به گزارش ایسنا، نود و دومین نشست علمی-تخصصی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری با موضوع «مدیریت فرهنگ تخصصی در برنامه‌های بخشی در افق برنامه هفتم توسعه» با سخنرانی دکتر حسن بنیانیان؛ عضو ستاد اجرایی نقشه مهندسی فرهنگی کشور، مشاور و دستیار فرهنگی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، معاون سابق فرهنگی، آموزشی و پژوهشی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به صورت مجازی برگزار شد.
دکتر حسن بنیانیان؛ عضو ستاد اجرایی نقشه مهندسی فرهنگی کشور در این نشست هدف از ارائه خود را تقویت بن‌مایه‌های اجرایی سازمان برنامه و بودجه در پرتو اقدامات فرهنگی دانست و گفت: پس از چهل سال کار فرهنگی اجرایی به این نتیجه رسیده‌ام که کارشناسان سازمان برنامه و بودجه کارشان عامل رشدشان است چرا که بهترین صاحب نظران هر دستگاهی در مواجهه با کارشناس سازمان برنامه بهترین دیدگاه خود را ارائه می‌دهند لذا برخورد فرهنگی این کارشناسان می‌تواند در شکل گیری فرهنگ عمومی در دستگاه‌ها نقش ایفا کند.
وی در پاسخ به اینکه چرا باید سازمان برنامه به مقوله فرهنگ توجه کند گفت: متاسفانه در کشور به قیمت توسعه پزشکی بهترین استعدادهای خود را در عرصه علوم تجربی بسیج کرده‌ایم و در بخش‌های دیگر با فقر نیروی انسانی با استعداد مواجه شده ایم. لذا کارشناسان و مدیران ما باید برای اظهار نظر در عرصه‌های گوناگون بتوانند نگاه جامع و کلان‌نگر به کلیت نیازهای کشور داشته باشند.
عضو ستاد اجرایی نقشه مهندسی فرهنگی کشوربا بیان چند مثال در خصوص مشکلات یک جانبه‌نگری در میان مسئولین گفت: عنصری که در موقعیت تصمیم‌گیری و مسئولیت قرار می‌گیرد حتما باید فهم همه جانبه‌ای از مسائل داشته باشد و یا اگر این امکان را ندارد باید با استفاده از مشاورین امین تصمیم درست را در زمان مناسب بگیرد.
بنیانیان یکی از دلایل‌عدم توجه به مقوله فرهنگ را عدم فهم صحیح از فرهنگ دانست و گفت: معمولا فرهنگ را با ابزارهای فرهنگی در ذهنمان اشتباه می‌گیریم. لذا در این خصوص باید جاری‌سازی باورها و ارزش‌ها و الگوهای رفتاری متکی بر یک منبع متعالی همواره باید مورد توجه قرار گیرد.
این مسئول فرهنگی با بیان اینکه فرهنگ روح و کالبد هر جامعه است ادامه داد: فرهنگ به یک معنا می‌تواند موتور و پیشران توسعه باشد. کارشناسی که صرفا به مسائل خرد و اقتصادی توجه کند و نتواند نگاه کل‌نگر داشته باشد دچار خطا در تصمیم می‌شود. کارشناسی می‌تواند در خدمت توسعه کشور باشد که بتواند تحلیل کلان داشته باشد و به صورت فعال مشکل گشای توسعه کشور باشد.
وی در خصوص تعریف فرهنگ گفت: پس از بحث‌های طولانی به این نکته رسیدند که فرهنگ، نظام‌واره‌ای از باورها مفروضات اساسی ارزش ها، آداب و الگوهای رفتاری ریشه دار و دیرپا، نمادها و مصنوعات که ادراکات، رفتار و مناسبات جامعه را جهت و شکل می‌دهد است.
این محقق حوزه فرهنگ در واکاوی نگاه خود به ریشه مشکلات گفت: این که عده‌ای مشکل ریشه‌ای کشور را در ساختارها می‌دانند و یا عده‌ای دیگر در فرهنگ نیروی انسانی. به نظر من هر دو به تنهایی غلط است. لذا بر این باورم که باید هر قسمت را به صورت جداگانه بررسی کرد اینکه فرهنگ و ساختار چگونه بر روی یکدیگر تاثیر می‌گذارند. می‌بایست مورد توجه قرار گیرد و بر حسب کلیت جامعه و هر سازمان این گونه بحث‌ها را پی گرفت.
وی ادامه داد: دفتر فرهنگ و گردشگری سازمان باید در میان همه مدیران بخشی ساری و جاری شود. اصل هدف انقلاب اسلامی ارتقای فرهنگ است. حفظ فرهنگ عامل حفظ نظام و انقلاب اسلامی است. مشکلات ریشه‌ای اقتصاد کشور بیش از ۵۰ درصد متاثر از فرهنگ است. لذا در برنامه هفتم توسعه باید برای این مهم فکری عاجل کرد. لذا بر این باورم که اگر نفت نداشتیم فرهنگ کار و تلاش در بین مدیران بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت.
بنیانیان با بیان اینکه ارتقای فرهنگ عامل پیشرفت جامعه است افزود: همچنین باید مراقب بحث جهانی شدن و تهاجم فرهنگی باشیم. با توجه به اینکه دین نمی‌تواند از سیاست جدا باشد. چرا که دین به معنای باورها است و این باورها همیشه و در همه جا در زندگی فردی و اجتماعی سیاستمداران جریان دارد. بحث جدائی دین از سیاست یک بحث سیاسی و غیر علمی است که مرتبا تکرار می‌شود.
این پژوهشگر حوزه فرهنگ افزود: در برنامه هفتم باید به اعتلای فرهنگ عمومی، تقویت رسانه و تقویت نهاد خانواده توجه ویژه شود. باید بتوانیم عوامل کم توجهی به فرهنگ را مدیریت کنیم لذا از یک سو دچار غیبت نگاه عالمانه به فرهنگ و از سوی دیگر دچار تولید انبوه قانون هستیم. در نقطه مقابل باید به سمت نقطه تعادل در سازمان‌ها حرکت کنیم و به صورت منطقی از قانون‌گذاری و تربیت و فرهنگ‌سازی بهره ببریم با این وجود تربیت و فرهنگ‌سازی در کشور ما به شدت لاغر شده است.
وی خاطر نشان کرد: باید به سمتی برویم که مردم به صورت خودجوش به قانون عمل کنند. به عنوان مثال ما برای بحث حجاب باید از خانواده، مدرسه و تلویزیون شروع کنیم و اگر قانونی نوشتیم باید برای آن قانون هم فرهنگ‌سازی کنیم. ما وقتی قانون نوشتیم نباید کار فرهنگی را فراموش کنیم.
بنابر اعلام روابط عمومی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری؛ بنیانیان در خاتمه گفت: فرهنگ نباید به تولید کالای فرهنگی تقلیل پیدا کند. اگر تصمیم را طوری اصلاح کنیم که ریشه در باور داشته باشد حفظ و نگهداری خواهد شد. این مدل از ساخت فرهنگی زمانبر است اما در صورت ظهور دیگر آسیبی نمی‌بیند. ما امروز نیازمند نهادسازی فرهنگی هستیم. نباید به فرهنگ نگاه بخشی داشته باشیم، باید بدانیم تمام مدیران دولتی به صورت آگاهانه و ناخودآگاه در شکل گیری فرهنگ عمومی نقش ایفا می‌کنند و باید این تاثیر ناخود آگاه، آگاهانه شود و دانش لازم را برای اصلاح این تاثیرگذاری پیدا کنند.
انتهای پیام