به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، رای گیری از ساعت ۷ به وقت محلی امروز آغاز شده و تا ۲۳ نیز ادامه می‌یابد. نظرسنجی خروجی نیز همان زمان منتشر می‌شود.

یک ائتلاف جناح راستی به نام "برادران ایتالیا" به رهبری خانم "جورجیا ملونی" احتمالا پیروزی قطعی دارد و این را می‌توان از نظرسنجی‌های دو هفته قبل فهمید.

همچنین گمانه زنی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه حمایت از جنبش چپ گرای "۵ ستاره" که بزرگترین حزب در ۲۰۱۸ بود در روزهای اخیر افزایش داشته است.

رشد دیرهنگام آمار حمایتی از جنبش ۵ ستاره می‌تواند شانس ائتلاف راستگرا را برای کسب اکثریت در سنا یا مجلس علیا به خطر بیندازد و روند تشکیل دولت را پیچیده کند.

حتی اگر یک نتیجه قطعی به دست بیاید، دولت بعدی ایتالیا بعید است که پیش از اواخر اکتبر ۲۰۲۲ روی کار بیاید و پارلمان جدید هم تا ۱۳ اکتبر جلسه جدیدی نخواهد داشت.

خانم ملونی کاندیدای قطعی نخست وزیری و رهبر ائتلافی می‌شود که شامل حزب "لیگ" متعلق به ماتئو سالوینی و "فورزا ایتالیا" متعلق به سیلویو برلوسکنی است.

ملونی و متحدانش بر سر سیاست خارجی با یکدیگر اختلاف نظر دارند؛ سالوینی، رهبر حزب لیگ از تاثیر افزایش قیمت انرژی بر ایتالیایی‌ها انتقاد کرده و آن را تا حدی به دلیل بازگشت تحریم‌های غرب علیه روسیه می‌داند. برلوسکنی هم در کارزار انتخاباتی‌اش به دلیل حمایت از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه باعث خشم مردم شده است.

 این روند می‌تواند برای صعود و رشد ملونی ۴۵ ساله از رم که حزبش تنها چهار درصد در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۸ رای آورد، دردسرساز باشد.

ملونی ریشه‌های پسافاشیستی حزبش را رد کرده و آن را یک گروه محافظه کار می‌داند. وی همچنین وعده حمایت از سیاستگذاری‌های غربی در قبال اوکراین را داده و گفته که کاری نمی‌کند که اقتصاد ایتالیا بیش از این ضربه ببیند.

نخستین انتخابات پارلمانی پاییزی ایتالیا در بیش از یک قرن گذشته، با درگیری‌های درون حزبی‌ای آغاز شد که دولت ماریو دراگی، نخست‌وزیر را در ماه ژوئیه ۲۰۲۲ سرنگون کرد.

ایتالیا پیشینه تاریخی در بی ثباتی سیاسی دارد و نخست وزیر بعدی این کشور شصت و هشتمین دولت را از ۱۹۴۶ اداره خواهد کرد و با چالش‌هایی به ویژه افزایش هزینه‌های انرژی روبروست.

دولت‌های اروپایی و بازارهای مالی با نگرانی منتظر نتیجه این انتخابات هستند.

رهبران کشورهای عضو اتحادیه اروپا که به شدت پس از حمله روسیه به اوکراین مایل به حفظ وحدتشان هستند نگرانند که ایتالیا بیش از دوران دراگی به شریکی غیرقابل پیشینی بدل شود.

برای بازارهای مالی هم نگرانی‌های همیشگی در مورد توانایی ایتالیا برای مدیریت انبوه بدهی‌هایی که میزان آن حدود ۱۵۰ درصد از تولید ناخالص داخلی است، وجود دارد.

انتهای پیام