به گزارش ایسنا، «جوآن میچل» در فوریه سال ۱۹۲۵ در شیکاگو متولد شد. او فرزند والدین ثروتمند و هنری بود و در نهایت به عنوان یک کودک خلاق و پرانرژی بزرگ شد. او ساعت‌های بی‌شماری را به همراه خانواده‌اش در گالری‌های قرن نوزدهم موسسه هنری شیکاگو صرف می‌کرد و از آثار نقاشان چیره‌دست پست امپرسیونیسم لذت می‌برد.
«میچل» به «کالج اسمیت» رفت و در رشته هنرهای زیبا تحصیل کرد و سپس به نیویورک رفت تا به حرفه نقاشی ادامه دهد. در آنجا به سرعت به یکی از اعضای اصلی مکتب هنری نیویورک (گروهی متشکل از هنرمندان، نویسندگان و متفکران) تبدیل شد. با اینکه این هنرمند توسط دنیای هنر نیویورک پذیرفته شده بود، اما همچنان تقلا می‌کرد تا جایگاهش به عنوان معدود هنرمندان زن در یک جنبش مشهور را پیدا کند.
سفری به اروپا، امضای «میچل» در سبک انتزاعی را شکل داد و در نتیجه نقاشی‌هایی مملو از رنگ‌های سرزنده و شکل‌های متمایز، به عناصر بارز نقاشی‌های او تبدیل شدند.
در اوایل دهه ۵۰ میلادی، «میچل» کم کم در نمایشگاه‌های گروهی کوچک از جمله «نمایشگاه خیابان نهم» که نقطه عطفی برای هیجان‌نمایی انتزاعی بود، شرکت کرد و به حدی مورد توجه قرار گرفت که به دنبال آن نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در سال ۱۹۵۲ برپا کرد.
«میچل» به رغم محبوبیت روزافزونش در نیویورک، در اواخر دهه ۵۰ میلادی آپارتمانی در پاریس خرید و بیشتر وقتش را در آنجا گذارند. او در فرانسه به خلق نقاشی‌های بزرگ و بسیار پیچیده روی آورد.
در دهه ۶۰ میلادی، «میچل» کاملا در پاریس جا افتاده بود. تقاضا برای آثار هنری او بیشتر و بیشتر می‌شد و از او دعوت می‌شد تا در نمایشگاه‌های معتبری همچین دوسالانه ونیز شرکت کند. با گذشت زمان در نقاشی‌های او تغییراتی به وجود آمد و از سبک خشن و فیزیکی به مرحله کنترل‌شده‌تری تبدیل شد.
این تغییرات با تغییر مکان او به جایی در نزدیکی «ژیورنی» همزمان شد. «ژیورنی» به عنوان محل زندگی «کلود مونه» نقاش مشهور امپرسیونیست شناخته می‌شود و به وضوح می‌توان تاثیرات این نقاش چیره‌دست فرانسوی بر «میچل» را دید. «میچل» تا سال ۱۹۹۲ و تا زمان مرگش در این مکان زندگی کرد و از طبیعت آن الهام گرفت.
«میچل» نخستین نمایشگاه بزرگش در موزه را در سال ۱۹۷۲ با عنوان «پنج سال من در روستا» برگزار کرد. این نمایشگاه با استقبال خوب منتقدان مواجه شد و بسیاری از او به عنوان یکی از بهترین نقاشان آمریکایی قرن بیستم یاد کردند.
یک دهه بعد، «میچل» به نخستین زن آمریکایی تبدیل شد که نمایشگاه انحصاری را در «موزه هنر مدرن پاریس» برگزار کرده است. پس از مدت کمی سلامت او با مشکل مواجه شده و به سرطان مبتلا شد. در آثار اواسط دهه ۸۰ میلادی «میچل» می‌توان تغییر وضعیت ذهنی او را متوجه شد.
«میچل» تا زمانی که توان داشت به نقاشی کردن ادامه داد و چندین نمایشگاه انحصاری در دهه ۸۰ میلادی برگزار کرد و در نهایت در اکتبر سال ۱۹۹۲ در بیمارستانی واقع در پاریس درگذشت.
انتهای پیام