داستان‌های ناشنیده از جام جهانی ۱۹۳۴/ قهرمانی فاشیست‌ها در جام جهانی

جام جهانی ۱۹۳۴ به عنوان دومین جام جهانی تاریخ، نکات جالبی را در دل خود دارد.

به گزارش ایسنا، به بهانه برگزاری بیست و دومین دوره رقابت‌های جام جهانی فوتبال، هر روز یکی از جام‌جهانی‌های برگزار شده را نه با نگاه معمول بلکه با نگاهی به نکات کمتر دیده و گفته شده و گاهی نوستالوژی آن جام، مرور می‌کنیم.

* قسمت دوم: جام جهانی ۱۹۳۴

قصه میزبانی ایتالیا

بنیتو موسولینی در ایتالیا به اوج قدرت رسیده بود و هنوز به حبشه (اتیوپی) حمله نکرده بود. سودای قدرت‌نمایی ایتالیا در جهان بعد از هم‌پیمان شدن موسولینی با هیتلر نازی سبب شده بود که او با وجود تنفر از فوتبال، این رشته و برگزاری جام جهانی را مسیری برای نشان دادن ایتالیا به عنوان یکی از قدرت‌های جهان بداند.

فیفا هم با عبرت گرفتن از دوره قبل، تصمیم گرفت میزبان را ۲ سال قبل از زمان آغاز مسابقات انتخاب کند تا کشور میزبان فرصت آماده‌سازی ورزشگاه‌هایش را داشته باشد. برگزاری المپیک ۱۹۳۲ در لس‌آنجلس سبب شد تا کنگره میزبانی این مسابقات در اروپا شکل بگیرد و سوئد میزبان این کنگره شد تا بتواند میزبانی را هم کسب کند. در این کنگره سوئد و ایتالیا درخواست میزبانی دادند که سرانجام به دلیل لابی ایتالیایی‌ها، آن‌ها موفق به گرفتن میزبانی شدند.

شرایط میزبانی ایتالیا

جاذبه‌های فرهنگی و دینی ایتالیا یکی از دلایلی بود که اعضای کنگره جام جهانی تصمیم گرفتند میزبانی دوره دوم جام جهانی را به ایتالیا واگذار کنند. هشت شهر فلورانس، تورین، ناپل، رم، میلان، بلونا، جنوا و تریست میزبان این مسابقات بودند و قرار شد هر بازی در هر مرحله در یکی از این شهرها برگزار شود.

غیبت بزرگان فوتبال

دو غول بزرگ فوتبال آن زمان یعنی اروگوئه و انگلیس در جام جهانی ۱۹۳۴ حضور پیدا نکردند. اروگوئه که در ظاهر به دلیل بی‌مهری کشورهای اروپایی در دوره قبل و در باطن به دلیل متشنج بودن شرایط تیم و از هم پاشیدن تیم ملی این کشور، نمی‌توانست در این مسابقات شرکت کند، خیلی زود انصرافش را اعلام کرد تا قهرمان دوره قبل از حضور در این مسابقات محروم باشد.

قهر انگلیسی‌ها با فیفا نیز ۴ ساله شده بود و آن‌ها به دلیل تضاد با فیفا قصد شرکت در این مسابقات را نداشتند. همچنین آرژانتین، نایب قهرمان دوره قبل نیز بازیکنان ۴ سال پیش خود را نداشت و حتی آن‌ها نیز تصمیم داشتند در این جام حضور پیدا نکنند اما سرانجام با اصرار ایتالیایی‌ها، با ترکیبی متفاوت در ایتالیا حضور داشتند.

تشکیل تیم ملی ایتالیا

۴ مرد مامور تشکیل تیم ملی ایتالیا شدند تا تیمی را درست کنند که بتواند اقتدار این کشور را به دنیا ثابت کند. موسولینی، ویتور پوزو (مدیر و مربی تیم ملی ایتالیا)، مورو و بارسی مامور تشکیل این تیم شدند. پوزو که علاقه خاصی به فوتبال داشت، با گشتن در سراسر ایتالیا و انتخاب حداقل یک بازیکن از هر باشگاه ایتالیایی برای انسجام تیمی این کشور، سهم بزرگی را در این کار داشت. این تیم از زمان تشکیل تا یک ماه پیش از شروع جام جهانی ۱۱ بازی دوستانه از جمله بازی با تیم ملی انگلیس و دو اردو در کنار دریاچه "گیوری" و آبشارهای منطقه توسکانی نزدیک فلورانس برگزار کرد.

اعجوبه‌ای به نام پوزو

این مرد ایتالیایی که برای تحصیل ابتدا به سوییس و سپس به منچستر انگلیس رفت. او طرفدار تیم منچستریونایتد شد و البته تحت تاثیر چاپمن، موسس تیم آرسنال قرار گرفت. تاثیرات او از این مرد انگلیسی سبب شد تیمی بسازد که بتواند خیلی راحت رقبا را شکست دهد و قهرمان جهان شود. یکی از جالب‌ترین کارهای او در تیم ملی ایتالیا هم‌اتاق کردن بازیکنانی بود که در عرصه باشگاهی دشمن هم بودند. او ۴ روز بعد از این کار به اتاق آن‌ها سر می‌زد و از بازیکنان هم‌اتاقی می‌پرسید که آیا یکدیگر را خورده‌اید یا خیر!

همچنین تفکرات فاشیستی او در تشکیل تیم تاثیرگذار بود. پوزو بازیکنانی را عضو تیم ملی ایتالیا کرد که تباری آرژانتینی داشتند و معتقد بود کسی که به ایتالیا آمده و حاضر است در جنگ، جانش را برای ایتالیا بدهد، چرا نباید برای این کشور فوتبال بازی کند و وارد میدان مسابقه شود؟ او یکی از بزرگان فوتبال در دنیاست و بسیاری از ایده‌های او هنوز هم در کشور ایتالیا استفاده می‌شود.

اطلاعات کلی

با توجه به درخواست زیاد کشورها برای شرکت در این دوره، تصمیم به برگزاری مسابقات انتخابی شد و سرانجام ۱۶ کشور آمریکا، برزیل، آرژانتین، مصر، اسپانیا، سوئد، ایتالیا، اتریش، مجارستان، چکسلواکی، سوییس، فرانسه، آلمان، رومانی، بلژیک و هلند در مسابقات حضور یافتند.

ایتالیا با پیروزی ۲ بر یک برابر چکسلواکی در وقت‌های اضافه قهرمان شد و آلمان هم به رده سوم رسید.

جام بدون پنالتی

در آن زمان قانون ضربات پنالتی پس از تساوی وجود نداشت و تیم‌ها پس از تساوی در ۱۲۰ دقیقه، تنها ۲۴ ساعت بعد بازی مجدد انجام می‌دادند. در یک چهارم نهایی این مسابقات، ایتالیا و اسپانیا به تساوی یک بر یک رسیدند و ۲۴ ساعت بعد به مصاف هم رفتند که ایتالیا با پیروزی یک بر صفر توانست راهی نیمه نهایی شود.

نکات جالب و کمتر شنیده شده

- در یک چهارم نهایی این جام، در بازی اتریش و فرانسه، خروس‌ها همانند دوره قبل دچار بدشانسی شدند زیرا زمانی که فرانسه یک بر صفر پیش بود، اتریش در شرایط آفساید به گل تساوی رسید و حتی کمک داور هم آن را اعلام کرد اما داور هلندی اعتنایی به تصمیم کمکش نکرد و گل را پذیرفت و سرانجام هم اتریش با پیروزی ۳ بر ۲ برابر حریف خود راهی نیمه نهایی شد.

- در همین دیدار اتریش و فرانسه، گل سوم و پیروزی‌بخش اتریش را مهاجم این تیم در حالی به ثمر رساند که به دلیل آسیب دیدن دستش در دقیقه ۱۷، تا پایان ۱۲۰ دقیقه دستش به گردنش آویخته شده بود و در آن حالت برای اتریشی‌ها گلزنی کرد.

- بسیاری معتقد بودند که فشار موسولینی روی مسئولان برگزاری بازی‌ها و افراد مرتبط سبب قهرمانی لاجوردی‌پوشان در این مسابقات شده و تیم تازه تاسیس ایتالیا آنچنان که باید شایسته قهرمانی نبوده است.

- تیم ملی برزیل برای مقابله با تاکتیک تیم‌های اروپایی که استفاده از پاس‌های بلند بود، از سیستم ۴-۲-۴ استفاده می‌کرد.

- تیم ملی ایتالیا در تمام بازی‌های خود با پرچم "فاشیست" وارد میدان شد.

منبع: تاریخ فوتبال و جام جهانی - تالیف و ترجمه: د. اسداللهی

انتهای پیام

  • سه‌شنبه/ ۱۰ آبان ۱۴۰۱ / ۱۱:۰۹
  • دسته‌بندی: جهان ورزش
  • کد خبر: 1401081006616
  • خبرنگار : 71575