امرالله احمدجو در گفت‌وگو با ایسنا و با اشاره به ضرورت تمرکز فعالان عرصه فرهنگ و هنر بر وظایف فرهنگیِ خود در جریان‌های مختلف اجتماعی، اظهار کرد: مسئله فرهنگ و ارتقای فرهنگی همواره در سایه امنیت امکان‌پذیر است و اگرچه در شرایط آشفته، اولین توقف در مسائل فرهنگی به‌خصوص در مسائل بنیادیِ آن، از آموزش تا سایر تولیدات فرهنگی اتفاق می‌افتد و در چنین شرایطی مشکلات مضاعفی برای برنامه‌ریزی در زمینه فرهنگ و هنر ایجاد می‌شود، اما ضروری است که همه فعالان و کسانی که دست‌اندرکار مسائل هنری و تولیدات فرهنگی و هنری هستند، همواره بر وظایف فرهنگی خود متمرکز باشند.
این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس با اشاره به قدرت هنر در اعتمادسازی بین جامعه، گفت: همواره وظیفه هنر، تلطیف روح مخاطب و حتی‌الامکان ایجاد شرایط صبوری در جامعه و تأمل و تعمق است و این وظیفه همیشگی هنر است.
او در خصوص چگونگی استفاده از چنین وظیفه‌ای در شرایط فعلی جامعه، اعتمادسازی و گفت‌وگو با نوجوانان و جوانان و حضور آن‌ها در بطن جریان‌های اصلی فرهنگ و هنر، تصریح کرد: به‌عنوان کسی که در هر شرایطی فکر می‌کنم که فیلم‌ساز و فیلم‌نامه‌نویس و داستان‌نویس هستم و سعی می‌کنم بر آن چیزی متمرکز باشم که در تخصص من است، امیدوارم با ایجاد اتاق‌های فکر و با استفاده از بینش و برنامه‌ریزی درست، به این موضوع، اهمیتِ شماره یک داده شود؛ اگرچه به‌عنوان مثال، مشکلی که سال‌هاست در زمینه سینما با آن مواجه هستیم این است که تکلیف‌مان روشن نیست. ما چه توقعی از سینما داریم؟ کلیات به‌جای خودش، اما اینکه چه برنامه‌ریزی برای چه دستاوردی داریم مسئله دیگری است، چراکه برای هرگونه بینش نسبت به این قضیه، برنامه‌ریزی و آموزش و سرمایه‌گذرای خاص خودش را نیاز داریم.
کارگردان مجموعه تلویزونی «روزی روزگاری» افزود: فرض کنید به این نتیجه برسیم که ما می‌خواهیم آن نوع سینما را داشته باشیم که بازار را در دست بگیرد، برای این موضوع به آموزش و برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری و ابزار و مسائل خاص دیگری نیاز داریم و چنانچه ما از سینما فقط توقع ارتقاء فرهنگی داریم آن‌هم برنامه‌ریزی خاص خودش را دارد، اما متأسفانه وقتی مدیران تغییر می‌کنند سلیقه‌های جدیدی می‌آید و برنامه‌ریزی‌ها عوض می‌شود و این باعث کُندی در دستاوردها و سردرگمی می‌شود.
احمدجو اضافه کرد: امیدوارم ما به نتیجه قاطع‌تری برسیم و البته که باید همه‌جانبه‌نگر بود، اما بالاخره یک بدنه و اصل و یک محور را باید در نظر گرفت و سایر مسائل را حول آن محور پیش برد. اگر توقعِ ما صرفاً ارتقاء فرهنگ با استفاده از فیلم‌سازی است، در سایه آن، سینمای تجاری و سرگرم‌کننده و انواع دیگر را هم می‌توانیم داشته باشیم، اما محور آن چیزی است که مشخص می‌کنیم و باید با تغییر مدیریت‌ها پابرجا بوده و برنامه روشنی داشته باشد.
انتهای پیام