اقتصادی در ایجاد ناآرامی ها، از دولت احمدی نژاد بخاطر عدم توانایی در ایجاد اشتغال انتقاد کرد.


عبدی همچنین گفت: اتفاق مجتمع کوروش یادتان هست؟ فوت مرتضی پاشایی یادتان هست؟ اتفاق شیراز را دیدید که دختر و پسر بی تفاوت کنار هم ایستاده بودند و اسکیت می کردند که تا فیلمش بیرون نیامد کسی نفهمید چه خبر است. فردا هم آنجا جا نماز پهن کردند و نماز خواندند. دلیل آن رفتار این بود که این‌ نسل دارای ریا و دروغ نیست.

صداسیما عمدا نمی‌خواهد بخش های از جامعه را ببیند

در ادامه این نشست ایمانی با بیان اینکه حدس زدم این بحث ها به سیاست کشانده شود، گفت: بسیاری از مشکلات کشور منجمله دروغ و ریا ناشی از عملکرد یک جریان در دهه اول انقلاب بود. فراموش نکنیم آن رفتارها پایه حکومت داری بود. دست اندرکاران مجلس، دولت و قوه قضاییه ما آموزه هایی دادند که در دهه های بعد هم جاری شد. فقط هشت سال کشور در اختیار یک جریان خاص بود و در باقی زمان ها دست جریان دیگری بود. دولت موسوی، هاشمی، خاتمی و روحانی یک تفکر داشتند، ولی بیان این مسایل، مشکلی را حل می کند؟ همیشه می شود مطالبه گری کرد ولی آیا مشکلی را حل می کند؟ مشکلات امروز ناشی از عملکرد سی سال گذشته است. نوع سلوک حکمرانان ، موجب این رفتارهای دهه هشتادی شده است. من با طرح مسایل سیاسی در تحلیل مسایل اجتماعی مخالفم.
این تحلیلگر مسایل سیاسی با بیان اینکه ما در جهت شناخت دهه هشتادی ها کوتاهی کرده ایم ، گفت: همتی هم برای شناخت این نسل نمی بینم. این اولین اعتراض در کشور که نیست. تجربه نشان داده بعد از پایان اعتراضات ، واکاوی آن انجام نمی‌شود. از خانواده تا سیاسیون کسی نسل دهه هشتادی را نمی شناسند. کسب شناخت از این نسل پرهزینه نیست. الان هنوز دستگاه های تبلیغاتی فقط برای یک بخش جامعه حرف می زند و آنچه می خواهند را فقط می بینند نه آنچه واقعیت دارد. صداسیما عمدا نمی‌خواهد بخش های از جامعه را ببیند. الان جامعه معترض است. نسل جوان باید از طریق پژوهش شناخته شود. باید به این نسل توجه شود.
ایمانی اظهار کرد: ناامیدی از آینده یکی از دلایلی اعتراضات نسل جوان است که ریشه این ناامیدی، مسایل اقتصادی است. تا مشکلات اقتصادی حل نشود، بخش عمده مشکلات حل نمی‌شود . تورم باید کاهش یابد. ریشه ناامیدی در تورم است. جامعه مضطرب است و نسل جوان مضطرب تر است. باید به خواسته های نسل جوان توجه شود. آنها باید دیده شوند . اگر مشکلات اقتصادی حل نشود، این اعتراضات تکرار خواهد شد.

مطابق اصل قانون اساسی مردم حق اعتراض آزادانه دارند

عبدی در خصوص راهکارهای برون رفت از شرایط امروز بیان کرد: فرض کنیم همه مشکلات ممکلت تقصیر ماست، امروز همین که بگویم ریا و دورغ بد است و اصلاحش کنیم یک گام رو به جلو است‌. با پیشنهاد و تحلیل و آقای ایمانی موافق هستم که ببینیم واقعیت چیست البته که اتفاق نخواهد افتاد.

وی افزود: مطابق اصل قانون اساسی مردم حق اعتراض آزادانه دارند ، اگر یک مجوز در وزارت کشور صادر شده باشد ما روی چشم خودمان می‌گذاریم. من هم قبول دارم مسئله مردم، اقتصادی است، اما مسئله ایران، سیاسی است.

این فعال سیاسی بیان کرد: زمانی در مسجد نازی آباد ۴هزار نفر می‌آمدند امروز چه تعداد می‌آید؟ امروز آموزش و پروش ما در حد "افهم" است و در حد مونولوگ‌هم نیست. ما از پس منطق این بچه ها برنمی‌آییم.  امروز معلم آن چیزی که آموزش می‌دهد را قبول ندارد. بعید می‌دانم این مسئله اعتراضات امروز جمع شود، اگر جمع شود آتش زیر خاکستر می شود و بعدا ساکتین هم صدای‌شان در می‌آید.

عبدی تاکید کرد: تنها یک راه داریم باید یک اراده شکل گیرد که به خواست مردم احترام بگذارد. حتی اگر آن خواست را قبول نداشته باشد. تنها و تنها بازگشت به خواست عمومی است. من هم شاید جایی خواست عمومی را نپسندم اما باید آن را بپذیریم. پرسیدم نظر مردم هم راه دارد که نظر سنجی، همه پرسی و رفراندم است که البته بنا به شرایطی رفراندوم را قبول ندارم اما نظر مردم را بپرسید که فردا نتیجه اش نشود این مجلسی که نماینده ۱۰ درصد مردم هم نیست.
 

مسأله برگزاری اعتراضات قانونی باید حل شود

ایمانی نیز در پاسخ به این پرسش که راهکار خروج از وضعیت موجود چیست؟ گفت: همه نسبت به هرچه از اول انقلاب تا الان وجود دارد، مسئولیم و همه در وضعیت موجود چه خوب چه بد مسئولیت داریم. راهکارهای متعددی برای خروج از وضعیت فعلی وجود دارد. آنچه در سرلوحه اقدامات همه ما باید انجام شود، این است که از کنار این مسایل راحت نگذریم. گفته اند فقط۵ درصد به خیابان آمده اند یا می گویند نقش سرویس های بیگانه بسیار پررنگ بوده است که این نتیجه گرفته می شود که مردم مشکل ندارد و معترض نیستند. تا این نتیجه گیری کنار گذاشته نشود، مشکل حل نمی شود. بحث سر درصد معترضان نیست. این ذهنیت ها را باید درست کرد تا بعد سراغ راه حل رفت. برای برون رفت از مشکلات موجود اقدامات کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت باید انجام شود.

وی تاکید کرد: مسأله برگزاری اعتراضات قانونی باید حل شود. دولت ها خوششان نمی‌آید معترض را ببینند، بنابراین وزارت کشور مجوز اعتراض سیاسی نمی‌دهد. رسانه ها و عمدتا صداوسیما باید به خواسته های مردم توجه کنند. صداسیما فقط برای بخشی از جامعه برنامه دارد که این رویه باید اصلاح شود. برخی دوستان تلاش دارند که فعالیت های خارج از کشور را مغفول نگه دارند. دشمن با تمامیت ایران مشکل دارند و باید به جامعه این دشمنی ها را شناساند. آموزش و پرورش به تحول و اصلاح جدی نیاز دارد. مسایل اقتصادی آثار جدی فرهنگی دارد و باید این مشکلات حل شود. نمی دانم مسئولان در این زمینه چه می کنند؟

جنگ روایت‌ها را باخته ایم

عبدی در پایان این نشست خاطر نشان کرد: کار رسانه خارجی نوشتن علیه ماست. ما باید درباره متغیرهایی صحبت کنیم که قابلیت کنترل داشته باشد. مسئله این نیست که چرا مردم آن‌ها را نگاه می‌کنند، بلکه مسئله ما این است که چرا مردم رسانه‌ خودمان را نگاه نمی‌کنند؟‌ مسئله کشور ما خارجی نیست، بلکه داخلی است. ما جنگ روایت‌ها را باخته‌ایم.
انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۲۲ آبان ۱۴۰۱ / ۱۱:۲۲
  • دسته‌بندی: سیاست داخلی
  • کد خبر: 1401082215021
  • خبرنگار : 71480